GOD… IS LIEFDE!

"Het kan aan mij liggen, maar ik heb het idee dat in de preken Christus onder een laag stof ligt, in elk geval alsof Hij zich ergens heel ver weg bevindt, ver van jou vandaan.

Ik zou zo graag horen over de liefde van God in Christus. Ik voel me in huis beklemd. Soms zou ik de deur willen opendoen om de eerste de beste voorbijganger te smeken: Kom bij ons binnen en vertel me iets goeds van God. Spreek mij over de goede Herder. Zeg mij hoe bewogen Hij is met Zijn schapen, met ons, die beven als een geknakt riet".

Graag wil ik per brief (en later via dit artikel) bij u binnenkomen.

Want ik doe niets liever dan aan iedereen vertellen over de liefde van God in Christus. En laat ik dan beginnen met die verwonderende uitroep van Johannes: "Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon gezonden heeft (tot) een verzoening voor onze zonden" (1 Joh. 4:9).

Wij zijn gewend geraakt aan bepaalde waarheden. Ze zitten als dogma's in ons denken gegrift.

Maar telkens moeten we het stil in ons maken en luisteren naar de openbaring van Gods liefde alsof we die voor het eerst horen.

Dat is pas de echte liefde: De heilige God liet ons niet in de verlorenheid liggen, maar gaf ons Zijn eigen, Zijn eniggeboren Zoon, opdat wij voor eeuwig met Hem verzoend zouden worden.

Hoe kan iemand nog gering spreken over de liefde Gods, wanneer hij zich dat goed heeft gerealiseerd? Ga voor het kruis van Golgotha staan. Zie die Zoon van God doodbloeden in pijn en uiterste verlatenheid. Hoor die schreeuw van smart, die uit Zijn verscheurde ziel omhoogstijgt. Zie, dat is de liefde van God, voor u, voor mij, voor allen die in Christus geloven.

Ik kan predikanten begrijpen, die zeer bezorgd zijn dat hun toehoorders het Evangelie van de liefde Gods niet goed begrijpen. Er zijn nu eenmaal mensen, die zich de belofte willen toeëigenen, terwijl hun hart volkomen aan de wereld vast blijft zitten. Zulke mensen moet je wakker schudden, misschien met de schildering van de gruwel van de eeuwige hel.

Maar ook dan moet de lokkende liefde Gods altijd weer doorklinken. Allereerst tegenover deze wereldse kerkmensen. Angst brengt een mens niet tot innerlijke verandering. Dat gebeurt alleen door de aanschouwing van de liefde van Christus, die door de Geest in het hart van een mens gewekt wordt.

Maar die prediking van de liefde Gods is vooral nodig voorde vreesachtige kerkmensen, voor de arme tobbers die niets goeds in zichzelf kunnen ontdekken en die daarom nooit tot God zouden durven naderen, wanneer hen niet met nadruk de God van de genadige liefde in Christus wordt verkondigd.

En ik vind het niet zo erg, wanneer ik door een overvloedige prediking van de liefde Gods mede oorzaak zou zijn dat wereldse kerkmensen zich daaraan vastklampen zonder zich waarachtig te bekeren en dus met een ingebeelde hemel naar de hel gaan, - dan wanneer ik door al te veel nadruk te leggen op Gods gestrengheid er mede oorzaak van zou zijn dat kinderen Gods daardoor tot de rand van de wanhoop zouden worden gedreven.

"God is liefde!". Dat zegt Johannes twee keer in datzelfde hoofdstuk. Die liefde van God klinkt als een zoete melodie door op elke bladzijde van de Bijbel, ook wanneer daarin verteld wordt over de toorn Gods, want dat is de toorn van de gewonde liefde.

Daarom kan ik helemaal opgaan in God. "Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad" (1 Joh. 4:19). Het was niet zo, dat ik besloot God lief te hebben, omdat Hij dat van mij vroeg en zelfs eiste. Hij openbaarde Zichzelf aan mij (en aan elke gelovige) in Zijn grote liefde door de gave van de Zoon.

Toen ik dat gezien had, werd ik gewond doordie liefde. Mijn hart scheurde open door dat Woord van de liefde en toen moest de wederliefde wel in mij ontkiemen en tot bloei komen.

Nu kijk ik altijd weer vol verbazing naar Christus en zie in Hem de vleesgeworden liefde Gods, die "onze handen getast hebben" (1 Joh. 1:1), zó dicht is die liefde ons nabij gekomen.

God van onuitsprekelijke liefde, wij danken U! Koester ons altijd weer in de gloed van Uw liefde. Zeg het tegen ons heel persoonlijk: Ik, de heilige God, ben liefde; lk ben onvergankelijke liefde in Mijn Zoon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen