De afzetting van een priester

De zwaarste straf die een priester kan ontvangen, is de afzetting (degradatio). Dat is dus heel iets anders dan de laicisatie. In het laatste geval keert men met officieel verlof van Rome terug tot de lekenstand; de degradatio is echter als straf bedoeld en is een uitzetting uit de priesterstand als een brandmerking en eeuwige schande.

In het Pontificale Romanum vinden wij beschreven, hoe de plechtige afzetting van een r.k. ambtsdrager (bisschop, priester, diaken) moet plaats hebben.

„De af te zetten ambtsdrager wordt in zijn gewoon burger pakje, ook al is hij een aartsbisschop of wie ook, op het vastgestelde uur in de kerk binnengebracht naar de tafel, waar de kerkelijke gewaden van te voren zijn klaargelegd. Daar laat men hem los en wordt hij bekleed met de gewaden, die bij zijn wijding horen. Daarna wordt hij geleid naar de bisschop die op zijn troon zit, terwijl de wereldlijke rechter er bij is, aan wie de af te zetten ambtsdrager daarna wordtovergeleverd om verder gestraft te worden voor de misdaden die hij begaan heeft.

Daarna ontdoet de bisschop hem van al zijn kerkelijke gewaden. Vervolgens schrapt hij met een stuk glas of een mesje de handen en eventuel ook de kruin af, echter zo dat er geen bloed te voorschijn komt" (Pont. Rom. deel III, p, 107). In het begin spreekt de bisschop de grote afzettingsformule uit en bij het afnemen van de kerkelijke gewaden nog een kleinere formule. Bij het af schrappen van de handen (symbool van het af schrappen van de olie, waarmede de handen van de priester gezalfd werden) zegt de bisschop: „Wij ontnemen u door deze afschrapping de bevoegdheid om wijdingen te verrichten, te consacreren en te zegenen, die u door de zalving van uw handen en van uw duimen hebt ontvangen".

Om welke „misdaden" wordt men afgezet?

1. Als een priester openlijk tot het protestantisme overgaat (can. 2314, §1, no. 3.)

2. Als hij handgemeen wordt met de paus (can. 2343, § 1, n. 3). 3.

3. Moord (can. 2354, § 2).

4. Als een priester een burgerlijk huwelijk heeft gesloten en na voorafgaande waarschuwing van zijn bisschop dit huwelijk toch niet wil opgeven (can. 2388, § 1).

5. Een priester die naar aanleiding van de biecht ontucht heef t willen plegen (can. 2368 § 1).

De misdaad van het protestantisme en van het burgerlijk huwelijk

Ui thet voorafgaande kan men dus zien, met welke misdaden Rome de overgang van een priester naar de reformatie alsmede zijn burgerlijk huwelijk gelijk stelt, b.v. met het begaan van een moord.

Van de andere kant worden andere „fouten" van een priester veel minderge stsraft. Een priester kan omgang hebben met verschillende vr ouwen (ook met getrouwde vr ouwen) , — mits hij maar geen burgerlijk huwelijk gaat sluiten — maar daardoor ontvangt hij nog niet per se, krachtens r. k. kerkelijk recht, deze zwaarste straf van de degradatie, die hij dus wel ontvangt vanwege een openlijke overgang naar het protestantisme en vanwege een burgerlijk huwelijk.

Een veilige Wartburg

Het is voor ons, ex-priesters in Velp, wel een geruststelling dat de tijden enigszins veranderd zijn. We hoeven nu niet meer bang te zijn, dat we voor kardinaal Alfrink (Velp hoort onder het bisdom Utrecht) en voor de president van het gerechtshof van Arnhem, Mr. J. H. F. Bloemers, behoeven te verschij nen om ten aanschouwen van het publiek in de r. k. kathedraal van Utrecht afgezet te worden vanwege de misdaad van onze overgang naar de reformatie, en eventueel van ons burgerlijk huwelijk. Kardinaal Alfrink behoeft dus niet uit te kijken of hij bij het afschrappen van onze handen met een mesje of een stuk glas niet te diep krast, zodat het bloed van deze vermaledijde ex-priesters eruit zou opspatten. We zouden overigens wel op tijd „au" roepen, indien we hem daarmee van dienst konden zijn. (Een beetjes pot met zulke middeleeuwse praktijken die nog altijd te vinden zijn in het Pontificale Romanum en in de Codex Juris Canonici, is toch wel geoorloofd, dacht ik).

Bij de foto's op blz. 16 en 17

1. De toekomstige predikant van Halle met zijn a.s. vrouw, br. K. Rosies en zr. T. Graaff.

2. De zwarte madonna van Halle wordt uit de kerk gedragen.

3. Straatprediking met behulp van een batterij-luidspreker.

4. De plastic-kapel met de centrale boodschap: „Kom tot uw Heiland!"

5. De medewerkers van de eerste week: één van hart en ziel.

6. De mis wordt opgedragen in de openlucht ter ere van Maria.

7. Een evangelische openluchtsamenkomst: „Jezus leeft!"

8. De godsdienst in „geest en waarheid": Overal is God.

9. „Gods tijd is NU!", stond op onze aanplakbiljetten, maar de gemoedelijke Vlamingen plakten er rustig overheen, dat de aanvullende stierenkeuring zou plaats hebben op 23 sept., en dat ofschoon deze borden door ons gehuurd waren. Maar zo nauw neemt men het niet bij onze leutige zuiderburen.

10. Kloosterzusters dragen het beeld.

11. Ook zonder het Leger des Heils hielden wij soms optochten.

12. Maar veel gezelliger was het toen deze blazers er bij waren.

13. De tent van Halle waar de debatavonden gehouden werden.

„Maar gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult niijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en tot het uiterste der aarde" (Hand. 1: 8) .

Het was heerlijk om die kracht des Geestes te ervaren in Halle.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen