ANTWOORD VAN PATRICIA

Mijnheer pastoor,

Toen ik uw brief gelezen had. was ik bedroefd om u. Ik proefde er de enorme leegte in waarin u leeft. U kent blijkbaar niet de geestelijke rijkdommen. die God aan Zijn kinderen schenkt.

Ik was ook verontwaardigd, want uw brief staat vol onwaarheden:

1. Mijn ouders hebben zich helemaal niet verzet tegen ons huwelijk. Integendeel, ze waren er blij mee.

2. Niemand heeft mij vanuit Chili tegen mijn zin naar een ander land gebracht, zoals u insinueert.

3. Ik beschouw mijn man als mijn wettige echtgenoot. U beweert dat wij niet geldig getrouwd zijn voor God. Kunt u aantonen waarom niet? Ik ben voor de wet getrouwd en God was en is getuige van de wonderbare eenheid met mijn man, een eenheid die voor mij tot grote zegen is geworden.

4. Nooit heeft mijn man mij verplicht om de Bijbel te lezen, want - ik zeg het met leedwezen - mijn man is ongelovig. Ik ben tot de geloofsovergave aan Christus gekomen, nadat ik getrouwd was. Mijn man wist niet eens wat een Bijbel is. Hij had er ook totaal geen belangstelling voor.

Nu wel, nu luistert hij, wanneer ik een stukje uit de Bijbel voorlees. En ik vertrouw dat Christus ooit zijn hart zal veranderen.

God is machtig in Zijn genade. Hij is al bezig met het aanbrengen van veranderingen in de gedachten van mijn vader, mijn moeder en mijn zoon van 16 jaar.

5. Ik heb mijn man leren kennen in Spanje. Uw bewering dat ik met hem vanuit Chili vertrokken ben om aldus mijn ijdelheid te strelen, raakt kant noch wal.

6. Ik heb jarenlang met mijn ouders in Spanje gewoond. Daar hadden we onze vriendenkring opgebouwd. Wat voor zin zou het dan hebben om in Chili te gaan wonen?

Bovendien heb ik door mijn bekering hier in Nederland God gevonden. Hier heb ik ook een geestelijke familie gekregen en de gemeenschap met de andere kinderen Gods is mooier dan ik mij ooit had kunnen voorstellen.

7. Niemand heeft mij gedikteerd dat ik lid zou moeten worden van de baptistengemeente hier in Den Helder. Er is dus geen sprake van dat mijn man mij op straat zou zetten, als ik hem niet zou volgen door ook baptist te worden, want mijn man heeft nooit tot de baptistengemeente behoord.

8. Ik heb nooit het ware geloof verloochend, want dat bezat ik vroeger niet. Christus heeft Zichzelf aan mij geopenbaard door Zijn Woord en mij de Weg getoond. Dat is het ware geloof zoals God het wil.

God wil niet dat wij de weg bewandelen, die mensen ons voorschrijven, ook niet de weg die de pausen ons wijzen, want uw brief is er een levend bewijs van hoezeer de weg van de pausen geplaveid is met leugens en glibberig is vanwege het vele bederf.

9. U zegt dat ik mij moet realiseren wat ik verloren heb: de liederen, de godsdienstige praktijken, de volksgebruiken en het eten en drinken van Chili.

Twee vragen: wat betekent dat alles wanneer je dat legt naast de heerlijkheid van het volgen en gehoorzamen van God? En vervolgens: Is het niet de wil van God dat ik bij mijn man blijf en goed en kwaad met hem deel? Vindt u dat God van mij vraagt dat ik mijn man in de steek laat?

10. Ik aanvaard Luther niet als een soort onfeilbare paus zoals u onvoorwaardelijk en blind gelooft wat die man uit Polen, die nu in Rome woont, zegt.

Ik ben tot geloof in Christus gekomen als mijn enige en volkomen Zaligmaker door het lezen van de Bijbel en doordat de Heilige Geest mij van mijn zonden heeft overtuigd en mij uit Gods Woord heeft laten zien dat ik door het geloof in Christus de vergeving van mijn zonden ontvang en kind van God mag zijn.

Ik prijs God daar elke dag voor. Ik ben Hem zo innig dankbaar dat Hij mij heeft laten zien dat Christus alleen onze wonderbare vrede is.

Hoe kunt u verwachten dat ik vertrouwen in u heb, nu u in één brief zoveel leugens poneert?

Ik vind het ook minderwaardig dat u probeert op mijn gevoel te werken om mij tot ontrouw aan mijn man over te halen, o.a. doordat u speculeert op een heimwee van mij naar mijn vaderland, Chili. Hebt u dat van Christus geleerd, dat u zo een vrouw moet bewerken?

Ik moet u ook eerlijk zeggen dat uw brief de geest van de afgrond uitademt, de geest van de "vader der leugen", de "mensenmoorder van den beginne" (Joh. 8:44).

U wilt mij van mijn wettige man vandaan trekken. U wilt ons huwelijk stuk maken. U wilt dat ik u schrijf, zonder dat mijn man het weet. U wilt dus dat ik oneerlijk ben tegenover mijn man. Weet u dan niet dat leugen en oneerlijkheid een zware zonde is? Oneerlijkheid en kapotte huwelijken, dat is het waar de duivel ook plezier in heeft.

En toch ben ik ook zeer met u begaan. Uit uw brief spreekt een ontstellende geestelijke armoede. U bent een slachtoffer van de diktatuur van de pausen, een slachtoffer van de machten der duisternis.

U bent als mens eenzaam. U hebt uzelf gevoegd onder de puur menselijke wet van het celibaat, waartoe de pausen u verplicht hebben. U komt op mij over als een verzuurde, verbitterde man, die fanatiek vecht voor de grootheid van uw kerk, de grootheid van de pausen.

Maar u bent ook geestelijk eenzaam. Ik heb in mijn getuigenis gesproken over de heerlijke gemeenschap, die ik met de levende God mag hebben in Jezus Christus, sinds ik tot de geloofsovergave aan Hem ben gekomen.

Maar in uw brief bespeur ik niets van een dergelijke persoonlijke gemeenschap met Christus.

Mijnheer pastoor, u weet niet wat u mist. Ga toch op zoek naar wat ik heb mogen vinden. Luister eerbiedig naar wat God u zeggen wil door Zijn Woord, niet naar wat een mens in Rome udikteert om te geloven.

Christus is de volle openbaring van Gods Liefde. We hebben niets en niemand anders nodig dan Hem. In Hem vind ik de volle vreugde van het heil. Hij is mijn rust. Ik weet dat ik een schaap ben van Hem, de goede Herder, en dat niets en niemand mij ooit uit Zijn hand kan rukken.

Daarom ben ik innerlijk nooit alleen. Hij is altijd bij mij. Hij, de Zoon van God, die gestorven is voor de uitdelging van mijn zonden en die opgestaan is uit de doden om mij Zijn eeuwige leven te schenken.

Mijnheer pastoor, bekeer u, voordat het straks voor altijd te laat is. Als u op aarde niet uw ganse vertrouwen wilt schenken aan Jezus Christus, maar integendeel uw zaligheid verwacht van uzelf, van uw 'goede' werken, van de paus, van de heiligen, van Maria, kortom van mensen, dan zal Christus na uw dood tegen u zeggen: "Ga weg van Mij, want Ik heb u nooit gekend. Ga weg in de uiterste duisternis, waar geween zal zijn en geknars van tanden". Ik zou dat verschrikkelijk voor u vinden. Ik gun u zo graag dezelfde zaligheid, die ik reeds nu mag bezitten in Jezus Christus. Ik bid voor uw bekering.

Patricia van den Brand-Quiroz, Kruiszwin 1288, 1788 LJ Den Helder.

ONS NASCHRIFT

Uit bovenstaande correspondentie blijkt:

1. Met welk een psychisch geweld sommige priesters nog steeds de 'leken', vooral de vrouwen, bewerken.

2. Welk een strijd er gevoerd moet worden "tegen de geestelijke boosheden in de lucht" (Ef. 6:12). Daarom vragen wij dringend om uw gebed. Hartelijk dank!

3. Van hoe groot belang onze Spaanse uitgaven zijn. Patricia is nl. tot het heldere zicht op 'de zaligmaking door genade en geloof in Christus alleen' gekomen door het lezen van de Spaanse uitgave van ons boek "Wat is geloven?".

4. Daarom menen wij onze Spaanse uitgaven bij u te mogen aanbevelen. Graag verwachten we uw bijdragen op giro 901.000 van 1RS te Velp met vermelding: 'Spaanse uitgaven'. Hartelijk dank bij voorbaat.

5. Ook dit jaar hebben we voor de Spaanse uitgave van IRS weer f 65.000,- nodig. Maar er zijn vanuit de verschillende landen herhaaldelijk verzoeken gekomen tot heruitgave van de boeken: "Mijn weg naar het licht", "Moeder, ik klaag u aan" en "Het zwaard over de herder". Dus …???

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen