Paulus in Spanje ?

Op 25 jan. 1964 werd in Tarragona de viering van het negentiende eeuwfeest gesloten, ter herdenking van de komst van de apostel Paulus in Spanje.

Aflaat tot herdenking van Paulus!

Paus Joannes XXIII had van deze herdenking een jubeljaar gemaakt en een volle aflaat geschonken, die men elke dag opnieuw kan verdienen,, wanneer men de kathedraal van Tarragona bezoekt onder de gebruikelijke voorwaarden, d.i. dat men minstens eenmaal in die week gebiecht en gekommuniceerd heeft en dat men ÉÉn „Onze Vader", ÉÉn „Weesgegroetje" en ÉÉn „Ere zij de Vader" bidt tot intentie van de paus.

Wij stellen de vraag: Waar vindt men in de brieven van Paulus ÉÉn aanduiding over de mogelijkheid van het winnen van aflaten voor de vergeving van de zondestraffen in het vagevuur? Waar zegt Paulus ergens, dat de Vader het lijden van zijn Zoon niet voldoende heeft geacht, zodat wij zelf onze straffen, althans voor een gedeelte, nog zouden moeten uitboeten?

Is Paulus in Spanje geweest?

Op grond van Rom. 15 : 24 en van uitspraken in de Canon van Muratori en van de brief van Clemens Romanus aan de kerk van Korinthe lijkt het zeer waarschijnlijk dat Paulus inderdaad in Spanje geweest is. Paulus moet die reis naar Spanje dan gemaakt hebben na zijn eerste gevangenschap in Rome, toen hij door het gerechtshof van Rome van verdere rechtsvervolging werd ontslagen en op vrije voeten werd gesteld tot het jaar 63.

En dan is het ook waarschijnlijk, dat Paulus in Tarragona aan land is gegaan, want dat was toen de grote havenstad van Spanje. Bovendien zijn er reeds oude dokumenten, die aantonen, dat men reeds vroeg in Spanje deze mening was toegedaan (o.a. een codex over het leven van bisschop Prosperus, die uit de achtste eeuw stamt).

Tarragona telt nu maar veertigduizend inwoners, maar in de Romeinse tijd meer dan een miljoen. Tarragona was toen de hoofdstad van Spanje. Vlak voor de stad is de Torre de los Escipiones te vinden, die u hiernaast ziet afgebeeld. Het dateert uit de eerste eeuw. Ook Julius Caesar, Augustus en Hadrianus hebben de stad bezocht. Wie echter het r.k. godsdienstige leven in Spanje gadeslaat, (zie o.a. het artikel over nog heel veel van het de stierengevechten), zal moeten konkluderen, dat er heidendom van het Romeinse in r.k. Spanje te vinden is. De heidense opvatting van de godsdienst: „do ut des" (d.i. ik geef iets aan God, opdat Hij mij daarvoor iets teruggeeft) is er in alle lagen van de bevolking te vinden, waartoe trouwens de leer van Trente over de verdienstelijkheid van de goede werken voldoende aanleiding geeft.

Een vreemd bewijs

De Pauselijke nuntius, Mgr. Antonio Riberi, die in de naam van paus Joannes XXIII de plechtige opening verrichtte van het jubeljaar, zei bij zijn openingsrede o.a.: „Afgezien van deze historische bewijzen is er nog een ander bewijs, dat op zichzelf reeds voldoende is om aan te tonen, dat de Heilige Paulus in Spanje is geweest en er evangelisatie arbeid verricht heeft. En dat bewijs zijt gij zelf, Spanjaarden. Dat is uw katholieke geloof, dat vurig is en onverschrokken, dat de trekken heeft van de H. Paulus en van de H. Jakobus (men beweert n.l. dat ook Jakobus in Spanje geëvangeliseerd heeft. Hij wordt vereerd in een van de grootste bedevaartplaatsen van de geschiedenis: San Tiago de Compostella. H.J.H.); dat geloof van u, dat van deze beide apostelen, Paulus en Jakobus, een drievoudige liefde in ge grift kreeg, die liefde die er nooit meer uitgebrand kan worden, n.l. de liefde voor de stoel van Petrus met de daaraan verbonden trouw en gehoorzaamheid aan de pausen, de kinderlijke liefde en godsvrucht voor de maagd Maria en de intens-vurige liefde voor de Heilige Eucha ristie (= de aanbidding van Christus onder de gedaante van brood in het tabernakel. (H.J.H.)

Dat is het geloof van u, dat gelouterd werd door de wreedste vervolgingen, toen u in die verschrikkelijke omstandigheden door uw heldenmoed getoond hebt dat u de woorden van Paulus begrepen hebt: „Om uwentwil bedreigt ons de dood de gehele dag; wij worden behandeld als slachtvee" (Rom. 8:37).

Zo is het geloof van H, Spanjaarden. En wat is er nog meer nodig om te bewijzen, dat de H. Paulus Spanje geëvangeliseerd heeft? (San Pablo en Espana, nr. 1, p. 35—36).

Hoe is het mogelijk, dat de gezant van de Paus de standvastigheid van vroegere Spaanse christenen tijdens vervolgingen aanhaalt als een bewijs van het echte geloof van de Spanjaarden van nu, terwijl deze pauselijke gezant toch moet weten, — wat verder heel de wereld weet —, dat de reformatorische christenen in Spanje in onze tijd bedreigd worden, wel niet met de dood, maar met allerlei andere vormen van vervolging, zoals inperking van de vrijheid op allerlei wijzen? En vervolgens: waar staat ergens in de brieven van Paulus dat hij een grote liefde had voor de Stoel van Petrus, dat hij een tedere godsvrucht had voor Maria, dat hij Christus aanbad onder de gedaante van brood en wijn?

Het is ook deze PAUSELIJKE nuntius, die, volgens een bericht in De Tijd, aan de abt van Montserrat, Aurelio Escarre, verzocht heeft om af te treden, nadat deze abt openlijk had aangedrongen op persvrijheid, het verstrekken van gegevens over politieke gevangenen enz.

Het is zeer bedroevend dat Rome zich ook thans weer, via de PAUSELIJKE nuntius, zich aan de zijde van de verdrukkers stelt en zich tegen de verdrukten keert.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen