HOE KAN DAT?

Het aantal abonnementen bedraagt momenteel 21.720. Dat betekent dat we een heel eind gezakt zijn.

We hebben 700 abonnees verloren in Canada. Dat is wel te begrijpen. We kregen telkens verzoeken om een uitgave in het Engels, daar de emigranten, zeker hun kinderen, het Nederlands niet meer zo beheersen. We hebben echter nog steeds niet aan dat verzoek kunnen voldoen. Ook in andere landen verloren we een 200 abonnees.

Dat komt ook wel, omdat we te weinig kontakt kunnen onderhouden met de buitenlandse comitÉ's. Het bestuur zoekt naar wegen om dat te verbeteren.

Maar dan blijven er nog wel een duizend abonnees in Nederland die de familiekring van de I.R.S. verlieten. Wat is daarvan de reden?

1. Een behoorlijk percentage van deze abonnees stamt uit de hitte van de Irene-sensatie. Ze hebben zich bij ons aangesloten voornamelijk om antipapistische redenen. En blijkbaar hebben ze in ons blad niet voldoende sentimenten. We hadden dit verwacht.

Tot hen zouden we willen zeggen: „Al ware het dat ik al het geloof bezat, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets" (1 Kor. 13:2).

2. Een ander gedeelte zal ons verlaten hebben om precies de tegenovergestelde reden. Ze vinden ons te scherp. Tot hen zouden we willen zeggen: „Het Woord Gods is scherper dan enig tweesnijdend zwaard" (Hebr. 4:12). De oecumene mag dit zwaard niet bot maken. Dan is het een valse oecumene, waaraan wij beslist niet mogen meedoen.

3. Er kan nog een derde reden zijn n.l. een zekere vermoeidheid en moedeloosheid, vooral nu we teleurgesteld zijn in het Vatikaanse Concilie. Misschien zijn er die de schouders ophalen en zeggen: Het haalt toch allemaal niets uit. Hen zouden wij willen wijzen op de grote wolk van geloofsgetuigen, die ons beschreven worden in Hebr. 11: „Het geloof nu is de zekerheid der dingen die men hoopt, en het bewijs der dingen die men niet ziet" (Hebr. 11 : 1). Er komt geen ding tot stand in Gods Koninkrijk zonder geloof, d.w.z. zonder vast te houden aan de dingen die wij nog niet zien, maar die wij met zekerheid hopen. Wij zouden allen, die hun abonnement tegen eind van dit jaar hebben opgezegd, roch nog willen verzoeken om hun besluit nog eens in het gebed te willen overwegen. Want ook zulke, schijnbaar kleine, dingen in het leven moeten wij voor Gods troon leggen.

Vindt u het werkelijk verantwoord om de gemeenschap van gebed en van geloof, die de grote I.R.S.-familie verbindt, te verbreken, om ons gemeenschappelijk getuigenis te verzwakken?

En denkt u dan ook nog eens aan onze ex-priesterarbeid. Ons blad is de basis van dit werk. Wij kunnen n.l. niet rekenen op vaste bijdragen van de kerken. Deze arbeid hangt geheel af van de liefde van de afzonderlijke protestantse gelovigen. Maar hoe kan iemand liefde voor een werk krijgen, wanneer hij er niets meer over hoort? En hoe kan iemand onze arbeid steunen door het gebed, als hij niet op de hoogte is van de nood?

Toe, u voor wie anders dit nummer het laatste is, dat u ontvangt, bedenkt u nog eens. En wij hopen dan dat we begin december van velen het bericht ontvangen: Hier zijn we weer! We strijden, bidden en offeren met u mee.

384 GEILLUSTREERDE BLADZIJDEN VOOR SLECHTS ƒ6,50

Wanneer wij de ingesloten giftenverantwoording meetellen, dan hebben wij in 1965 aan onze abonnees 384 bladzijden kunnen leveren, verlucht met vele foto's en tekeningen. Waar vindt u een blad of boek van een dergelijke omvang en met zoveel illustraties, dat u voor zulk een geringe prijs kunt krijgen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen