HERVORM ONS, O HEERE!

Gij hebt ons terecht bevolen: „Wordt hervormd (veranderd) door de vernieuwing van uw gemoed" (Rom. 12:2). Gij móét Uw gebod handhaven. Gij kunt nooit erin berusten dat wij Uw prachtige schepping verguizeld hebben en Uw beeld in ons radikaal hebben gehavend.

Maar wij kúnnen onszelf niet hervormen. Wij kunnen onszelf niet anders maken. Wij kunnen onszelf niet vernieuwen. De opstand zit in ons bloed. Ons hart beaamt de revolutie tegen U. We willen U de schuld geven van de ellende, waarin wij als mensen terecht zijn gekomen. Wij klagen U aan alsof U ons in het moeras hebt gesmeten.

En daarom kúnnen we alleen maar vragen: Heere, hervorm Gij ons. Maak Gij ons anders. Doe ons wedergeboren worden door Uw Woord en door Uw Heilige Geest.

U hoeft zulk een gebed niet te verhoren, want we zijn zelf de schuld er van dat wij onszelf niet kunnen hervormen.

Maar Gij zult zúlk een gebed verhoren. Want zulk een gebed kan alleen maar uit U voortkomen.

Onze opstand en onze zondige zelfhandhaving is zo diep, dat we U niet eens om hulp willen vragen. We gaan liever ten onder in grimmigheid en haat tegen U dan dat we ons zouden willen vernederen door U eenvoudig te vragen: Heere, hervorm mij.

En… o dat wonder van de wedergeboorte, wanneer Gij dat in ons hebt tot stand gebracht. Dan kunnen we geen woorden vinden om onze dankbaarheid daarvoor uit te drukken.

Heere, heb dank dat Gij mij hebt omgevormd! Het diepste in mij is nu niet meer het kwade, het bederf. Het diepste in mij is nu geworden Uw Heilige Geest die in mij woont.

Die Geest adem ik nu voortaan in, adem ik tot mij vanuit Uw Woord. En die Geest maakt mij „den beelde Zijns Zoons gelijkvormig" (Rom. 8:29).

Ik weet dat het oude nog niet helemaal voorbij is. Ik zucht nog met Paulus: „Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood?" (Rom. 7:24). Maar met Paulus „dank ik God", want ik weet dat die volkomen verlossing mij eenmaal geschonken zal worden „door Jezus Christus, onze Heere" (vs. 25).

En met hem juich ik in de zekerheid des geloofs: „Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest" (Rom. 8:1).

Op 31 oktober vieren we weer de herdenking van de Hervorming van de zestiende eeuw. We doen dat met een hart vol dankbaarheid. Immers het was loutere goedheid Gods dat het Hem behaagde toen opnieuw het zuivere Evangelie te doen verkondigen. Luther had dat niet verdiend, noch Calvijn, niemand.

Laten wij op die dag dan ook smeken: Heere, hervorm ons in de vernieuwing van ons gemoed. Breng de verdorde, verscheurde kerken van de Reformatie weer tot nieuwe bloei!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen