Meditatie

“Heb je nog plannen voor de kerst? Gaan jullie nog ergens naartoe?”

Die vraag is misschien wel aan u gesteld in deze dagen, op uw werk of in de familiekring.

Met kerst ga je toch zeker iets leuks doen?

De herders zeggen tegen elkaar als ze de kerstboodschap hebben gehoord: “Laten wij nu naar Bethlehem gaan.”

Hoe kwamen ze daarbij? Hadden ze niet alle reden om te vluchten, weg van die plaats waar de heerlijkheid van de Heere hun verschenen was? Had de Heere het Zelf niet eens gezegd: “Mij zal geen mens zien en leven?” Kunt u begrijpen dat ze vreesden met grote vrees?

Maar hoor! Dan is het juist de boodschap uit diezelfde hemel die hen geruststelt: “Vrees niet, want zie, ik verkondig u grote blijdschap die voor heel het volk wezen zal, namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus de Heere, in de stad van David.”

Hij, die zo lang geleden door God beloofd was als de Redder van de wereld, is gekomen.

En de herders? Ze komen, ze geloven en ze gaan. “Laten wij dan heengaan naar Bethlehem.” Want daar is iets bijzonders te zien.

Hier, in Bethlehem, kun je alleen maar komen met lege handen. Zelfs met vuile handen. Hier mag je komen per gratie, uit genade alleen. De uitnodiging van het Evangelie komt naar ieder van ons persoonlijk toe: “Kom nu, o kom nu naar Bethlehem.”

Wat is daar dan te zien? Zo op het oog niet veel bijzonders. Eenvoudige, arme mensen. Een Kind in de kribbe. Nee, niets bijzonders. Is dat alles wat er in Bethlehem te zien valt? Is dit de Zaligmaker, de Redder van de wereld?

Maar kijk eens met geloofsogen, en als u die niet hebt: vraag er de Heere om. Dan ziet u iets bijzonders. U ziet dan een Kind net zoals wij. En toch is het anders. Het is niet, zoals wij, in zonden ontvangen en geboren. Dit Kind is wel een Zoon van Maria, maar het is in haar ontvangen door de Heilige Geest. Het is Gods eniggeboren Zoon. Het is de Zaligmaker, die gekomen is om zondaren te redden van het eeuwig verderf.

Maar waarom ligt Hij dáár dan, in een voederbak, in doeken gewikkeld? Hij ligt daar met maar één bedoeling: dat wij door Zijn armoede rijk zouden worden – rijk in God.

Voor Hem was geen plaats in de herberg, met maar één bedoeling: dat er voor ieder die in Hem gelooft plaats zou zijn aan Gods Vaderhart en in Gods Vaderhuis.

Hij werd in doeken gewikkeld, opdat wij gehuld zullen worden in de mantel van Zijn verdiensten. Hij werd neergelegd in een kribbe, opdat wij een gebouw van God zullen hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemel.

Maar je moet dan ook gáán naar Bethlehem en niet achterblijven, want dan loop je voor altijd de zegen mis! Kerst vraagt geen afstandelijke toeschouwers of nostalgische dagdromers, maar gelovige betrokkenen.

“Komt, verwondert u hier, mensen! Zie hoe dat u God bemint.”

Ds. P.D.J. Buijs, Ede

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen