IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

TWEE PRIESTERS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

TWEE PRIESTERS

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

We gaan weer verder met het verhaal van priesters, die in het verleden op onze weg werden geplaatst en die De Weg, Christus als de enige en volkomen Zaligmaker, vonden. Dit verhaal speelde zich af in 1960. We woonden toen nog in Kortenhoef.

Ik was op een spreekbeurtentoernee in het noorden. De avond tevoren had ik 42 nieuwe abonnementen op IRS mogen binnenhalen in Middelstum. Ik zat aan het ontbijt en werd aan de telefoon geroepen. Het was mijn vrouw. Ze zei: „Er is een brief gekomen van een priester uit België. Het lijkt mij een heel serieus geval. Ik krijg stellig de indruk dat het voor hem een geloofskwestie is".

Ik antwoordde haar: „Schrijf hem dan maar meteen dat hij rustig de stem van zijn geweten kan en moet volgen. Er is momenteel voldoende in het ex-priesterfonds, zodat hij zich geen financiële zorgen hoeft te maken."

BRIEF VAN WILLY

Zeer geachte Pater,

Aangezien mijn man enkele dagen op reis is, heb ik hem deze morgen meteen telefonisch op de hoogte gebracht van de inhoud van Uw schrijven.

Hij heeft mij gevraagd U direkt te antwoorden. Wij beiden nodigen U heel hartelijk uit om naar ons toe te komen. Zoals U weet, is mijn man ook priester geweest. Hij heeft ongeveer dezelfde moeilijkheden doorgemaakt en zal U dus gemakkelijk begrijpen. U kunt samen spreken over de liefde van de Heere Jezus, die zich over ieder van ons uitstrekt en ons bevrijdt van alle twijfel en angst.

U kunt samen ook spreken over Uw toekomst, die misschien nog erg duister voor U ligt. Eén ding is zeker: financieel behoeft U zich geen enkele zorg te maken. Er is een speciaal fonds, dat priesters, die uit willen treden, helpt in hun geldelijke nood. U kunt bij ons verblijven zolang U wilt.

Mijn man zal U schrijven, zodra hij thuiskomt. Maar nu weet U reeds, dat ons huis voor U openstaat en we hartelijk met U medeleven.

We zullen veel voor U bidden. Heerlijk, dat we een Heiland hebben, die voor ons zorgt, ook als alles zo moeilijk lijkt. Op Hem mogen we volkomen vertrouwen. Met vriendelijke groeten,

Het eerste dat ik deed bij mijn thuiskomst, was de volgende brief schrijven.

Carissime,

Uw brief, heeft ons bijzonder verblijd. Wij verheugen ons er uitermate over, dat ook U weldra de volle vreugde in Jezus Christus vrij moogt aanvaarden. Dan zult U met volle teugen mogen drinken aan de fonteinen van het eeuwige water. Dan zal niemand zich meer stellen tussen U en Jezus Christus. Dan moogt U zich geheel en al aan Hem overgeven.

Jezus is de bron van alle troost in mijn leven en in het leven van mijn vrouw en daarin juichen alle waarachtige kinderen Gods. En daarom zijn wij zeer verblijd, wanneer iemand uit gaat zien naar de genade Gods, die Hij ons in Jezus Christus betoond heeft.

Maar nu ter zake. Het doet mij veel genoegen, dat U met voldoening mijn boek „Mijn weg naar het Licht" gelezen hebt. Zodoende had U ook reeds kennis gemaakt met het verpleegstertje met de kuiltjes in haar wang, die nu mijn vrouw is, en zodoende was het voor U niet helemaal vreemd meer om van haar een brief te ontvangen, terwijl ik in het noorden zat.

Met de inhoud van haar schrijven ben ik het helemaal eens. Dus: u treedt maar zo spoedig mogelijk uit. U stelt al uw bezittingen in veiligheid, zoals ik dat ook heb gedaan. U zou alles kunnen brengen naar De Belgische Evangelische Zending, Rue du Moniteur 7, Brussel. Ik heb een kennis, die nogal eens hier komt met de auto. Hij zou dan Uw koffers kunnen meenemen.

In Brussel moet U de trein nemen naar Rotterdam. Daar overstappen naar… enzovoort.

Sterkte in deze dagen! Wij zullen u hartelijk gedenken in onze gebeden.

Met vriendelijke groeten,

GERARD VERLOT

Met de priester-arbeider, Gerard Verlot, hadden wij reeds langer kontakt.

Verlot was reeds tot overgave aan Jezus Christus gekomen. Als wij met hem samen waren, bad hij steeds met ons mee als een blij kind Gods. Regelmatig woonde hij ook de protestantse diensten bij in Brussel en in Gent.

Toch was het nog niet tot een officiële breuk met Rome gekomen. Verlot leefde zodoende enigszins tussen twee werelden. Als priester-arbeider kon hij dat doen, zonder dat iemand dat opmerkte. Hij werkte als tram-kondukteur in Brussel en had als priester-arbeider geen vaste parochie.

Deze toestand werd echter steeds moeilijker voor hem en daarom had het bestuur van de IRS hem aangeraden naar Nederland te verhuizen. Het gezin van een ouderling van de Nederlands Hervormde Kerk had zich bereid verklaard hem bij zich in huis te nemen. Gerard had dit voorstel aanvaard en zijn dienst aan de tram opgezegd.

Ik had een brief van Gerard gekregen, waarin hij een artikel insloot voor ons blad, dat u in dit nummer vindt afgedrukt, en waarin hij vroeg of ik hem nog wilde schrijven, voordat hij Brussel zou verlaten. Het is misschien goed, dat ik hierbij een gedeelte van mijn brief aan Gerard laat volgen. Dan kunnen de lezers daaruit concreet voelen, hoe groot de spanningen zijn voor een priester, die gaat uittreden.

Beste Gerard,

…Maar nu een woord van bemoediging voor jouzelf. Je staat voor grote beslissingen. Er gaat straks een scheur door je heen, als je naar Nederland verhuist. Dat betekent dan de volkomen openbaring naar buiten van je geloof in Jezus Christus als je enige en volkomen Zaligmaker.

Verenig je dan in deze dagen heel innig met Hem. Geniet er van, dat je zijn dienstknecht mag zijn, dat je Hem door deze daad mede kunt verheerlijken. Natuurlijk niet in de gedachte: Kijk eens, wat voor een flinke vent ik ben; maar in deze zin: Heere, ik dank U, dat ik Uw genade in mij ervaar, die mij de kracht geeft om met alles te breken, om mij geheel in uw dienst te stellen.

En vertrouw ook op de belofte van Christus, dat Hij jou Zijn Heilige Geest wil geven als de trooster en de sterker.

Deze dagen zijn ook heilige dagen voor je, die nooit meer terugkeren. Nu kun je ten volle beleven: Wie vader of moeder, of broers of zuster, of have en goed om Mijnentwil verlaat, zal honderdvoudig beloond worden. Nu kun je de diepe zin beleven van het loon, waar Jezus over spreekt. Dit is alleen te verstaan door hen, die de Geest Gods ontvangen hebben en wedergeboren zijn tot kinderen Gods. De natuurlijke mens echter ervaart, dat juist in de beleving van het loon van Jezus Christus alle gedachten aan verdienste wegzinkt. De zoetheid van het loon bestaat juist in het verlaten van onze dierbaren om Zijnentwil, dus niet stiekem om onzentwil, opdat wij op gecamoufleerde wijze er zelf beter van zouden worden. Dat je in de breuk met je dierbaren merkt, dat je het doet om Jezus' wil en niet op de een of andere manier om jezelf, dat is de diepe vreugde van het loon. Want aldus proef je de liefde Gods als een stuk zuivere liefde van de hemel, die God in jou door Zijn Heilige Geest heeft uitgestort.

O, je zult de nabijheid van Christus heel innig ervaren, wanneer je om Hem de schepen achter je verbrandt en de toekomst tegemoet gaat, enkel met Hem. Dan proef je de liefde voor Hem die je in je bemerkt, die uitstraling van Zijn heerlijkheid, die vol erbarmende liefde naar jou toegekeerd staat.

In deze dagen strijdt een andere priester in België dezelfde strijd, maar dan nog iets zwaarder, want hij heeft nog op geen enkele wijze met zijn kerk gebroken. Ik verwacht, dat hij deze week zal uittreden en naar ons toe zal komen. Ook bij deze vriend gaat het echt om Jezus Christus. Wil ook eens aan hem denken in je gebeden?

In de eenheid van het gebed, en met hartelijke broedergroeten, ook van Willy,

Deze brief had ik maandag, 22 januari, per expresse verzonden, want dinsdag zou Gerard zijn verblijf in Brussel voorgoed verlaten. Hij zou dan nog een paar dagen bij zijn familie blijven in Gent en dan vrijdag naar Nederland vertrekken.

Maandagmiddag werd ik echter opgebeld door br. Overbeeke, de eindredakteur van „De Kruisbanier". Hij zei, dat in verschillende kranten van België een bericht stond, dat Verlot benoemd was tot pastoor in Frankrijk. De gazet van Antwerpen bevatte zelfs een interview met hem en een foto van hem als tramkondukteur. Ik wist niet wat ik er van denken moest. Maar Gerard belde ons dat wij ons niet ongerust moesten maken. Hij zou gewoon vrijdag naar Nederland komen. En ons dan de gebeurtenissen vertellen.

DANKLIED OM DE VERLOSSING

De spanning nam toe. En ook ons gebed nam toe. De nacht van donderdag op vrijdag kon ik moeilijk slapen. Ik wist, dat daarginds in België twee broeders worstelden met de machten der duisternis. De herinnering aan mijn eigen laatste nacht in het klooster keerde terug. En telkens weer streed ik in het gebed tegen de Boze. Telkens weer pleitte ik op de overwinning, die Jezus Christus op de satan heeft behaald. Het was tegen half drie dat ik insliep.

Gerard zou om 11 uur in Den Bosch arriveren en dan zou br. Kuin hem meenemen naar ons huis, waar die middag vergadering zou zijn van de stichting IRS. Er was echter treinstaking in België. Daardoor kwam hij pas om half vier bij ons in Kortenhoef aan. Nog geen kwartier later kwam ds. Gravendeel met de andere priester.

Na een korte kennismaking gingen wij over tot een dankstonde. Daar was dan ook wel alle reden voor. God had hen veilig over de grenzen van twee werelden gevoerd. De vlucht van achter het purperen gordijn was geslaagd.

Het werd een waar danklied om de verlossing. In de verschillende gebeden die werden opgezonden, klonk iets door van de triomf van Israël na de doortocht door de Schelfzee.

Onze nieuwe vriend had echter niet veel moeite gehad met zijn „vlucht". Hij komt uit een congregatie, die veel meer vrijheid toelaat dan de redemptoristen, waar ik toe behoorde.

KLEREN KOPEN

De volgende morgen gingen wij kleren kopen voor onze nieuwe vriend. Hij kon immers niet in klerikaal gewaad blijven ronddwalen.

Ontroerend was de medewerking, die wij ondervonden. Een zaak gaf grote reduktie en een andere zaak scheurde de rekening voor onze ogen stuk, toen wij ze wilden betalen. Weer een ander had de pullover betaald. Toen ik de rekening opvroeg om ze door te sturen naar de penningmeester van het ex-priesterfonds, kreeg ik een brief met de verscheurde nota, en een kort zinnetje: „Onze bijdrage in de kledingnood".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

TWEE PRIESTERS

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

In de Rechte Straat | 32 Pagina's