IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Protestant geworden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Protestant geworden

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Mijn ouders zijn zeer gelovige rooms-katholieke mensen. Het wemelt van de paters, broeders, zusters, enz. in onze familie. U begrijpt wat het voor hen betekent, dat één van hun  kinderen het verkeerde pad opgaat en ketter wordt en naar de  hel gaat, niet op gewijde aarde begraven wordt, enz.

Ik zal in het kort uiteenzetten hoe ik tot het protestantisme gekomen ben.

Op 1 maart kreeg ik een baan op het stadhuis. Daar leerde ik mijn vriendin kennen. Toen ik er een week of drie was, vroeg zij mij, of ik bij haar belijdenis aanwezig wilde zijn. Ik stemde daar grif in toe. Toen ik dit aan mijn ouders vertelde, heb ik er ruzie om gehad. Niettemin ben ik toch gegaan. Wat dat voor mij betekent heeft, kan ik niet onder woorden brengen. Die eenvoud, de overtuiging; het heeft me zo gegrepen, dat ik spoedig ook de protestantse kerk ging bezoeken. Ongeveer een half jaar lang ging ik eerst naar de R.-K. Kerk en daarna woonde ik de protestantse dienst bij. Na een half jaar kon ik het niet meer. Thuis waren ze er nog niet van op de hoogte. Tot diezelfde vriendin met Kerstmis 1956 bij ons thuiskwam en wij kerstliederen zongen. Het is mijn vader toen opgevallen, dat ik de gezangen uit haar boekje haast nog beter meezong dan die uit de r.-k. parochiebundel. Toch heeft hij toen nergens over gesproken. Misschien was het erg laf van mij om zo te handelen, want het was één en al liegen en bedriegen wat ik deed. Als ik van de kerk ergens naar toe moest, ging ik, om bij mijn ouders geen argwaan te wekken, inderdaad uit huis, naar een collega of zoiets. Als mijn ouders vroegen: waar ben je naar de kerk geweest, noemde ik maar wat op. 't Ergste van alles was: mijn ouders hadden het grootste vertrouwen in mij en zouden er nooit aan twijfelen aan hetgeen ik hen zei. Maar eens barstte de bom toch. Het was een week voor Pasen. Mijn moeder had me uitvoerig verteld, dat zij naar het Begijnhof was geweest en dat het zo plechtig was. Het enige wat ik er op kon zeggen, was: "och". Even later kwam mijn moeder achter mij aan.

Toen wist ik wat er ging komen.

Zij vroeg me: "ben je vanmorgen naar de kerk geweest?" Ik antwoordde "Ja". Dat was de waarheid. Daarna vroeg zij mij: "naar welke kerk?" Ik antwoordde: "naar de Oranjekerk…." Moeder was er stuk van. Toen zij ook nog hoorde, dat ik mijn Pasen niet zou houden zoals wij gewoon waren, was er geen huis meer te houden. Hard gillend holde zij de kamer in. Als een krankzinnige. Ze ging vreselijk te keer; ze bracht me liever op staande voet naar het kerkhof. Zoiets had ze me al eens eerder gezegd, toen ik verkering had met een protestantse jongen. Dat heb ik me toen zo aangetrokken, dat ik hem voor mijn ouders heb opgegeven. Maar wat er nu ook nog mag gebeuren, nooit geef ik het protestantse geloof voor mijn ouders op.

In het begin was de toestand ondraaglijk thuis. Ik heb ze toen gezegd, dat het mij beter leek, dat ik het huis uitging. Dat vonden zij vreselijk, ze zijn toen wat veranderd; er werd weinig meer over gesproken. Totdat ik hen in augustus vertelde, dat ik naar catechisatie ging. Ze begonnen weer zo te schreeuwen, maar ik kan niet anders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's

Protestant geworden

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's