Gekroonde dwaasheid

Bij het ter perse gaan van dit nummer ontving ik ter recensie: „Israëls aanneming — het leven uit de doden" door C. J. Buijs, uitg. Tolle Lege Bleiswijk. De „epiloog" van dit boek p. 247-262 is gewijd aan een uitermate felle bestrijding van ons blad „In de Rechte Straat" en van andere publikaties van mijn (H. J. Hegger) hand. Hij roept zijn lezers op om „zich met afschuw af te wenden van dit vreselijk en God onterend gepraat van ds. Hegger".

„Het zoetsappige en halfslachtige van ds. Hegger t.a.v. de antichrist (= Rome, met name het pausdom. H.J.H.) is de vreselijke oogst van de valse boom van het nieuiu-Calvmistiscbe heulen met Rome!" (cursivering van Buijs).

Ik laat graag aan de lezers het oordeel over de vraag of ik „zoetsappig en half-slachtig" ben tegenover Rome, maar wél wil ik er dit aan toevoegen:

Dhr. Buijs verwijt mij dat ik allerlei schandaden van Rome niet telkens opnieuw aan de kaak stel in ons blad. Ik volg hierin echter liever Calvijn en Luther, die bij de bestrijding van Rome hun kracht niet hebben gezocht in het opdissen van allerlei zonden van de roomse kerkleiders (zijn er soms geen zonden onder protestantse kerkleiders?), maar in het stellen van Gods Woord tegenover de dwaalleer van Rome.

Buijs gebruikt ook mijn „Gesprekken met Willem", die ik gepubliceerd heb in „Op weg naar Damascus", ons evangelisatieblad voor rooms-katholieken, om daaruit heel mijn visie op de weg der zaligheid uit af te leiden. En dat, ondanks het feit dat ik meerdere keren betoogd heb, dat „Op weg naar Damascus" slechts bedoeld is als een aanleiding en inleiding tot een gesprek met rooms-katholieken, waarbij men dan persoonlijk dieper de weg des heils kan ontvouwen. Een evangelisatieblad móét krachtens zijn aard aan de oppervlakte blijven, anders is het weggegooid geld.

Blijkbaar huldigt Buijs echter het beginsel: „Het doel heiligt de middelen" en dan geeft het niet of je de visie van een tegenstander totaal verdraaid weergeeft.

Dhr. Buijs vindt ook mijn boek „Moeder, ik klaag u aan" maar slap geleuter en hij baseert zich daarbij op één uitdrukking, die ik in de derde druk in het voorwoord nadrukkelijk heb herroepen o.a. ook omdat ik intussen het boek van H. Laurière had gelezen: „Assassinins au nom de Dieu", waarin deze de uitmoording op grote schaal van de grieks-orthodoxe Serviërs door de r.-k. Kroaten in de laatste oorlog beschrijft. Ik schreef o.a. in dat voorwoord: „Pius XII heeft mgr. Stepinac, die medeschuldig is geweest aan deze massa-executie van grieks-katholieken, later tot kardinaal verheven".

Ik vernam dat dhr. Buijs lange tijd de rechterhand is geweest van de bekende ds. Taverne, die mij ook vaak in zijn blad heeft aangevallen, omdat ik niet fel genoeg zou zijn tegenover Rome. Ik heb daar nooit meer op geantwoord in ons blad. Dat ik nu tóch reageer op dhr. Buijs, is omdat blijkbaar de uitgeverij „Tolle lege" brood heeft gezien in dit boek. Het is een dure gebonden uitgave. Daardoor krijgt dit onzinnige en onwaarachtige geschrijf toch nog een bepaald aureool. En gekroonde dwaasheid maakt vaak meer indruk dan wij vermoeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen