ABSOLUUT VERTROUWEN

Deze morgen heh ik twee kloosterzusters bezocht. Ik ken ze al jaren. Ze zijn tot geloof in Christus als hun enige Zaligmaker gekomen. Ze rusten in Hem. Ze zingen van Hem. Ze leven uit Hem.

Daarom is het voor mij altijd weer een vreugde met hen over de Heere te praten en om mij één met hen te weten in Christus. We storten ons hart voor Hem uit in de gebeden, die we uitspreken. We loven de Heere om Zijn grootheid, om Zijn uitverkiezende genade, waardoor Hij het oog heeft laten vallen op ons. Waarom op óns? We weten dat er in ons alle reden is waarom de Heere over ons toornen moet. Waarom bleef Hij dan toch bij ons stilstaan?

Als we daaraan denken, kunnen we alleen maar diep ons hoofd buigen in een verwonderende, niet-begrijpende dankbaarheid.

Kloosterzuster A is de 75, B de 80 al gepasseerd. B zou een operatie moeten ondergaan, maar de chirurg durfde het niet goed aan. "Uw hart is te zwak voor een operatie", zei hij, "maar van de andere kant: die vreselijke pijnen zijn voor u toch ook niet te dragen". Ten- slotte besloot hij het te wagen; maandag zou ze naar het ziekenhuis moeten.

Die nacht echter zat ze vol angsten. Ze bad voortdurend: "Heere, U hebt beloofd dat U uitredding zult geven aan degenen die in hun benauwdheid tot U komen. Heere, U ziet hoe benauwd ik het heb. Geef antwoord, Heere!"

Maar het bleef stil. Maar eindelijk, tegen de morgen, na uren van gebedsworsteling kwam er rust over haar. Ze wist het ook heel zeker: ik moet mij niet laten opereren.

Toen waren A en B slechts op het gebed aangewezen. Ze stortten hun harten uit voor Hem, "Die al uw krankheden geneest" (Ps. 103:3):

"Heere, U weet dat zuster B slechts aangewezen is op de hulp van U. We willen voortaan elke dag een uur in gebed doorbrengen, waarin wij U vooral zullen smeken om de genezing. We vertrouwen helemaal dat U ons gebed zult verhoren".

En … hun gebed werd verhoord. De bloedingen hielden op (het ging om een dichtgeslibde slagader). Ze had geen of nauwelijks pijn meer. En inderdaad, deze 80-plusser danste nu bijna door de kamer, terwijl ze steeds maar door de Heere grootmaakte om Zijn genade.

Natuurlijk begon mijn verstand meteen te redeneren: "Ja maar dat is toevallig enz.". Beschaamd boog ik innerlijk mijn hoofd en vroeg: "Heere, ik geloof; kom mijn ongelovigheid te hulp en vermeerder mijn geloof".

Ik wist het: ik moet veel meer gaan geloven. Ik bouw nog veel te veel op eigen kunnen, op mijn schrijf- en organisatietalenten. Ik wilde ook graag zo eenvoudig als deze kloosterzusters louter geloven, puur vertrouwen.

Ze zijn abonnee op IRS. Ze zeiden: "We zijn het in alles met u eens. De paus kan niet een wedergeboren christen zijn; anders zou hij niet zozeer Maria in het middelpunt stellen en leren dat wij slechts door Maria tot Christus kunnen komen. Iemand die Christus innerlijk kent door Zijn Woord en door Zijn Geest, weet dat hij met alle vrijmoedigheid rechtstreeks tot Christus mag naderen". Zr. A: "De paus zit als een vlieg gevangen in een spinneweb. Hij kan zichzelf er niet uit losworstelen. Dat kan alleen door een ingrijpen van Boven."

Ze leven in een flatje dat door het klooster wordt betaald. Wat moeten ze, als ze officieel uittreden? Ik stel daar nooit vragen over. De Heere zal hen wel duidelijk maken wat Zijn wil is.

Zuster B zit echter met die moeilijke vraag. "Ik ga nergens meer naar de kerk. Maar in de Bijbel lees ik voortdurend dat wij als gelovigen met elkaar één lichaam van Christus vormen en dat we ons ook uiterlijk bij dat lichaam moeten aansluiten. Maar waar vind ik dat Lichaam?"

Bij zo'n vraag voel ik me even beschaamd vanwege onze protestantse verdeeldheid en omdat allerlei kerken en groepen hun eigenheid willen opleggen aan degenen die bij hen aankloppen. Maar van de andere kant vertrouw ik dan maar op de Heere, die hen wel leiden zal naar een van de vele gebrekkige kerken; want de volmaakte kerk bestaat niet.

Wat zouden er grote dingen gebeuren in Nederland, wanneer wij onvoorwaardelijk, restloos en zonder redeneren zouden vertrouwen in Christus en in Zijn belofte!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen