Protest tegen bezoek NHK aan Paus

Geacht college.

Met leedwezen hebben de leden van de Ring Sliedrecht van de classis Alblasserdam kennis genomen van het bezoek van een delegatie der Nederlandse Hervormde Kerk aan het 'secretariaat voor de eenheid der christenen' te Rome, van 17 tot 22 maart jl, dat uitliep op een ontmoeting met paus Johannes Paulus II.

Dit bezoek moet vele leden van onze kerk diep gekwetst hebben. Immers, krachtens art. X van onze kerkorde is onze kerk een reformatorische te noemen, daar lid 1 van dit artikel spreekt van gemeenschap met de belijdenis der vaderen, die blijkens lid 2 ook de drie reformatorische belijdenisgeschriften omvat.

Heeft u met genoemd bezoek die gemeenschap niet doorbroken?

In deze belijdenisgeschriften wordt immers een scherpe veroordeling uitgesproken over de leer en de praktijk van een kerk als de rooms-katholieke, waarvan deze paus het hoofd is?

Hebt u dan ook niet gehandeld in strijd met lid 3 van genoemd artikel, waarin 'Jezus Christus als Hoofd der Kerk en als Heer der wereld' wordt beleden, als u op audiëntie gaat bij een man die zichzelf als het hoofd der wereldkerk heeft opgeworpen?

(Canon 331 en 332 van het nieuwe Kerkelijke Wetboek van de rooms-katholieke kerk stelt immers: "De paus bezit de volle en hoogste macht over alle kerken en christenen afzonderlijk" en "De paus is de plaatsbekleder van Christus".)

Als er sprake is van een plaatsbekleder van Christus op aarde, is dat dan niet de Heilige Geest, volgens het getuigenis der Schrift in Johannes 14:16 en 26? En is Christus zelf niet het Hoofd der kerk krachtens Efeze 5:23?

Is er derhalve in uw bezoek aan Rome nog iets te bespeuren van een 'leven in de uit de Schrift geputte belijdenis der vaderen', zoals onze kerkorde dit stelt in art. X lid 3?

Een andere vraag onzerzijds is: Zijn de predikanten die tot de delegatie behoorden wel getrouw gebleven aan de door hen afgelegde belofte om zich te onderwerpen aan 'de regelen in de orde der Kerk voor haar apostolaat en belijden, haar leven en werken gesteld*? (Ord. 7,18,3) Dat houdt immers ook in een onderwerping aan art. X lid 6 van de kerkorde, waar geschreven staat:

"De Kerk weert al wat haar belijden weerspreekt". Is uw ontmoeting met de paus niet precies het tegenovergestelde?

Op grond van het gestelde in voornoemde canones 331,332 en het getuigenis der Schrift in 2 Johannes 9-11 is de paus een valse profeet en menen wij elke vorm van gemeenschap met hem te moeten afwijzen.

Is uw ontmoeting met hem, waarbij u hem begroette, geen vorm van gemeenschap met hem en zijn boze werken?

Of is zijn handhaving van de leer van het concilie van Trente geen boos werk te noemen?

(Zie hieronder enkele leeruitspraken van dit concilie, vastgelegd in de zesde zitting) Zoals u wellicht weet is deze antichristelijke leer van Trente nog niet verouderd in de huidige rooms-katholieke kerk. Nog in 1983 werd bepaald dat kardinalen en bisschoppen deze leer met een eed moeten onderschrijven!

('Codex luris Canonici autoritatae Ioannis Pauli PP.II, promulgatus.' - 1983/Canon 833)

Zijn deze leeruitspraken van Trente dan niet meer te rangschikken onder de onvruchtbare werken der duisternis? Waaruit is dan te Rome uw trouw gebleken aan het bevel des Heeren: "Hebt geen gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer'"? (Efeze 5:11)

Een laatste vraag onzerzijds is, of u zich bij de beantwoording van dit schrijven wil laten leiden door de Schrift en hetgeen daaruit verwoord is in onze reformatorische belijdenisgeschriften. Wij vrezen namelijk dat er anders geen basis is voor een broederlijke samenspreking in de zin van art. XX, lid 7 der kerkorde i.v.m. ord. 11,4,2.

De nood van onze kerk, het belang van de zaak en ook de inhoud van art. X der kerkorde geeft ons de vrijmoedigheid, dit in alle eerlijkheid aan u te vragen.

De HEERE geve ons tesamen getrouw te mogen zijn en blijven aan Zijn onfeilbaar Woord en de hieruit geputte belijdenis der vaderen, die het beginsel en begin van onze vaderlandse kerk kenmerkt, want wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen.

Wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld. (Psalm 106:6)

U wijsheid vanuit- en standvastigheid in Gods Woord toewensend in uw zware en verantwoordelijke taak, tekenen wij met broederlijke groeten.

Namens de ring Sliedrecht de praetor en de quaestor.

Hierboven genoemde leeruitspraken,

neergelegd in canones 10,11,12 van Trente:

"Indien iemand beweert dat de mens alleen gerechtvaardigd wordt door de toerekening van de gerechtigheid van Christus, die zij vervloekt."

"Indien iemand beweert dat het geloof waardoor wij gerechtvaardigd worden niets anders is dan het vertrouwen op de Goddelijke barmhartigheid, die ons de zonde vergeeft omwille van Christus, of dat wij door zulk een vertrouwen gerechtvaardigd worden, die zij vervloekt."

"Indien iemand beweert dat de genade slechts een gunst van God is, die zij vervloekt."

Een leeruitspraak uit voornoemde 'Codex Iuris Canonici' van 1983.

De aflaat is een kwijtschelding van de tijdelijke straffen in het vagevuur, die de R.-K. Kerk verleent uit de schat van de verdiensten van Christus en de heiligen." (Canon 992)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen