IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

IS MARIA LICHAMELIJK TE HEMEL OPGENOMEN?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

IS MARIA LICHAMELIJK TE HEMEL OPGENOMEN?

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Pius XII beweerde in zijn encycliek Munificentissimus Deus met alle stelligheid: ja! Hij zei: "Wij verklaren en definiëren als een dogma dat van Godswege is geopenbaard: Maria, de onbevlekte die altijd maagd is geweest, de Moeder van God (deiparam = letterlijk: die God gebaard heeft), is nadat zij haar aardse levensloop had beëindigd, met lichaam en ziel in de hemelse heerlijkheid opgenomen."

En hij voegde er deze dreigende woorden aan toe: "Daarom, als iemand - wat God verhoede - het waagt om wat Wij hebben vastgesteld, vrijwillig ofwel te ontkennen ofwel in twijfel te trekken, hij wete dat hij van het goddelijke en katholieke geloof totaal is afgevallen." (Denzinger Enchiridiort Symbolorum, definitionum et deciarationum, 36ste uitgave, nr. 39034).

Tussen haakjes: Wat is er sindsdien veel veranderd! In onze tijd is het ondenkbaar dat een paus zulke dreigende taal zou uiten in de richting van rooms-katholieken die moeite hebben met zo'n dogma, of in de richting van de protestanten die zo'n dogma als in strijd met de Schrift volstrekt afwijzen.

De kerkvaders zwijgen erover

Waarop baseert de paus zijn pertinente bewering?

Hij geeft als eerste reden op: op grond van "de argumenten van de Heilige Vaders" (Denzinger a.w. nr. 3900). Maar is dat wel historisch waar? Ik citeer uit een onverdachte getuige, namelijk het r.-k. Theologisch Woordenboek (Roermond 1952).

"De oudste ons bewaard gebleven teksten die in theologisch opzicht het mysterie van het levenseinde van Maria proberen te benaderen, zijn van de H. Epiphanius", aldus dr. E. Hendrikx, professor Augustijnerklooster Nijmegen, a.w., deel II, kolom 3102. Epiphanius leefde van ongeveer 315 tot 405. Maar zelfs Epiphanius weet het allemaal ook niet zo goed. "Betreffende de vraag of Maria gestorven is, dan wel of zij zonder te sterven door God naar het paradijs is overgeplaatst, blijft Epiphanius in het onzekere." Hoe kun je dan nog beweren dat de leer, dat Maria ook lichamelijk ten hemel zou zijn opgenomen, stamt van de kerkvaders? Zo'n belangrijk feit moet, als dat zich zou hebben voorgedaan, de emoties toch immers diep geraakt hebben, minstens zoveel als nu gebeurd is bij het tragische sterven van prinses Diana. De media staan daar nu bol van. Het is sociaal-psychologisch onverklaarbaar dat de kerkvaders van wie toch heel veel geschriften zijn overgeleverd, in de eerste drie eeuwen met geen woord daarover hebben gerept. Dat een vrouw met haar lichaam opgenomen wordt in de hemel, is toch veel meer opzienbarend dan dat een vrouw door een ongeluk om het leven komt.

De Schrift?

Pius XII beweert: "De beschouwingen van de Schrift (…) stellen ons de goedgunstige Moeder van God voor als iemand die ten nauwste is verbonden met en deel heeft aan wat de Zoon van God overkomt (sors)." Is dat zo? Laten we dan de Bijbel openslaan. Wat zegt Gods Woord over de verhouding tussen Jezus en Zijn moeder?

Geen banden van vlees en bloed

De Heere Jezus heeft er met nadruk op gewezen dat in het Koninkrijk van God de banden van vlees en bloed totaal niet meer tellen. Als Maria en de broers van Jezus Hem willen spreken, terwijl Hij het Evangelie predikte, weigert Jezus op hun verzoek in te gaan en dan zegt Hij: "Mijn moeder en Mijn broeders zijn dezen, die Gods Woord horen en dat doen" (Lukas 8:21). leder van ons die tot bekering en geloof in Christus is gekomen, staat dus in Gods ogen op één lijn met Maria, de moeder des Heeren. In het Koninkrijk Gods zijn er geen rangen en standen. Daar is er maar één status, namelijk de status van verloste zondaren.

Ook Paulus verklaart plechtig: "Doch dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk Gods niet beërven kunnen" (1 Kor. 15:50). Jezus is daar heel consequent in geweest. Vanaf Zijn openbare optreden heeft Hij Maria nooit meer openlijk aangesproken als 'moeder', maar slechts als 'vrouw'.

Jezus was erg radicaal

Reeds bij het eerste wonder heeft Jezus beklemtoond dat Hij dat wonder niet wilde doen, omdat Maria dat van Hem vroeg. Hij zei toen tegen haar: "Vrouw, wat heb Ik met u (te doen)"

(Joh. 2:4); RKV: 'Vrouw, is dat soms uw zaak?" Hoe radicaal die afwijzing van Jezus was, blijkt heel duidelijk uit de Griekse tekst. Jezus zei tegen Maria: "Ti emoi kai soi?"= letterlijk: "Wat is er aan u en Mij?" (voor gemeenschappelijks). Maar datzelfde zei de boze geest tegen Jezus in Lukas 8:28. Ook daar staat in het Grieks: "Ti emoi kai soi?" Zeker,

Maria was een diep gelovige vrouw. Dat blijkt uit het twee keer herhaalde: "Doch Maria bewaarde deze woorden alle te zamen, die overleggende in haar hart" (Lukas 2:19,51). Zij heeft haar twijfels en aanvechtingen gehad, maar ze is in de kracht van Gods genade daar over heen gekomen. Daardoor kon zij onder het kruis van haar Zoon staan. En daarom was zij ook aanwezig bij de discipelen die de komst van de Heilige Geest verbeidden.

De menselijk e redenering

De paus vervolgt: "Daarom lijkt het zo goed als onmogelijk om haar, die

Christus ontvangen, ter wereld gebracht, door haar melk gevoed, in haar armen gedragen en aan haar borst gedrukt heeft, te zien als iemand die na dit aardse leven, wel niet naar de ziel, maar wel naar het lichaam gescheiden is van Hem. Omdat onze Verlosser de Zoon van Maria is en Hij een volmaakte onderhouder van Gods wet is, kan het niet anders of Hij eert, behalve de eeuwige Vader, ook Zijn zeer geliefde Moeder. En omdat Hij in staat was haar met zo'n grote eer te versieren (exornare) om haar ongeschonden voor het verderf van het graf te bewaren, moeten wij geloven dat Hij dat ook werkelijk heeft gedaan." Wat mij hierbij tegen de borst stuit, is dat vertrouwen in de kracht van het eigen redenerend verstand. Mijn vragen:

1. Hoe durft iemand op grond van zijn eigen redeneringen God voor te houden wat passend is en wat niet? Hoe durft iemand Christus 'vast te pinnen' op Zijn volmaakte onderhouding van Gods geboden en Hem daar om voor te schrijven wat Hij met Zijn moeder moet doen? Waar blijft hier de vreze des Heeren?

Bovendien, als wij de Schrift benaderen met onze redeneringen, halen we de grond onder de kernboodschap van het Evangelie vandaan. Dan zouden we tegen God moeten zeggen: "U bent rechtvaardig; dus kunt U nooit een Onschuldige, en dat nog wel Uw eigen Zoon, laten boeten voor wat wij misdreven hebben. Daarom geloof ik niet in Joh. 3:16."

2. En het is toch helemaal ongehoord dat je iemand die het waagt om een conclusie die jij hebt getrokken, in twijfel te trekken, meteen radicaal vervloekt:"… die is van zijn goddelijk en katholiek geloof totaal afgevallen". Is dit niet een aanmatigende overschatting van je eigen verstand?

IRS heeft mij gevraagd over dit onderwerp een artikel te schrijven. Maar … als wij met de beschuldigende vinger naar een ander wijzen, zijn er drie vingers die naar onszelf wijzen. We zullen dus bij onszelf moeten nagaan of wij als pot de ketel niet verwijten dat hij zwart is. U zult het daar ongetwijfeld mee eens zijn. Vandaar deze pijnlijke vraag aan onszelf:

Wat is er onder ons, protestanten, vaak niet een vertrouwen in de kracht van ons eigen redenerend verstand? Hoe vaak bouwen wij niet op conclusies, die wij zelf uit de Schrift hebben getrokken? En hoe hard zijn ook wij soms niet tegenover anderen, die de juistheid van onze conclusies in twijfel trekken? En dat is de oorzaak van de verschrikkelijke verdeeldheid onder de protestanten, waardoor de Naam van Christus schande wordt aangedaan en de verbreiding van Zijn Evangelie uitermate bemoeilijkt wordt.

De stem van Het volk

Om het steunen op de mondelinge tradities te verdedigen, gebruikt de R.-K. Kerk vaak het gezegde: Vox populi vox Dei = de stem van het volk is de stem van God.

Maar in onze dagen heeft het volk prinses Diana in feite als een heilige vereerd. Miljoenen hebben tranen geschreid bij haar rouwdienst. Is zij dan daardoor inderdaad een heilige? Geldt ook hier: de stem van het volk is de stem van God?

En vervolgens: weet men dan niet dat de erfzonde alles in ons heeft aangetast en verziekt, ook ons redenerend verstand? Waarom anders had God Zich moeten openbaren in een Boek, dan omdat wij niet op ons eigen verstand kunnen bouwen? Laten wij - en nu richt ik mij evenzeer tot de protestanten - ons toch vasthouden aan het Woord van God alleen, Sola Scriptura! Zodra wij gaan redeneren, staan we buiten de Schrift. De Schrift alleen is bekleed met Gods onfeilbare gezag, NIET de conclusies die wij uit de Schrift trekken. En: het Woord van God maakt één; het woord van mensen brengt scheiding.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's

IS MARIA LICHAMELIJK TE HEMEL OPGENOMEN?

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1997

In de Rechte Straat | 28 Pagina's