IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

CHRISTUS ALLEEN!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

CHRISTUS ALLEEN!

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christus alleen is het Hoofd van de gemeente uit Wie alle leven naar de ledematen van Zijn lichaam vloeit.

Ieder die op een of andere manier zichzelf als een hoofd of hoofdje over anderen aanstelt uit wiens wijsheid, bestuurstalent of welke gave ook de andere gelovigen zouden moeten leven, pleegt een 'staatsgreep' in de Kerk. Hij onteert Christus en verdringt Hem van de enige Hem toekomende plaats.

Als Jezus na Zijn verheerlijking op de berg naar de drie apostelen is gegaan en hen gezegd heeft dat ze niet bang hoeven te zijn, vervolgt Mattheús: "hun ogen opheffende, zagen zij niemand dan Jezus alleen" (Mat. 17:8). Mozes en Elia, de strenge wetgevers en profeten van het Oude Testament, waren verdwenen. Zit daar niet de diepe betekenis in van: "Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid (voor) een ieder die gelooft" (Rom. 10:4)?

Alleen Christus! Dat heeft de Reformatie met vreugde en grote kracht verkondigd tegenover de R.-K. Kerk, die allerlei versperringen had aangebracht op de weg naar Christus.

Maar … hoeveel versperringen zijn er intussen ook in het protestantisme niet aangebracht! Ook daar werd de weg naar Hem vaak gebarricadeerd door allerlei voorwaarden, die aan het eenvoudige Evangelie werden toegevoegd.

Sommigen geven de indruk dat Christus hen dankbaar moet zijn, omdat zij zozeer ijveren voor de ware leer van de ware Kerk. (Ze zullen dat zeker niet zo bewust zeggen. Ze weten dat ze alle eer aan Christus moeten toebrengen. Maar ach, ons arme, zondige hart is zo arglistig).

Voortdurend zijn ze bezig met het signaleren van de minste ritseling van een dwaling. Ze lopen nerveus rond met hun zelfgemaakte meetlat, waaraan ze de echtheid van ieders geloof toetsen en waarmee ze vaak harde klappen uitdelen. Wat zou het goed zijn, wanneer zij hun ogen zouden opheffen en niemand meer zouden zien dan Jezus alleen. Dan zouden hun zure en strakke gelaatstrekken ineens overgaan in de milde glimlach van het mededogen, dat Christus altijd heeft gekenmerkt.

Begrijp me goed: ook ik neem de vermaning van Judas ter harte dat we tot het uiterste toe moeten strijden "voor het geloof dat eenmaal de heiligen is overgeleverd" (Judas 3).

Maar nooit mogen we te midden van het wapengekletter en de kruitdamp Christus uit het oog verliezen, "opdat ik niet enigszins, daar ik anderen gepredikt heb, zelf verwerpelijk worde" (1 Kor. 9:27).

Ja, want dat is mogelijk: dat we heel ons leven voor de ware leer van Christus gevochten hebben, maar nooit een persoonlijke relatie met Christus door het geloofsvertrouwen in Hem hebben gehad. Dan zal Christus ook tegen ons zeggen: "Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij die de ongerechtigheid werkt" (Mat. 7:23).

Velen leven in onze tijd met een gevoel van angst in deze grote, kille, harde en beredeneerde wereld. Ze willen daaruit vandaan. Ze zoeken naar iets bovenwerelds. Ze vluchten naar … helaas niet naar Christus, maar proberen in contact te komen met iets of iemand van een andere wereld. Ze proberen dat te bereiken door drugs, beoefening van oosterse religies en okkulte praktijken.

En ze gaan voorbij aan Christus, Die inderdaad in een andere wereld, de wereld van God, leeft, maar voor hen die in Hem geloven, toegankelijk is door Zijn Heilige Geest. Waarom?

Zeker, het is in de eerste plaats hun eigen schuld, maar direct daarna duikt ónze schuld op. Als deze eenzamen ons 's zondags uit de kerk zien komen, zien ze dan aan ons dat wij in levende gemeenschap zijn geweest met de eeuwige Levende? Worden ze dan jaloers op de hemelse blijdschap, die dan van ons afstraalt? Of als ze eens een Bijbelstudie van ons meemaken, merken ze dan dat wij heel anders zijn en dat wij denken, willen en voelen vanuit Iemand uit die andere wereld? Of moeten ze concluderen: het zijn een stelletje bekvechters over verschilletje zus en verschilletje zo?

Wat zou er een aantrekkingskracht van ons uitgaan, wanneer wij allen zouden opzien naar Jezus alleen en zouden vertrouwen dat Hij beter in staat is om Zijn gemeente te behoeden voor de dwaling dan wij allemaal met elkaar?!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 1992

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

CHRISTUS ALLEEN!

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 1992

In de Rechte Straat | 32 Pagina's