IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

NAAR EEN protestantse curie?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

NAAR EEN protestantse curie?

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De bijna blinde kardinaal Frings van Keulen heeft op 8 november de aanval op de curie, met name op de Congregatie van het H. Officie, in de concilieaula geopend. De kardinaal verweet aan deze congregatie, (die vroeger de naam droeg van congregatie van de inkwisitie,) dat zij vaak onrechtvaardig te werk ging, doordat zij priesters veroordeelde zonder deze zelf eerst gehoord te hebben en zonder dat zij de bisschoppen hierover raadpleegden. Deze priesters kregen ook niet de kans om zich naderhand te verdedigen.

Kardinaal Ottaviani, het hoofd van deze congregatie, reageerde meteen en fel. Hij zei dat deze smaad, die aan zijn congregatie werd aangedaan, indirekt een aanval is tegen de paus zelf, die (officieel) prefekt is van die congregatie.

Iedereen weet intussen wel, dat er allang in de r.k. kerk heel wat kritiek bestond tegen de curie, maar vooral tegen deze congregatie van het Officie. De taak van het Officie bestaat o.a. in: oordelen over schuldigen aan of verdachten van ketterij, onderzoek en veroordeling van geschriften; verlof geven tot het lezen van verboden boeken; het oordelen over priesters en kloosterlingen die tot het protestantisme zijn overgegaan; alle zaken betreffende het gemengde huwelijk.

Een alles-bedillende protestantse commissie?

En terwijl men op dit moment in de r.k. kerk alles op alles zet om zich te ontdoen van de heers- en bemoeizucht van de curie in Rome, werd tot onze verbazing in De Protestant van 9 nov. j.1. gepleit voor de oprichting van een „officiële kerkelijke commissie waaraan voorgelegd zullen worden alle moeilijke gevallen en alle enigszins belangrijke initiatieven", die de verhouding Reformatie-Rome betreffen. Deze commissie zou haar oordeel moeten uitspreken over zaken als: „aanwezigheid bij de opening van een r.k. kerk — uitnodiging van de r.k. geestelijkheid bij het 50-jarig bestaan van een wijkvereniging — gesprekken tussen leken en gemeenteleden of tussen predikanten en geestelijken — de viering van de gebedsweek — de zielzorg in de r.k. ziekenhuizen — gemengde huwelijken — de viering van de Hervormingsdag enz."

U ziet de bevoegdheden van deze protestantse „officiële kerkelijke commissie" komen ongeveer overeen met die van de congregatie van het Officie in Rome. Enigszins kunnen wij dit voorstel van De Protestant wel begrijpen, daar er inderdaad heel wat verwarring heerst op dit gebied. Maar wij menen, dat de richting die De Protestant in deze wil gaan, beslist onjuist is.

Kerkelijk dirigisme en kasuistiek

Dit is beslist onreformatorisch en onbijbels. Allereerst vanwege dit extreme kerkelijke dirigisme. Wat blijft er op deze manier nog over van de beweerde mon digheid van de leek? Zeker. De Protestant stelt voor om ook leken in zulk een commissie op te nemen. Maar de kerkgeschiedenis is er om aan te tonen, dat er op deze manier van de stem der leken niet veel meer terecht komt. En de geschiedenis van het protestantisme bewijst ons, dat toenemende hierarchie ook meestal oorzaak is van toenemende scheuringen.

En vervolgens deze kasuïstiek! Dit uitpluizen van allerlei gevallen en gevalletjes! Er blijft op deze manier toch bijna geen ruimte meer over voor persoonlijke beslissingen, waartoe de Geest Gods de afzonderlijke gelovigen leiden wil.

Woord en Geest

Ik meen, dat wij de oplossing daarin moeten zoeken, dat wij elkander proberen te overtuigen vanuit het Woord Gods. Dat is een moeilijke en moeizame weg. Het vraagt veel geduld en luisteren naar elkaar. Het vraagt ook veel meer tijd. Het is natuurlijk heel wat eenvoudiger, wanneer zulk een „officiële kerkelijke commissie" dergelijke dingen voor ons allen beslist, en met een officiële kerkelijke boycot ieder bedreigt die zich niet aan die beslissingen wil onderwerpen. Ik ben echter overtuigd dat Gods Koninkrijk daar beslist niet mee gebaat is. En verder moet de oplossing komen van de Heilige Geest. Het is merkwaardig, dat men in onze tijd juist in de r.k. kerk steeds meer oog begint te krijgen voor de gaven des Geestes, die God schenkt aan ieder die Hij wil, ook aan de leken. Vreemd is het dan dat daartegenover in sommige protestantse kringen verlangd wordt naar een strakkere kerkelijke hierarchie.

Publieke opinievorming- onder de „leken"

In Elsevier van 26 okt. j.1. schreef Mich. v.d. Plas: „Het meest geschrokken was de kardinaal-aartsbisschop van Palermo (een der donkerste provincies van de wereldkerk) van de tekst in het schema die de leken het recht toekent op een publieke meningsvorming in de kerk, op het uitoefenen van kritiek". Indien ook De Protestant aan de leken het recht wil toekennen op een publieke meningsvorming, ook ten aanzien van het probleem Reformatie-Rome, dan moet men beslist niet overgaan tot de voorgestelde kerkelijke commissie, aan wie elk initiatief en elk persoonlijk oordeel moet onderworpen worden. Dan moet men b.v. ook kunnen dulden, dat er bladen bestaan, die dit probleem behandelen en die toch niet direkt onder kerkelijk toezicht staan. Wanneer mensen als Henri Bouchette of Bernard Delfgaauw uitsluitend mochten publiceren in bladen, die van het kerkelijk „imprimatur" afhangen, dan zou de kritiek die zij thans op verouderde instellingen van de r.k. kerk uitoefenen, onmogelijk zijn. Dan zou er van een publieke opinievorming door de leken alleen in theorie, maar niet in de praktijk sprake zijn.

Nogmaals, wij begrijpen de verzuchting van De Protestant heel goed vanuit de verwarring die er in onze tijd bestaat t.a. van Rome. Maar wij moeten onze hoop vestigen op het persoonlijke ingrijpen van Jezus Christus, het hoofd van de gemeente, die de zijnen niet verlaat, ook niet in de uiterste verwarring, maar ons ook nu nog met vaste hand leiden: wil door zijn Woord en zijn Geest, indien wij Hem dat vragen in een gelovig en volhardend gebed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1964

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

NAAR EEN protestantse curie?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1964

In de Rechte Straat | 32 Pagina's