IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Op welk gezag ?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Op welk gezag ?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als protestant wordt ons dikwijls van Rooms-katholieke zijde gevraagd: Op welk gezag wij de Bijbel als Gods Woord aannemen? Immers, zo zegt men, daar we geen onfeilbaar kerkelijk gezag herkennen, is het ons onmoglijk met zekerheid te zeggen of een boek al dan niet tot de Schrift behoort.

Wie zo redeneert, bewijst niets te begrijpen van het argument, dat de gereformeerde theologie gebruikt om het Goddelijk gezag van de Schrift te bewijzen. Zeker, wie hier weer een klaar bewijs als van een mathematisch begrip: twee plus twee is vier, verwacht , grijpt er volledig naast. Het aannemen van de Schrift door de mens is eigenlijk het antwoord van God in de mens, aan God buiten de mens, hier vertegenwoordigd door zijn Woord, de Bijbel. De mens ervaart, niet drijvend op zijn eigen krachten naar steunend op de kracht Gods (de getuigenis van de H. Geest) dat de Schrift, zoals wij haar nu bezitten, Gods Woord is. Verder redenerend kunnen we alleen vaststellen dat onze Here Jezus Christus tijdens zijn omwandeling op de aarde het Oude Testament als volkomen gezaghebbend aanvaardde en er de zijnen aan bond. Plaatsen als Matth. 5:17 „Meen niet dat Ik gekomen ben om te ontbinden, maar om te vervullen" 26: : 54 „Hoe zouden dan de Schriften in vervulling gaan, die zeggen, dat het aldus moet geschieden" en nog vele andere zeggen op dit punt reeds genoeg. Wat het Nieuwe Testament aangaat: Jezus openbaarde zichzelf als de gezaghebbende. Hij heeft zijn bevoegdheid van zijn Vader ontvangen en doet daarom Goddelijke daden. (Matth. 9 : 6; Joh. 5 : 27) Hij bindt de zijnen aan Zijn woord en werk en vraagt gehoorzaamheid en geloof. (Joh. 3 : 17, 18, 34, 36) Hij is de heer van de Sabbath. (Matth. 24 : 35) En als kroon op Zijn werk, aanvaardt Jezus de titel van Zoon van God. (Matth. 14 : 33) Christus is dus werkelijk het gezag waarop het nieuwe Testament steunt. De apostelen doen ook niets anders dan schrijven in naam van de Gekruisigde en verrezen Heiland. Ze beroepen er zich op, telkens wanneer ze zich aan het schrijven zetten, te schrijven, te vermanen, te leren en te handelen als dienaar van Jezus Christus. Zo b.v. Paulus, in de brief aan de Romeinen, Petrus in zijn eerste en tweede brief, Jacobus in zijn brief, enz. Het bewijs dus dat alles wat ze zeggen, steunt op Christus, de Weg, de Waarheid en het Leven.

Deze beide vaststellingen, Én dat Christus het Oude Testament als gezaghebbend herkent, Én als de gezagdrager des Vaders in het Nieuwe Testament optreedt, kunnen slechts kracht bijzetten aan het getuigenis van de H. Geest in ons, ze kunnen echter dit getuigenis onmogelijk vervangen.

Nemen we nu nog even de rooms-katholieke leer onder de loep. Home heeft met onfeilbaar leergezag vastgesteld welke boeken tot de Schrift behoren. Waar haalt Rome echter het bewijs van haar onfeilbaarheid vandaan? Uit de Schrift.... leert ze ons. Veronderstel dat het zo is, zitten we hier dan niet in een cirkelredenering? Moet men niet eerst in de Schrift geloven vooraleer te kunnen geloven in wat er in staat? Ook kan men een of andere waarheid (in dit geval een veronderstelde waarheid) uit de Schrift, los van de andere waarheden die er in vervat zijn, halen om de rest van diezelfde Schrift op die waarheid te grondvesten? Is dit niet, hetgeen nog moet bewezen, nog moet geloofd, als reeds bewezen, als reeds geloofd, voorstellen? Kan een Thomistische wijsbegeerte, die alles wat van God uitgaat, een welbepaald doel laat nastreven, van God vragen, dat hetzelfde doel, Zijn Woord, op twee verschillende wijzen zou bevestigd worden? Mag ik een absurde vraag stellen? Heeft God door het geven van zijn woord, en door volgens de roomse kerk het instellen van de onfeilbaarheid van Zijn kerk, zichzelf voor een vergissing willen behoeden? Iedere r.k. theoloog zal dit met rede ontkennen. Daarom ook is het niet nodig dat naast Gods gezag nog een kerkelijk gezag met onfeilbaarheid wordt bekleed om Gods waarheid te bewaren en te doen kennen, vermits Hij dit zelf doet door zijn onfeilbaar Woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 mei 1959

In de Rechte Straat | 20 Pagina's

Op welk gezag ?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 mei 1959

In de Rechte Straat | 20 Pagina's