De „Witte Vrijmetselarij"

In Spanje is een van de machtigste instituten van de r.k. kerk ontstaan, n.l. het Instituut „Opus Dei". Hierover lazen wij in Kath. Archief van 22 jan. 1960 het volgende:

Onder protekto raat van de pauselijke staatssecretaris

„Kardinaal Tardini, staatssecretaris, beeft het protectoraat over (......) het Instituut „Opus Dei" op zich genomen. Het Instituut „Opus Dei" is een vereniging van priesters en leken, hoofdzakelijk artsen, ingenieurs, advocaten, economen en professoren, maar ook van arbeiders en boeren, die naast de priesters in hun beroep werken voor een christelijke levenshouding voornamelijk onder de intellektuelen.

Zij streven naar een christelijk leven; een deel hunner legt tijdelijke of eeuwige geloften af van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid.

Het Instituut is in 1928 opgericht en op 16 juni 1950 goedgekeurd. Sinds 1930 is een vrouwelijke afdeling aan het Instituut toegevoegd.

De leden mogen getrouwd zijn".

„Momenteel zijn 18.000 leden hij het Instituut aangesloten, waarvan 800 vrouwelijke leden. Het Instituut is over bijna alle landen van Europa en Amerika verspreid".

De kracht ligt in de geheimhouding

Een Spaanse ex-priester deelde ons nog omtrent dit „Opus Dei" het volgende mee:

De leden noemen hun instituut de „Witte Vrijmetselarij" (masoneria blanca). Inderdaad de kracht van dit instituut ligt in de geheimhouding, evenals bij de eigenlijke vrijmetselarij.

Elke maand moet het lid van „Opus Dei" verantwoording afleggen van zijn aktiviteit. Dat gebeurt door middel van een vragenlijst. Men houdt zeer streng vast aan de nauwkeurige beantwoording van deze vragen. Als iemand enkele keren de vragenlijst niet beantwoord heeft, of niet juist is geweest in de beantwoording, dan kan hij zonder meer als lid geschrapt worden.

Wanneer zij een konkreet bevel van de leiding krijgen, dan moeten ze dat zonder meer opvolgen. Ze mogen ook aan niemand vertellen wat hun werd opgedragen. De geheimhouding is een wezenlijke trek van het Instituut.

De taak van het Instituut is om zoveel mogelijk invloed te krijgen op politiek, sociaal en economisch terrein en daar de r.k. gedachte te doen zegevieren. In Spanje zijn b.v. ministers lid van „Opus Dei" en dan is het te verstaan, dat bij benoemingen niet in de eerste plaats rekening wordt gehouden met bekwaamheid, maar met de vraag of iemand een trouw aanhanger is van de r.k. gedachte, ja of neen.

Langs deze weg kan de r.k. kerk de regeringen rechtstreeks beïnvloeden. Het is dus best mogelijk, dat ook onze r.k, ministers leden zijn van het Instituut „Opus Dei" en van de leiding van dit instituut konkrete bevelen ontvangen die ze krachtens gelofte van gehoorzaamheid moeten opvolgen. Niemand zal dat ooit te weten komen want de geheimhouding is de meest wezenlijke trek van dit Instituut.

Dat dit Instituut snel toeneemt in invloed blijkt uit een mededeling van De Tijd van 7 okt. 1961, dat het Instituut reeds een eigen persbureau heeft n.l. „Europapress".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen