GODS onnaspeurlijke wegen

God gaat met ieder zijn eigen weg. God herhaalt Zich nooit. Er zijn wel algemene trekken in het beeld van God met zijn kinderen. Maar de tederheid, waarmee God Zich over iemand heenbuigt, die vrijgekocht is door het bloed van zijn Zoon, heeft toch ook altijd een eigen nuance, een eigen kleur.

Dat heb ik weer eens duidelijk gemerkt bij br. Salvato. Zoals u weet, hadden wij aan hem de steun van ons ex-priesterfonds aangeboden. En aanvankelijk had hij dat ook aanvaard.

Op 12 december kreeg ik echter een brief, waarin prof. Salvato schreef: „Nu moet U niet boos worden, maar probeer mij te begrijpen, als ik U zeg, dat ik uw financiële hulp niet kan aanvaarden....Dat betekent helemaal niet, dat ik iets heb tegen U of tegen de Rechte Straat. Het is een grote vreugde voor mij geweest om met U en met de Rechte Straat kennis te mogen maken en heel graag zal ik met U en met uw vereniging een blijvend vriendschappelijk en broederlijk kont akt onderhouden. Zo spoedig mogelijk zal ik U mijn getuigenis voor uw blad sturen. En in de dienst des Heren blijf ik U en de Rechte Straat steeds en gaarne ter beschikking".

Ik heb daarop geantwoord, dat wij hem de volle vrijheid laten, allereerst wat betreft de keuze van een kerk of kring. Maar vervolgens ook wat betreft de vraag of hij de steun, die wij hem aanboden, al of niet zou aanvaarden. Ik heb hem ook erkend, dat ik te voortvarend ben geweest in mijn publikaties over hem. Zij, die last hebben van journalistiek bloed, weten dat dit bloed soms zo kookt, dat je wel naar de pen moet grijpen en dan doe je soms onbekookte dingen. Ik heb hem gevraagd of hij dit besluit in een ernstig gebed had genomen, en dat hij niet mijn fout moest herhalen, n.l. om onbesuisd te werk te gaan. En op 21 december schreef br. Salvato deze ontroerende brief:

„Mein lieber Bruder Hegger,

„Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten deel vallen: U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here" (Lukas 2:10-11). Met deze vreugdeboodschap van de engel wil ik U hartelijk groeten en daarmee de beantwoording van uw laatste brief beginnen.

„Weest niet bevreesd!" Wij hebben een Heiland, die „Here" is, die in staat is om ons in alle levensomstandigheden het blijde zegelied te doen aanheffen met heldere vrolijke klanken: God zij gedankt, die ons te allen tijde in Christus doet zegevieren". (2 Cor. 2:14).

Wij hebben de heerlijkheid van het vleesgeworden Woord aanschouwd en nu hebben wij nog slechts één plicht: „om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit d.e duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht (1 Petr. 2:9). Ik ben er diep van overtuigd, dat „In de Rechte Straat" door God op een geweldige manier kan gebruikt worden voor de uitbreiding van zijn Rijk. Wees daarom niet mismoedig, ook niet als U op moeilijkheden stoot, die door God bestemd zijn, „opdat de echtheid van uw geloof, kostbaarder dan vergankelijk goud, dat door vuur beproefd wordt, tot lof en eer blijke te zijn bij de openbaring van Jezus Christus" (1 Petr. 1:7).

U moet niet de minste twijfel hebben aan de bedoeling van mijn weigering. Dat ik uw vrijgevige hulp niet aanvaard, betekent helemaal niet dat ik mij van „In de Rechte Straat" zou distancieren. Evengoed als u zie ook ik, hoe dringend het nodig is om aan onze medebroeders, die het priesterschap of de rooms-katholieke kerk verlaten, een helpende hand te bieden. Maar om dat beter te kunnen doen, mag ik van U geen hulp aannemen, vooral nu niet, nu U mijn foto in de krant gepubliceerd hebt en daaronder het giro-nummer van d.e stichting „In de Rechte Straat" hebt vermeld.

Voor God ben ik overtuigd, dat aan mijn getuigenis afbreuk zou worden gedaan, indien ik uw hulp zou aanvaarden. Maar dat is mijn heel persoonlijke overtuiging, die alleen voor mij bindend is.

Daarom geef ik er voorlopig de voorkeur aan om op het kantoor verder te werken en ik ben zeker, dat de Here mij verder helpen zal. Dat is alles, lieber bruder Hegger, wij blijven dus in Hem verbonden als „Gods medearbeiders op Gods akker". (1 Cor. 3:9).

Met hartelijke groeten en met de beste wensen voor een gezegend kerstfeest en een gezegend nieuwjaar,

Wij kunnen alleen maar diepe eerbied hebben voor dit besluit van br. Salvato. Hier moeten wij, mensen, terugtreden.

God handelt met elk mens op zijn eigen wijze. God heeft met elk zijn eigen bedoelingen.

De algemene lijn zal zijn, dat ex-priesters de steun van de broeders en zusters van de reformat ie aanvaarden. Ze hebben het zolang geprobeerd langs de weg van de zeilprestatie, langs de weg van het verdienen voor God. Nu moeten ze dan maar eens leren om eenvoudig de handen open te houden en te beseffen wat genade betekent. Zo moeten wij immers allen staan voor God: alleen maar aanvaardend, zonder iets terug te kunnen geven, zonder Hem terug te kunnen betalen. Genade betekent onverdiende gave, pure barmhartigheid Gods.

Maar God bindt Zich niet aan onze overdenkingen. God bindt Zich in elk geval niet aan het ex-priesterfonds van „In de Rechte Straat". Al ben ik wel overtuigd, dat Hij er met welgevallen op neer ziet. Niet omdat Hij behagen zou hebben in onze goede werken, die dit in stand houden, maar omdat deze gaven de vrucht zijn van Zijn liefde, die Hij in de harten van de gevers gewekt heeft. En zo is het dus ook mogelijk, dat God aan br. Salvato niet toestaat om onze hulp te aanvaarden, maar dat Hij hem heel persoonlijk leiden wil.

Ik ben overtuigd, dat ons aller gebeden br. Salvato zullen omringen, opdat God hem bekwaam moge maken voor de grote taak, waartoe Hij hem roept.

P.S. bij het afsluiten van de kopij, n.l. op 11 januari, ontving ik een brief van br. Salvato: „Mijn verontschuldigingen, dat ik uw brief van 28 december eerst nu beantwoord.

Graag had ik U mijn getuigenis gezonden. Maar ik zal er ook in deze hele maand wel geen tijd voor hebben. U weet, dat ik eind januari in de Bijbelschool van Obernhof moet zijn en misschien nog enige weken in de buurt van Düsseldorf. Ik heb dus nog maar enkele weken om mij voor te bereiden op de lessen en spreekbeurten die ik houden moet.

Eerst in februari hoop ik U mijn getuigenis te kunnen zenden. Met hartelijke broedergroeten,

„Sufficientia nostra ex Deo est" (2 Cor. 3 : 5).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen