De Filippijnen

Arbeidersloon

Gedurende de periode 1970-1976 bedroeg het minimumloon van de industrie-arbeiders slechts 8 pesos (ƒ 2,70) per dag.

Veel Filippijnse arbeiders, met name de grote groep die werkt voor de multinationales in het belastingvrije industriegebied Bataan, verdienen zelfs minder dan het op zich al schandalig lage minimumloon.

Ondanks het feit dat Marcos op 1 mei 1976 het minimumloon verhoogde tot 10 10 pesos per dag, blijft dit bedrag volkomen ontoereikend voor een enigszins menswaardig bestaan.

Schrijnend is dat de „National Economic Development Authority" (NEDA) van de Marcosregering zelf in haar jaarrapport aangaf dat voor het levensonderhoud van een gezin in het stadsgebied Manilla ten minste 45 pesos per dag nodig is.

Hoewel het minimumloon voor landarbeiders zeven pesos (ƒ 2,40) per dag bedraagt, krijgen velen onder hen slechts vijf pesos of ƒ 1,70 per dag uitbetaald. Een ouder wordende landarbeider zei dan ook: „Zelfs wanneer ik hoofdpijn heb en mijn knieën pijn doen, moet ik nog de zeis laten zwaaien om in elk geval te kunnen eten." En een andere landarbeider verklaarde: „We worden uitgewrongen als wasgoed."

Militair bevel

De militairen hebben niet alleen bijna alle politie- en rechterlijke funkties in handen, maar hebben ook de taken van besturende overheid overgenomen op plaatselijk, regionaal en nationaal niveau. De provinciale militaire commandant heeft de beslissende stem in belangrijke plaatselijke aangelegenheden.

De Vereniging van religieuze oversten in de Filippijnen gaf in december 1973 al aan dat de militaire commandanten in centraal Luzon het gokken en de prostitutie oogluikend toelieten en dat de smokkelhandel en georganiseerde misdaad in de Visayas door de militaire autoriteiten werden beschermd.

Krotbewoners en scholieren

Er zijn meer dan een miljoen krotbewoners in Groter Manilla. Vanaf januari 1976 dreigen zij uit hun huizen gezet te worden. Hun woningen zouden toen afgebroken worden. Het afbraakplan paste in de campagne van Mevrouw Imelda Marcos voor de verfraaiing en de schoonmaak van Manilla van vóór de conferentie van de IMF-wereldbank in oktober 1976. De krotbewoners sloten zich aan bij de militante arbeidersdemonstraties en verzetten zich tegen de afbraak van hun huizen. Hun leider, mevrouw Trinidad Herrera werd gedwongen onder te duiken toen het leger haar begon te zoeken. Op 2 april 1977 werd ze gearresteerd en vervolgens gemarteld met electrische schokken. Algemene veroordeling van het martelen dwong president M mevrouw Herrera op 13 mei van hetzelfde jaar weer vrij te laten. Twee dagen later hielden de krotbewoners van Manilla een vergadering en herkozen ze mevrouw Herrera als hun voorzitter. Daarop maakte mevrouw Herrera de namen van haar folteraars bekend en diende ze een officiële aanklacht tegen hen in. De scholieren sloten zich ook aan bij het verzet tegen de staat van beleg. Meer dan 200.000 studenten in tien scholen in Manilla weigerden de lessen bij te wonen en hielden in plaats daarvan vergaderingen in protest tegen de verhoging van het schoolgeld in juni 1977.

Intussen zult ook u wel in de pers onderstaand bericht hebben gelezen, dat wij uit Trouw overnemen:

Krotbewoners boos op moeder Teresa

Manilla (ANP) — Bewoners van de Filippijnse krottenwijk Tondo in Manilla zijn woedend op de internationaal bekende moeder Teresa uit Calcutta. Zij reageren hun woede af op de tientallen zusters, die in de krottenwijken werken. Menige zuster is al ternauwernood aan steniging ontkomen. Dit heeft een Filippijnse zuster gemeld aan het missiesecretariaat van het bisdom Haarlem.

De krotbewoners verwijten moeder Teresa, dat zij zich samen met kardinaal Sin van Manilla voor het karretje van president Marcos en diens vrouw heeft laten spannen. Moeder Teresa liet zich door de presidentsvrouw met de grootste vormen van eerbetoon ontvangen. Zij nam haar intrek in een gebouw, waarvoor de krotten der armen moesten wijken.

Onmiddellijk werd de straat voor het gebouw geasfalteerd en er werd straatverlichting aangebracht. De massa-media werden opgetrommeld om complete verslaggeving te doen van alles wat de „moeder der armen" zei en deed, steeds vergezeld van presidentsvrouw Imelda Marcos.

In feite — zo schrijft de Filippijnse religieuze — heeft moeder Teresa gebogen voor de dictatoren en voor het klinkende geld. Naar de werkelijke stem der armen op de Filippijnen heeft zij niet geluisterd.

PINKSTER-UNITARIËRS

Onlangs schreef iemand mij — ik weet niet meer wie — en vroeg mij of er ook pinkstergroepen zijn, die de leer van de Drie-eenheid ontkennen. Ik wist dat die er in Latijns Amerika zijn en dat ze ook grote kerken hebben. Maar ik vond het niet de moeite waard om daar expres navraag naar te doen.

In Nederland is ook de pinkstergemeente rondom de enkele jaren geleden overleden William Branham diezelfde unitarische gedachte toegedaan. Ook in Nederland is er zulk een „Eenheids Pinkster Gemeente" (Hoofdkantoor in Den Haag).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen