Gesprek met een lezer

Bent u geboren in een rooms-katholiek gezin of bent u rooms-katholiek geworden?

Ik ben geboren in een rooms-katholiek gezin.

Herinnert u zich nog wat uit uw kindertijd?

Ja, we zijn niet echt streng opgevoed. Wel werden er op de knieën veel "Onze Vaders" gebeden en door middel van de rozenkrans met de kraaltjes 10 keer 10 "Wees gegroetjes". Dat was echt een plicht. We gingen veel naar de kerk, vooral met de feestdagen, zoals 's avonds met Pasen en Pinksteren, 's Avonds was dan het altaar versierd. Ook werd er dwars door de kerk heen een processie gehouden, waar ook bruidsmeisjes bij waren. Als kind ging ik daar graag naartoe.

Door m'n moeder werd ik vermaand elke week te biechten. Achter het gordijn zat de pastoor of de kapelaan. Nadat ik m'n zonden gezegd had, sloeg deze een kruis en kreeg ik absolutie; de schuld was vergeven.

Op school moesten we de Tien Geboden en de Catechismus leren, weliswaar heel andere dan op de scholen van de Reformatie. Ik was altijd de eerste om de Catechismusvragen op te zeggen. De eerste vraag was: "Waartoe zijn wij op aarde?"

Antwoord:"Om God te dienen en daardoor in de hemel te komen."

Op school was er vroeger bij ons, op de nuchtere maag, elke dag een schoolmis met de pastoor, pater of kapelaan en alle kinderen en de meester of juffrouw. De meisjes hadden dan een baret op hun hoofd. Er werd veel in het Latijn gezongen.

Speelde de Bijbel ook een rol in uw opvoeding?

Nee, er was thuis geen Bijbel. We hadden wel een kerkboek, waarin o.a. de mis in het Hollands en in het Latijn stond. Ook hadden we liturgieblaadjes waar wel iets van het Evangelie in stond, maar het had geen betekenis.

Functioneerde de Bijbel ook wezenlijk in uw persoonlijk geloof in de rooms-katholieke tijd?

Nee, helemaal niet.

Wat was de oorzaak dat u lid van een kerk van de Reformatie geworden bent?

Mijn vrouw was met een gelovige man in aanraking gekomen. Mijn vrouw vertelde van haar geloof waar ik en de kinderen bij waren. Dat trof me erg. Maar het leven ging door. Korte tijd daarna ben ik echt stilgezet en tot geloof gekomen. Het is wel een strijd geweest, maar ik mag weten verzoend te zijn met een Drie-enig God. Ik begon uit de korte-verhalen-bijbel te lezen. De geschiedenis van Johannes op Patmos heb ik me diep aangetrokken. Ik ben op de knieën terechtgekomen. Het was voor mij duidelijk dat Rome ernaast zat. Ik had er voor die tijd nooit van gehoord om wedergeboren te worden, later is het gebeurd. Ik was toen 44 jaar. Het is wonderbaarlijk, niet te vatten.

Hoe heeft u het ervaren om naar een kerk van de Reformatie te gaan?

Op zich had ik er geen moeite mee omdat het duidelijk was dat de R.-K. Kerk het niet was. Tot vandaag heb ik rust in het Woord. Het kerkgebouw op zich was kaal en vreemd. Er stond geen altaar, er waren geen bloemen en geen beelden. Er was niets te zien, geen sfeer. Van de preek begreep ik in het begin niet alles, dat was wel moeilijk. Hoe eenvoudiger er gepreekt werd, hoe makkelijker het te begrijpen was.

Ik heb catechisatie gevolgd en had daar erg veel lust in. Het leren van de catechisatievragen ging heel goed.

Daarna heb ik belijdenis gedaan.

Was het gezin eensgezind in uw keus?

Daar heb ik geen moeite mee gehad. De oudste van de kinderen was veertien. Ook dat is heel wonderlijk gegaan zo.

Bent u altijd gelukkig in deze tijd?

Met de keus om naar een kerk van de Reformatie te gaan wel. Ik zou voor geen goud wilen missen wat ik van genade ontvang.

Wel regeert de oude mens ook nog en die botst met de nieuwe mens.

Zijn er overeenkomsten tussen uw vroegere leven en het leven van nu?

Het wordt allemaal heel anders. Je wilt niet meer wat je vroeger deed, durft het ook niet meer. Vroeger deed je alles uit plicht. Je eigen ego wil ook vaak iets terugkrijgen, je wilt geëerd worden. Stefanus had liefde voor zijn naaste. Jezus ook, Hij bad aan het kruis voor Zijn vijanden. Alleen door genade komt er wederliefde tot Hem. Al is het donker, je kunt niet nalaten tot Jezus te kruipen. Op de bodem van het hart ligt het heimwee. Kerkmuren vallen weg.

Valt het u ook op dat in het oer-rooms-katholicisme en het protestantisme ethische overeenkomsten zijn?

Ja, zoals in zaken als abortus en euthanasie. In het rooms-katholicisme zijn zeker ook normen, zoals: niet doden, echtbreken en stelen, niet jaloers zijn. Op zich zijn deze zaken niet af te keuren.

Hebt u nog iets speciaals te zeggen aan protestantse lezers en ook aan rooms-katholieke mensen die dit blad in handen krijgen?

Voor beiden is hetzelfde nodig. We moeten naar Christus toe. Laten we de Heere zoeken, Hij is te vinden. Zoekt en gij zult vinden, klopt en u zal worden opengedaan.

We kunnen nog zalig worden. Bij de Heere Jezus is vergeving voor alle zonden. We moeten zoeken in het Woord.

Het nieuwe leven wordt gewerkt door de Heilige Geest en werkt naar Christus toe. Het bloed van Jezus reinigt van alle zonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen