Hoe kan dat?

De Heere kent ons toch dóór en dóór. Hij weet wat er aan rottigheid zit in ons diepste begeren.

Hoe kan Hij dan Zelf in ons komen wonen? Hoe kan Hij zelfs ons lichaam uitkiezen om er een tempel van te maken voor Zijn Heilige Geest dat Die daarin zou gaan wonen?

Hoe kan Hij ons zó één maken met Zijn eigen heilige Zoon, dat wij de levende ledematen worden van het lichaam, waarvan Hij het Hoofd is?

Waarom overstelpt Hij ons met Zijn zegeningen? Waarom heeft Hij „voor hen die Hem liefhebben" een heerlijkheid bereid zó groot, dat daarvan geschreven staat: „Hetgeen het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord en in het hart des mensen niet is opgeklommen" (1 Kor. 2:9)?

Wij kunnen ons voorstellen dat de Heere dat voor ons in petto houdt tot op het moment dat we voor altijd gereinigd zullen worden en nooit meer zullen zondigen nl. bij onze intrede in Zijn onvergankelijke Koninkrijk.

Maar waarom mogen wij reeds nú met volle teugen drinken uit de fonteinen des heils?

Ik kan maar één antwoord geven op al dergelijke waarom's: „God is liefde" (1 Joh. 4: 8, 16). En die liefde is levens- en stervensgroot vóór ons komen staan in Jezus Christus.

Daarom laat ons „voor de Heere Zijn goedertierenheid loven en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen" (ps. 107:8).

„Halleluja! Looft de Heere, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in eeuwigheid" (ps. 106:1).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen