IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Verwachting…

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verwachting…

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meditatie over: "U verwacht ik den gansen dag."  Psalm 25: 5

Belangrijk in ons mensenleven is de vraag of we verwachting hebben. Kennen we uitzicht of is ons leven dof en zonder glans? Veel mensen leven maar wat door, de ene dag in, de andere dag uit. En als ze al verwachting en uitzicht kennen dan is het vaak niet meer dan wat aards geglitter. Het heeft geen toekomst. Met de dood breekt het bij de handen af.

De verwachting waar het in de tekst om gaat, is echter van betere kwaliteit. Die houdt stand dwars door de dood heen. Het is geen strohalm die afbreekt, maar rotsgrond die blijft staan in de branding. Want het is verwachting op God. En God wordt even ervoor genoemd "de God van mijn heil". Dat wil zeggen: de God Die mij heil geeft en daarin mijn heil garandeert. Sterker nog: de God Die Zelf mijn heil is, namelijk de inhoud ervan. En heil is een ander woord voor hulp. Het heeft ook te maken met helen. Wat gebroken is, in scherven ligt, wordt weer gaaf en goed. En daarin heeft het woord 'heil' zelfs de betekenis van redding. Niet enkel van redding in aardse noden en zorgen, maar zelfs ook eeuwig behoud door de genade van God in Christus.

Het is daarom van grote en allesbeslissende betekenis om op die God van ons heil onze verwachting te stellen. Dan bouw je geen luchtkasteel, maar ben je geborgen in het meest sterke kasteel dat maar denkbaar is. God Zelf is dan onze Burcht. We zingen met Luther: "Een vaste Burcht is onze God". We zijn dan ook tot en met goed af wanneer we op die God onze ver wachting stellen. "Den gansen dag" zelfs, zegt de tekst. "God de ganse dag verwachten", is dat niet teveel van het goede, zal iemand vragen? Je kunt er toch niet de hele dag aan denken? Er is toch ook je werk en er zijn allerlei andere dagelijkse beslommeringen. Inderdaad. En het is zeker niet de bedoeling om zo geestelijk te worden dat we onze dagtaak verwaarlozen.

En toch staat het er maar dat de dichter de ganse dag zijn verwachting op de Heere vestigt. En we laten het ook helemaal staan. Want het is, zoals de hele Bijbel, Gods hoogeigen Woord. En daar mogen we niets van af doen en ook niets aan toevoegen. Het gebeurt dus blijkbaar dat mensen de hele dag aan God denken en op Hem alleen vertrouwen. Of ze dat altijd even sterk doen is weer een andere zaak. Geloof kent zijn sterke en zijn zwakke momenten. Daarom spoort de Bijbel ons ook aan tot volharding.

En toch, "de ganse dag" is de verwachting van de dichter op zijn God gevestigd. Dat komt omdat geloven een grondhouding van ons mensen is. Geloven is geen bevlieging van een enthousiast moment, maar een grondige keuze van ons hart. Een keuze die ook alles met liefde te maken heeft. Geloof en liefde zijn immers niet te scheiden. Ze trekken altijd op als twee trouwe vrienden. En met name liefde is iets waar je met alle vezels van je bestaan bij betrokken bent.

In het aardse leven is dat ook zo. Iemand die bemint denkt de ganse dag aan zijn geliefde. Dat is totaal geen probleem. Dat gaat vanzelf. Zo is het ook met het verwachten van de Heere. Het is helemaal geen probleem om dat de ganse dag te doen. Het is gewoon een stuk van je leven. Het hoort bij je. Je kunt en je wilt niet zonder

"De ganse dag " Daar wordt in ieder geval mee bedoeld dat het plaatsvindt op ieder moment van je leven. Dus in dagen van voorspoed en van tegenslag, van gezondheid en van ziekte, van vreugde en van zorg. Je legt alles voor God neer. In alle dingen ga je God betrekken. Van Hem verwacht je alles wat je nodig hebt aan steun, aan kracht, aan troost en aan hulp, aan bijstand en aan redding, aan genade en ontferming. Dat betekent ook dat we gestorven zijn aan alle verwachting buiten de Heere. We hebben geen verwachting meer van onszelf, van medemensen en van deze wereld die voorbij gaat. Die verwachting hebben we opgegeven. En we blijven het dagelijks opgeven. Elke dag leren we watjezus zegt, namelijk "dat wie zijn leven zal willen verliezen, het juist zal vinden." Moeilijk. Ja. Doch vooral ook mooi. Want we houden God alleen over, zodat we mogen weten: "Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten en mijn deel in eeuwigheid". Heerlijk daarom om Hem de ganse dag te verwachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 mei 2000

In de Rechte Straat | 16 Pagina's

Verwachting…

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 mei 2000

In de Rechte Straat | 16 Pagina's