Leven met de Opgestane

"Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven" Rom. 6:8.

Pasen! Leven met Hem! Maar… niet zonder Goede Vrijdag. Wat betekent Goede Vrijdag voor Gods kind? Goede Vrijdag in zijn toepassing aan het hart betekent de afsterving van de oude mens (de zondige natuur). Pasen in zijn toepassing is de opstanding van de nieuwe mens, het leven van wedergeboorte en bekering, de vernieuwing van de zondaar tot een nieuw leven.

Dat is niet zomaar de voortzetting van het oude leven. Goede Vrijdag, het sterven met Christus, gaat eraan vooraf. Leven met Christus is dus ook niet zomaar een opknapbeurt. Gaat Gods Geest en genade een zondaar bekeren, dan leert Hij hem eerst sterven. Wij moeten leren sterven met Christus. De zondaar krijgt een doodsteek. Hij moet ook met Hem begraven worden om zo óók met Hem opgewekt te worden in een nieuw leven (vs.4). Christus is eenmaal gestorven aan de zonde en leeft nu voor God (vs.10). Zo moeten ook Gods kinderen met Hem sterven en met Hem leven (vs. 11). Wie denkt niet aan die verloste schare op de Pinksterdag? Zij werden eerst verslagen in het hart (letterlijk: daar ging een doodsteek door hun hart). Daar zien wij hoe het geestelijke leven begint met geestelijk sterven. "Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven". Door de dood heen maakt Hij het Pasen opdat ook wij met Hem zullen leven. Nu rijst in het ellendige en verslagen zondaarshart de vraag: O, is dat voor mij? De vrucht van Zijn dood en opstanding, is die ook voor mij?

Geliefde lezer, voor wie is de Christus op de Goede Vrijdag aan het Kruis gestorven? Hij is gestorven voor allen en niet voor allen (Ursinus, Schatboek), Hij is gestorven voor allen, want Hij is gekomen als de Zaligmaker der wereld. Zo is Zijn voldoening aan het Kruis van zó'n grote waardigheid en zó'n volkomenheid en kracht, dat Zijn Offer genoegzaam is om alle zonden van alle mensen weg te nemen. Daarom moet het Evangelie van Christus ook gepredikt worden aan alle creaturen, met bevel van geloof en bekering. Alleen in die weg van het geloof en de gelovige omhelzing van Christus wordt Zijn kruisverdienste ons deel. Zó is de Gekruisigde en Opgestane het Leven voor Zijn kerk. Maar zó is het dus tegelijk ook niét voor allen. Want wie is het die gelooft? Wie is het die zich op Gods roepstem bekeert? "Er is niemand die naar Mij vraagt!" "Zij hebben geweigerd zich te bekeren!" "Zij willen niet dat déze Koning over hen zij!" Er is zo'n ruime mogelijkheid, maar er is niemand die wil. Een ieder wijst het af, u en ik van nature. Maar nu wordt Gods verkiezing in Christus een genadewonder. Waar niemand wil, zegt nu de grote God van al Zijn uitverkoren volk (dat in zichzelf ook zo onwillig is en altijd maar tegenwerkt, want er is geen onderscheid): "Ik wil en zij zullen!"

Hij trekt Zijn gekenden, Hij buigt hun wil, Hij vernieuwt hun hart, Hij schenkt het geloof, zodat onwilligen komen tot de gelovige omhelzing van de Gekruisigde en Opgestane. Dat volk geeft Hij te delen in de vruchten van Christus' Kruis en Opstanding. Zo is de Opgestane een Geschenk uit de vrije verkiezende liefde van God de Vader voor Zijn volk. En al de gelovigen, al de Zijnen, mogen alles in Hem hebben, want Hij is een volkomen Zaligmaker. Zij worden allen levend gemaakt in Hem, zij worden allen verlost en allen gerechtvaardigd (Rom. 3:22,28,30), allen geheiligd (Ef.1:4) en allen krijgen zij het kindschap Gods en een recht op de eeuwige erfenis (Rom.8:14,16). Ja, zij worden ook allen verheerlijkt (8:30). Verheerlijkt, dat is de eeuwige heerlijkheid voor kinderen der hel. Het eeuwige leven voor kinderen des doods! "Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven".

Medereiziger naar de eeuwigheid, wat zal dat zijn, dat leven, die troost te moeten missen door de schuld van het ongeloof. Nooit met Hem gestorven, dat betekent straks eeuwig sterven. Maar met Hem sterven betekent nu en straks eeuwig leven. Wat zal dat wezen: eeuwig het Lam dat geslacht is te aanschouwen terwijl HIJ eeuwig leeft. Eeuwig te mogen roemen in de vrije gunst die eeuwig Hem bewoog. Eeuwig te ervaren: "Indien WIJ nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven". Eeuwig zich te verwonderen: Wat is dat voor een dood die de dood gedood heeft? - Maar ook: Wat is dat voor een leven dat eeuwig leeft? Bidt, en u zal gegeven worden!

Amen!

Sint Anthoniepolder.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen