Evangelisatieweken in de zomer

Een tent met zo’n 500 zitplaatsen, en dat in de Duitse grensplaats Görlitz. Het avondprogramma in de eerste twee weken van juni leek aanvankelijk wat groot opgezet. Maar dat was het niet, dat bleek wel. Elke avond waren de zitplaatsen van de tent zo goed als allemaal bezet. En dat vijftien dagen lang. De Duitse evangelist Ullrich Parzany sprak over onderwerpen als: “Tolerantie en waarheid”, ”Moraliteit, is dat nou nodig? ”, ”Familie en werk”, en ”De zin van het leven”. Heel bewust waren deze thema’s gekozen om op een laagdrempelige manier het Evangelie bij de mensen te brengen. En de thema’s trokken heel wat buurtgenoten. “Sommige mensen kwamen speciaal voor een bepaald thema dat hen aansprak”, zegt Pedro Snoeijer, veldwerker van IRS in Polen, die actief bij deze weken betrokken was.

Samenwerking

Eerder waren de avonden aangekondigd in plaatselijke kranten. Daarnaast werd er op allerlei manieren geprobeerd om met mensen in contact te komen. Door middel van een sport- en spelmiddag, maar ook door het uitdelen van braadworsten op straat. Dat laatste bleek een goed aanknopingspunt voor een gesprek te zijn.

De acties werden ondersteund door de Duitse organisatie Pro Christ, een baptistengemeente in het Poolse Zgorzelec en enkele gemeenten in Görlitz, een stadje dat aan de andere kant van de rivier in Duitsland ligt. Juist die samenwerking was voor de christenen in deze niet-christelijke omgeving heel bemoedigend. Met de baptistengemeente in Zgorzelec heeft Snoeijer inmiddels goede contacten. Hij leidt er een Bijbelstudiegroep en preekt er ook regelmatig. Snoeijer zal zich de komende tijd bezinnen op nog meer mogelijkheden voor evangelisatiewerk in de omgeving.

Tongeren

Ook in het Belgische Tongeren werden afgelopen zomer evangelisatieactiviteiten georganiseerd.

In de laatste week van juli vond de jaarlijkse evangelisatieweek plaats van de plaatselijke protestantse gemeente De Stem van de Goede Herder. Leden van een straatteam deelden twee aan twee aan de deuren begonia’s en afrikaantjes uit, waaraan de tekst “Jezus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” was toegevoegd.

De week zag er in grote lijnen uit als evangelisatieweken in voorgaande jaren, al was het programma op sommige plaatsen iets gewijzigd. Eerder waren er een barbecue voor de gemeente en een presentatieavond voor de ouders van kinderen die aan de kinderclub hadden deelgenomen. Nu was er één avond georganiseerd waarop zowel gemeenteleden als niet-gemeenteleden welkom waren, en lieten kinderen zien wat ze op de vakantiebijbelclub hadden geleerd. Na de presentatie van het kinderwerk konden kinderen cake versieren. Andere bezoekers konden onder het genot van een hapje en een drankje verder bijpraten. Het was een prachtige avond, die zeker voor herhaling vatbaar is.

“Als man praat je niet over het geloof”

Pedro Snoeijer, de Poolse veldwerker van IRS, kijkt positief terug op de evangelisatieweken in Görlitz/ Zgorzelec . Hij hield zich vooral bezig met de “Poolse kant” van het werk. Zo zorgde hij tijdens de tentavonden voor de Poolse vertaling, aangezien evangelist Ullrich Parzany in het Duits sprak. Daarnaast ging hij onder meer in Zgorzelec de straat op om te evangeliseren.

Hoe reageerden mensen op het straatevangelisatiewerk? Kijken ze er vreemd van op als je hen op straat aanspreekt over het Evangelie?

“Ja. In het Duitstalige gedeelte, een voormalig communistisch gebied, is 85 procent van de inwoners atheïst. In het Poolstalige gedeelte is bijna iedereen rooms-katholiek. Daar denken mensen dat je een soort Jehova’s getuige bent, of in ieder geval iemand van een sekte. De meesten waren niet erg geïnteresseerd en zeiden vaak: “Ik heb dit niet nodig.” Toch hebben we ook elke keer goede gesprekken gehad. De gedachte dat je alleen door genade gered wordt, vinden de meeste mensen moeilijk. Ze denken dat je er toch nog voor moet boeten. Dat een moordenaar even goed in de hemel kan komen als iemand anders, kunnen ze niet begrijpen.”

Hoe ging je daarop in?

“Ik zei dat op elke zonde de doodstraf staat, of het nu om een “grote” of een “kleine” zonde gaat. Voor God maakt dat niet uit. Sommigen denken dat je sneller in de hemel komt als je een minder erge zonde hebt begaan.”

Kwamen er mensen die jullie hadden gesproken naar de tentavonden toe?

“Jazeker. We spraken op straat mensen die net uit de gevangenis waren gekomen, en die hebben ook meerdere avonden bezocht. We hebben samen gegeten en wat gepraat. Als je laat merken dat je de persoon accepteert, doet dat vaak heel veel. Ik laat dan zien dat ik me voor hen niet te goed voel. En dat is al een getuigenis. Het is lastig om te weten te komen wat de gesprekken met mensen hebben gedaan. Veel mannen zien het geloof als een vrouwenzaak. Als man praat je daar niet over. Ze zijn het ook helemaal niet gewend om erover te praten en weten niet elke woorden ze moeten kiezen. Voor veel Polen betekent het geloof: je gaat naar de kerk, en dat is het dan. Velen zeggen ook: “Ik ben nietpraktiserend katholiek.” Het idee dat het geloof met alles van je leven te maken heeft, met je intellect, met je wil, dat speelt niet.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen