GEEN RECHTSTREEKS spreken tot God?

„Is het wel waar dat bidden een direkte ontmoeting is met God? ik waag het te betwijfelen", aldus drs. A. Schippers in een artikel in .Voorlopig", dat hij als titel gaf: „Bidden is geen regelrechte omgang met God".

Een eerste vraag die ik dan al direkt wilde stellen, luidt: En heeft Jezus ons dan niet geleerd om ons rechtstreeks tot God te wenden: „Onze Vader, die in de hemelen zijt; geheiligd worde Uw naam…?" En ps. 25:7 zal deze predikant dan zeker ook wel nooit laten zingen: „Gods verborgen omgang vinden zielen, waar Zijn vrees in woont".

Drs. A. Schipper zegt verder: „De God van Jezus komt tot de mensen. Daarom is het zinloos om Hem ergens anders te zoeken dan bij de mensen. Hij doet zijn Rijk komen in de mensenwereld. Daarom is het niet te vinden buiten de wereld en de geschiedenis van mensen om. Direkte ervaringen met God zoeken is een doorkruising van deze genadige gang van zaken. Bidden om met Hem alleen in kontakt te komen, is ontkennen dat Hij zich zo verregaand met mensen en hun zaken heeft verbonden".

Schippers contra Christus

We hopen dat deze predikant het ons niet kwalijk neemt dat we ons liever houden aan wat Jezus ons over het gebed zegt: „Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en, uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader die in het verborgene is" (Matth. 6:6). Heeft Christus daardoor ontkend dat „God zich verregaande met mensen heeft verbonden", zoals Schippers beweert?

Zo deed ook reeds Elia: „En toen Elia in het huis kwam, ziet zo was de jongen dood en men had hem op zijn bed gelegd. Zo ging hij binnen, sloot de deur voor hen beiden toe en bad tot de Heere" (2 Kon. 4:33). En ook volg ik maar liever het voorbeeld van Jezus: „En als Hij nu de scharen van Zich gelaten had, klom Hij op de berg alleen, om te bidden. En als het nu avond geworden was, zo was Hij daar alleen" (Matth. 14:23). Drs. Schippers vergelijkt mensen die het gebed in de eenzaamheid zoeken, met „slakken op weg naar de hemel", op wie zout zou moeten worden gelegd. Mogen wij hem dan misschien vragen: Dominee, kent u dan wel de heerlijkheid van de verborgen omgang met God? Indien niet, wees dan toch voorzichtig en laat u zó niet uit over iets heiligs. Wij die deze ervaring wél hebben ontvangen, putten juist altijd weer kracht in dit stille gebed. En zoals Jezus steeds uit de bergen terugkeerde naar ons dal van tranen om de bedroefden te troosten en de noodlijdenden te helpen, zo moeten ook wij steeds weer opstaan van ons gebed om ons in dienende liefde te geven aan de leniging van de nood van onze naaste, die de Heere op onze weg plaatst. In het gebed worstelen wij met onze zonden, ons gebrek aan liefde en zelfbeheersing. In en door het gebed proberen wij in de kracht Gods ons op te werken tot de hoogte van het liefdegebod, (Bergrede en 1 Kor. 13).

De zaligheid door het doen?

Drs. Schippers schrijft: „Bidden is met zichzelf bezig zijn en zich inlaten met het leven van andere mensen en met de wereld en met wat daarin omgaat en dat allemaal doen met het oog op God, zoals Hij zich heeft laten kennen".

Maar wat is er dan nog voor onderscheid tussen de opvattingen van de wetgeleerden, waar Jezus Zich telkens tegen keerde, en van Rome, waar de Reformatie zich zo duidelijk van heeft gedistancieerd? Is ons leven dan toch een voortdurend „doen" om daardoor zalig te worden? En wat doet drs. Schippers dan met zondag 45 van onze Heidelbergse Katechismus, waarin gevraagd wordt: „Waarom is het gebed de christenen van node?". Antwoord: „Daarom dat het het voornaamste stuk der dankbaarheid is, welke God van ons vordert en dat God zijn genade en de Heilige Geest alleen aan degenen geven wil, die Hem met hartelijk zuchten zonder ophouden daarom bidden en daarvoor danken".

Bidden is dus volgens deze Katechismus - en terecht — het voornaamste stuk der dankbaarheid. Wanneer wij uit onze ellende verlost zijn en door de Heilige Geest zijn wedergeboren tot het nieuwe leven in de gemeenschap met God, dan kan het niet anders of ons eerste verlangen is om voortdurend in kontakt te treden met de levende Heere. En vanuit die blijvende gemeenschap met de Heere volgt dan vanzelf ook het verlangen om gelijkvormig te worden aan het beeld van Zijn Zoon en eveneens weldoende rond te gaan in deze wereld.

Bidden is een rijke ervaring

Ik geef toe: het bidden is iets wat met niets anders te vergelijken is. Je spreekt dan met Iemand die je slechts ziet vanuit het geloof, maar van Wie je niet eenzelfde soort direkt antwoord krijgt als wanneer wij mensen met elkaar een conversatie voeren. Het gebed is een gesprek op een unieke wijze, niet te vergelijken met welk ander gesprek ook.

In het gebed ervaar je Gods aanwezigheid. Ja, dat moet het wél zijn: een ervaring. Hoe kun je anders met God spreken, wanneer je alleen maar de waarheid aanneemt dat Hij tegenwoordig is en naar je wil luisteren?

Laat ik er onmiddellijk aan toevoegen: die ervaring kan soms zeer vervagen. Ons geloof kan verdorren. Dan lijkt God heel ver weg. Dan is het gebed een moeizame bezigheid.

Zulk een toestand van geestelijk dorheid kan voortkomen uit eigen schuld, bv. omdat we te werelds gezind zijn of omdat we een bepaalde boezemzonde maar rustig blijven koesteren zonder dat we ernstige pogingen doen om daartegen te strijden. Maar die dorheid kan ook een beproeving van de Heere zijn om ons te leren niet op gevoelservaringen te steunen, maar ten diepste op het geloof in wat Hij gezegd heeft. In zulk een tijd krijgen wij de gelegenheid om ons te oefenen in het loutere geloof, in de aanbidding van de Heere, doordat wij telkens herhalen: Heere, ik geloof in Uw liefdevolle en barmhartige tegenwoordigheid, ook al onthoudt Gij mij voor enige tijd de zoete ervaring daarvan. Heere, ik geloof dat, omdat Gij dat mij geopenbaard hebt in Uw Woord; en dat is mij genoeg. Heere, kom mijn zwakke geloof te hulp. Leer mij te geloven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen