De kerk van het linnen laken

Het koningschap wordt betwist, het is onderwerp van discussie. Het koningschap is ook eindig, elke vorst(in) wordt na een regeerperiode weer opgevolgd. In de kerk van Jezus Christus is er echter geen opvolger. Daar kent het koningschap geen begin of einde. Jezus’ koningschap wordt door velen veracht, maar voor Zijn kerk is het onbetwist. De kerk is van Christus. Hij is haar Koning.

Het nadenken over de kerk is niet gemakkelijk. Bestaat zij wel: dé kerk? Er zijn immers zo veel verschillende kerkgenootschappen. In sommige steden lopen of rijden de kerkgangers gezamenlijk op, maar als ze bij de kerk zijn aangekomen, scheiden hun wegen. Kerkelijke verdeeldheid is realiteit, maar het mag nooit gewoon worden. Want: de kerk is van Christus!

Er waren eens twee mannen die tegenover elkaar in de trein zaten. Beiden droegen een stemmig pak. Ze zullen van elkaar wel vermoed hebben: dat is er een van ons. De een verbrak het stilzwijgen door het op de man af te vragen: “Bent u christen?” Dat bleek het geval. Waarop de ander nieuwsgierig informeerde: “Bij welke kerk bent u aangesloten?” Daar mocht hij naar raden, en dat deed hij dan ook. Hervormd? Hersteld? Christelijk gereformeerd? Oud gereformeerd? Een gergemmer misschien? Uitgetreden? Vrijgemaakt? In de evangelische hoek wellicht: baptist, vrij evangelisch, vol evangelisch Vergadering van gelovigen? Rooms misschien? Zijn reisgenoot hielp hem uit de brand: “Ik ben lid van de kerk van het linnen laken.”

Nee, dat is geen nieuw kerkgenootschap. De treinreiziger verwees naar Handelingen 10. Petrus krijgt daar een bijzonder visioen. Een linnen laken wordt neergelaten uit de hemel, met daarin allerlei dieren: rein en onrein. Petrus krijgt het bevel om te eten, ook van de onreine dieren. Direct daarop wordt hij gezonden naar de heidense hoofdman Cornelius. De blijde boodschap van het Evangelie mag niet beperkt blijven tot het volk van Israël. Maar ze is voor álle volken, zonder uitzondering. Dat is het waarop Guido de Brès doelt als hij in de Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt over een katholieke of algemene kerk. Die kerk is van alle tijden, van het begin van de schepping tot aan de wederkomst van haar Koning. Die kerk is ook van alle plaatsen. Die kerk kent geen landsgrenzen. Die kerk wordt gebouwd dwars door kerkmuren heen. Culturele grenzen vallen weg. In de kerk van het linnen laken is veel onderscheid. Maar één ding bindt allen samen: de liefde tot Christus. Hij is de Koning van de kerk! Van zee tot zee zal Hij regeren. Tot in eeuwigheid is Hij hun Koning. De kerk van het linnen laken bestaat uit gelovigen die al hun zaligheid verwachten van Jezus Christus, die gewassen zijn in Zijn bloed. Zo belijden we het met onze vaderen.

De kerk heeft zich haar Koning niet waardig gemaakt. Integendeel: alle verdeeldheid is diep bedroevend. Maar toch: de kerk is van Christus. Dat betekent het woord kerk ook letterlijk: wat des Heeren is! In de kerk wordt gewerkt. Daar wordt het Evangelie verkondigd. Daar wordt pastorale zorg verleend. Daar worden hongerigen gevoed, behoeftigen getroost. Daar worden armen schatrijk gemaakt en geplaatst naast koningen. De kerk is de werkplaats van de Heilige Geest. Daar is Hij aan het werk. Als Onderwijzer, als Trooster, daar werpt Hij Zijn stralenbundels op de Koning van de kerk: Jezus Christus.

De kerk is van Christus. Hij is haar Koning. Hij beschermt, onderhoudt en regeert Zijn kerk. Dat mogen we vasthouden in een tijd waar kerken leeglopen. Waar kerkmuren pijn doen. Waar verschillen onoverbrugbaar lijken. Waar gebrokenheid heerst. De kerk is echter nog niet af. De kerk is de voorlopige gestalte van Zijn Koninkrijk. Zijn koningschap is zeker. En zolang de bruiloftszaal van de kerk nog niet vol is, gaan Zijn dienaren uit. Met de welmenende nodiging: Komt, want alle dingen zijn gereed! Daarmee mogen ze doorgaan, totdat de bruiloftszaal van de kerk gevuld is met aanzittende gasten. Dan zal de Koning in Zijn volle glorie verschijnen. Dan zal Zijn bruiloft beginnen. Dan zullen zij beginnen vrolijk te zijn, om nooit meer op te houden. Dan is de kerk gereed.

Gods scheppingswerk

– Creatie

– Deformatie

– Reformatie

– Transformatie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen