GIJ HEBT ONS GEVORMD

„Uw handen hebben mij gemaakt" (ps. 119:73).

Toen U mij vormde in de moederschoot, keerden Uw gedachten

- „Hoe kostelijk zijn mij, o God,

Uw gedachten!" (ps. 139:17) -

terug naar de hof van Eden.

Wat had U ons daar wonderbaar mooi gemaakt! We waren geschapen „in ware rechtvaardigheid en heiligheid"

(Ef. 4:24), „naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis" (Gen. 1:26) Toen hebt Gij U verlustigd in het Werk van uw handen, „en ziet, het was zeer goed" (Gen. 1:31)

Hoe gaaf waren de eerste mensen, gaaf in reinheid, gaaf in liefde, gaaf in inzicht en evenwichtigheid. Ze weerkaatsten vanuit hun harten Uw eeuwige liefde, Uw eigen heiligheid. U had een welgevallen aan hen. U zag hen als man en vrouw, wonderlijk op elkaar aangewezen, - heel hun wezen was een roep om de voltooiing van elkaar.

U zag hen in de kleine drieënheid van vader, moeder en kind.

U hoorde de lofzang van Uw ongeschonden schepping en genoot ervan.

Maar wij hebben ons misvormd

Wij hebben gezondigd in Adam en Eva.

Wij zijn tegen U opgestaan. We zijn eenieder eigen gekozen wegen gaan bewandelen, ver weg van U, in de vervreemding, in de duisternis.

We hebben Uw vloek over ons getrokken. We hebben ons in het verderf gestort. We hebben onszelf vervuild.

En nu komt er nooit meer iets reins voort uit ons, onreinen. Terwijl U ons vormt in de moederschoot, zijn wij al bezig onszelf te misvormen, wij, dat is ons zondige mensengeslacht.

Wij verootmoedigen ons voor U. Wij aanvaarden ten volle onze schuld.

Niet U hebt ons willen misvormen, wij hebben dat zelf gewild.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen