CHRISTUS ALLEEN GEEFT DE RUST

In het oosten heb ik van nabij mogen beluisteren het intense zoeken naar de rust voor de rusteloze ziel, het verlangen om zichzelf te verliezen in de Oneindige, om weg te vloeien naar, liefst in de Oceaan van in Zichzelf spiegelende zaligheid, om in Hem alles te vergeten, alle leed en alle begeerte van deze aarde.

Maar eenzelfde zucht stijgt steeds sterker omhoog uit miljoenen eenzamen van het westen. Ze willen de ring van het rationalistische denken dat hen omklemd houdt, ontspringen. Een Indiase wijze heeft eens gezegd: „De mensen van het avondland voeden hun hersens, maar hun ziel sterft van de honger". Tot de mensen van het oosten, maar ook tot de mensen van het westen met hun uitgemergelde ziel, van wie er velen thans hoopvol opzien naar de mystieken van het oosten, klinkt de boodschap van Hem die alleen de echte rust kan geven, van Hem die gezegd heeft : „Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven" (Mat. 11:28).

Die rust verkondig ik u

December 1977 was ik in Ceylon o.a. om enkele ontwikkelingsprojekten van de reformatorische stichting „Woord en Daad" te bespreken.

Ik bezocht ook Anuradhapura, de antieke hoofdstad van Sri Lanka. Ik werd daar getroffen door een Buddhabeeld. Ik kwam onder de indruk van de rust die deze gestalte uitstraalde. Eenzelfde rust had ik reeds vroeger bewonderd in een beeld van Gandi, op het strand van Bombay.

De manier van zitten, de stille in zichzelf gekeerde glimlach, de harmonie van alle ledematen, dat evenwicht tussen het hoofd, het middel, de armen en benen, dat alles sprak van de zaligheidsdroom, van het Nirwana, de moksha, het einddoel van het leven dat aan de buddhisten wordt voorgehouden. Het is inderdaad als het openbloeien van de lotusbloem.

Ik kon begrijpen dat dit ideaal dat ook door de hindoes wordt nagestreefd, het verre oosten enorm heeft geboeid en nog steeds boeit. Dit volmaakte zelfbezit, deze warme onbewogenheid, dit uitstijgen boven iedere lust en boven iedere angst en agressie, dit loskomen van elke passie, van elke drift, elk begeerte, ja, als dat eens te bereiken zou zijn!

Ja, zeggen de buddhisten, dat is mogelijk, maar slechts ten koste van een enorme inspanning. Dat ideaal kan ook niet in één mensenleven bereikt worden, maar slechts via vele reïncarnaties (zielsverhuizingen).

Buddha zelf heeft dat stadium pas bereikt na 550 zielsverhuizingen.

Toen ik dat Buddhabeeld zag, dacht ik aan Paulus, die op de Areopagus in Athene zijn rede hield over de onbekende god. Hij had nl. ook een altaar gezien, waarop stond geschreven: „Aan een onbekende god". Hij sloot daarbij aan en zei: „Deze dan die gij niet kennende dient, verkondig ik u" (Hand. 17:23) - „Wat gij dan, zonder het te kennen, vereert, dat verkondig ik u" (NBG).

Zo wil ik aan de zoekers naar het nirwana in Ceylon en India door middel van een brochure (zie I.R.S. febr. 1978 pag. 32) toeroepen: „De rust, waarnaar u hunkert, verkondig ik u". Die vindt u bij Jezus Christus.

Die rust vindt u nooit langs de weg van de menselijke inspanning. De monniken van de buddhistische kloosters hebben dat eeuwen lang geprobeerd, maar het is op een mislukking uitgelopen. Ook in het christendom hebben kloosterlingen en kluizenaars gejaagd naar die rust, maar ze bleef altijd weer wijken zoals de horizon met de wandelende mens meegaat en een spelende vogel altijd weer voor je opvliegt net als je denkt hem te kunnen grijpen.

In Kandy bezocht ik een buddhistisch klooster. Een monnik toonde mij heel oude werken van wel duizend jaar geleden. Daarin, zo vertelde hij, worden uitvoerig de acht trappen beschreven die leiden naar het nirwana. Maar toen we weggingen en ik hem een fooi aanbood voor die enkele minuten dat hij ons te woord stond, nam hij die graag aan.

Ik kan dat volkomen begrijpen. Zij moeten ook leven, maar het stond wel in schrille tegenstelling met hun leer over de moksha, de zaligheid die je slechts bereiken kunt door iedere begeerte te doden.

Die rust is te vinden in Jezus Christus. En toch is de rust die Christus schenkt, tegelijk heel anders van aard. Ook dat wil ik in die brochure proberen duidelijk te maken.

De rust die Christus nu reeds schenkt , is de rust in Zijn volbrachte werk. Door het geloof worden wij één met Hem en wordt alles wat van Hem is, ons uit genade toegerekend. Hij schenkt Zichzelf aan ons, wanneer wij ons in geloof aan Hem toevertrouwen. De Heilige Geest verbindt ons met Jezus Christus in een levende band. En ook wanneer we eenmaal de volle heerlijkheid deelachtig zijn, zal de rust waarvan we dan genieten, steeds opkomen uit die achtergrond. Dan zal onze aanbidding en dankbaarheid zich richten naar Hem die op de troon gezeten is, maar ook naar „het Lam dat voor ons geslacht is".

Ik zal erg blij zijn als ik deze wonderbare boodschap varv de waarachtige rust vanuit het Evangelie mag vertolken aan de mensen in Ceylon en India. De brochure staat reeds in de grondverf. Ze moet nu nog geschaafd worden en vervolmaakt. Dat doe ik samen met de overige redaktieleden. Wilt u ons daarbij gedenken in uw gebeden, opdat we deze verkondiging van Gods genade in Christus zuiver weergeven. Bidt ook voor hen die in Ceylon en India de brochure vertalen. Ook zij moeten de nodige vrijheid, de vrijheid des Geestes, hebben om alles zo weer te geven dat het de mensen van het verre oosten ook echt aanspreekt en de bedoeling van Gods Woord ook juist overkomt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen