Hoe calvinistisch ben jij?

Van Calvijn mag het

Het zingen van psalmen in de eredienst vond al lang vóór Calvijn plaats. Maar weet je dat je het aan Calvijn te danken hebt dat jij in de kerk kunt zingen? Calvijn liet namelijk de hele gemeente zingen, en niet alleen de geestelijkheid. Hij zei erover: “De geméénte moet Gods Naam prijzen, aanroepen, verkondigen.” In een brief over het zingen gebruikt hij de woorden “met ontroering en gloed.” Hoe zing jij? Laat je je hart spreken?

Calvijn vond het heel belangrijk dat de gemeente in haar moedertaal kon zingen. Op die manier kregen de Psalmen daadwerkelijk inhoud voor hen. De geméénte zong dan over de daden van God in de geschiedenis. Zíj dankte God. Calvijn ziet zingen ook als bidden. Hij zegt het zo: “Liederen in de eredienst zijn de gebeden der gelovigen, waardoor de harten van allen mogen bewogen worden én aangespoord om soortgelijke gebeden te maken en met dezelfde toewijding aan God te richten.”

Zingen als medicijn

Ik heb wel eens gelezen dat zingen twee keer bidden is. Zelf vind ik het heerlijk om te zingen. De gevoelens van je hart kun je door te zingen vaak nog beter uiten dan door te praten.

Calvijn wijst op het effect van zingen. Anderen kunnen erdoor aangespoord worden om ook te zingen, om zich (weer) toe te wijden aan God. Heb jij dat ook wel eens? Je gaat naar de kerk en bent eigenlijk niet echt opgewekt. Tot de gemeentezang je als het ware aansteekt: je wordt in de zang meegenomen!

Luther, een tijdgenoot van Calvijn, was ook overtuigd van het effect van zang. Hij schrijft: “Daarom, als je treurig bent en de droefheid wil het van je winnen, zeg dan: Vooruit, ik moet voor mijn Heere Christus een lied zingen, want de Schrift leert me dat Hij graag een vrolijk lied en snarenspel hoort. Zing erop los, tot de boze gedachten vergaan, zoals David en Elisa deden. En komt de duivel terug en dompelt je in de zorg, verweer je fris en zeg: Weg duivel, ik moet nu mijn Heere Christus een lied zingen.”

Zingen werkt bevrijdend

In de Handelingen van de apostelen staat een heel sprekend voorbeeld dat laat zien hoe bevrijdend zingen kan werken. Paulus en Silas zitten in de gevangenis. Ze zijn gegeseld en zitten in de kerker met hun voeten vast in het blok. Het zou logisch zijn als ze zich ellendig voelen en zouden klagen over de toestand waarin ze zich bevinden. Maar tot je verbazing lees je dat ze geen zelfmedelijden hebben. Ze gaan midden in de nacht bidden en zingen tot eer van God! Deze positieve daad heeft enorme gevolgen: de medegevangenen blijven luisteren. Uiteindelijk komt zelfs de gevangenbewaarder tot geloof en wordt met zijn gezin gedoopt. Je zou je af kunnen vragen wie er nu eigenlijk bevrijd is…

Loflied op Calvijn?

Zomaar even nagedacht over Calvijn. En nu? Wat doe je ermee? Zing je een loflied op Calvijn? Geweldig, een man naar mijn hart! Ja? Er schiet me een gedeelte uit de Bijbel te binnen. “Ik ben van Paulus, en ik van Apollos…” En ik van Calvijn? Ik hoop dat we allemaal zeggen: “…en ik van Christus!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen