IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

DE FRONTEN VERLEGGEN ZICH

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE FRONTEN VERLEGGEN ZICH

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Strijd de goede strijd des geloofs" (1 Tim. 6:12)

Wie de inhoud van ons blad de laatste tijd aandachtig heeft gevolgd, zal bemerkt hebben, dat wij ons anders zijn gaan opstellen. Waarom is dat gebeurd? Niet omdat wíj zouden zijn veranderd. We staan echter voor het feit dat de r.-k. kerk van Nederland - en daar hebben we immers het meest mee te maken - zo sterk gewijzigd is.

De voltooiing van de mens

De r.-k. kerk van Nederland beweegt zich steeds meer in vrijzinnige richting. Een belangrijke stimulans daartoe is de Nieuwe Katechismus geweest, maar het is de K.R.O. die voor een groot gedeelte die vrijzinnige ideeën tracht over te hevelen naar de gezinnen in Nederland. We hebben daar al eens vaker op gewezen. Thans willen we uw aandacht vragen voor een serie van zes uitzendingen die in dit najaar door de K.R.O. verzorgd werden onder de titel: „Wie zijn toch die mensen?". Ik heb hier de letterlijke tekst voor me liggen.

De grondgedachte van deze uitzendingen is de evolutie van de mens naar zijn uiteindelijke voltooiing. In het inleidend woord schrijft de pater jezuiet, dr. G. J. Mulders: „Wie met de makers en denkers uit deze programma's kan geloven dat de weg naar de uiteindelijke voltooiing van de mens open ligt - zij het alleen tegen een hoge prijs - wil meedoen met de Geest die in onze geschiedenis is mens geworden en tot steeds hoger menselijkheid dringt". Die hoge prijs is niet de prijs van het bloed van Christus, maar van de menselijke inspanning.

„Een vonk schoot over"

Wilt u weten hoe de menselijke geest ontstond? „De ontstane energie werd op de duur opgevoerd tot voorbij een kritisch punt, er schoot een vonk over, het licht van de menselijke geest was geboren" (p. 6). Men mag blijkbaar alle mogelijke fantasieën tevoorschijn toveren, mits men maar niet aan komt dragen met het eenvoudige Bijbelverhaal, dat God de ziel van de mens direkt heeft geschapen door een wonderlijk ingrijpen. En hoe ontstond de godsdienst? „Maar er waren in de natuur ook onbekende krachten waar ze (de allereerste mensen) bang voor waren. Die heilige toorn moest kost wat kost tot bedaren worden gebracht: door het brengen van offers - met mensen - met zingen. De eerste primitieve godsdienst doet zijn intrede" (p. 8). Geen rechtstreekse openbaring van God aan de eerste mens, zoals Genesis leert! En er is geen sprake van dat „Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid uit de schepselen doorzien en verstaan" zou worden (Rom. 1:20); nee, de primitieve godsdienst is slechts het gevolg van een schrikreaktie.

„Een stelletje huisgoden en een oorlogsgod"

De K.R.O. zal ook eens eventjes vertellen, hoe dat in elkaar zat met dat verhaal van het offer van Izaäk. Natuurlijk was dat niet zoals de Bijbel het voorstelt. De K.R.O. weet het beter. Luistert u maar:

„Van hieruit trok Abram naar Kanaän. Volgens de gewoonte van die tijd nam hij de godsdienstige gebruiken van de streek aan. Naast zijn eigen huisgoden vereerde hij de plaatselijke God, maar dat was er een die gruwelijke dingen vroeg: kinderoffers.

Op een morgen die pas later goed zou worden, trok hij met zijn zoon de berg op. Ze hadden al drie dagen gereisd: Abram, Izaäk, twee knechten en twee ezels. Samen met zijn zoon ging Abram een zware gang. Maar boven op de berg, op het beslissende moment, besefte hij dat God dit niet van hem vroeg. Hij offerde een ram in plaats van zijn zoon en behouden keerden zij naar huis terug. Abram is de eerste binnen onze menselijke geschiedenis die zijn bijgelovige angst voor de natuur overwint. Hij verbrak de oude toverban die over zijn omgeving lag. Door niet aan die oude natuurgoden te gehoorzamen had hij zichzelf ook losgemaakt uit zijn omgeving. Hij was een persoonlijkheid geworden, hij volgde zijn eigen geweten.

Aanvankelijk aarzelde hij. „Hadden de buren geen gelijk?"

Moesten de eerstelingen niet geofferd worden?

Maar boven op de berg vertelt zijn eigen god hem dat hij zo'n offer niet wil hebben. Die eigen god bevrijdt Abram van de overtuiging. De vloek wordt weggenomen" (p. 14).

De God, die met Abram het Verbond sloot, wordt dus hier aangeduid met een verzamelnaam: „zijn eigen huisgoden". En van het offer van zijn eigen zoon als proefgebod van God blijft niets meer over.

Van die God van het Oude Testament wordt overigens nog gezegd: „Jahweh was een oorlogsgod, net als de goden van de omliggende volkeren". Net als… Terwijl deze God door Jezus wordt aangesproken met: „Heilige Vader". God de Here bewijst de opstanding der doden met een beroep op de God van Abram, Izak en lakob (Matth. 22:31-32).

Wat dunkt u van de Christus?

„Jezus Christus wees de mens op diens groeiende geest, die van God komt, en waaruit hij moet gaan leven".

Over de opstanding van Christus: „Maar zijn volgelingen, een handjevol analfabeten, verspreidden het gerucht dat Hij uit de dood was opgestaan en dat ze Hem gezien hadden". Het gerucht

De boodschap van Christus wordt vervlakt tot een „boodschap van liefde en broederschap, van vrijheid en gelijkheid voor iedereen" (p. 28).

En tot puur aardsgezind horizontalisme: „Eigenlijk zei Karl Marx precies het zelfde áls de engelen na de hemelvaart, toen de apostelen Jezus na stonden te kijken. Sta toch niet omhoog te staren. Op aarde ligt jullie taak. Ga naar Jeruzalem, daar is nog een hoop werk te doen'. Dat is gewoon een stuk evangelische inspiratie" (p. 46).

Ook het protestantisme is aan het veranderen

Niet alleen de r.-k. kerk, maar ook het protestantisme van Nederland is sterk gewijzigd en verandert nog steeds. Kerken die tot voor kort nog als een bolwerk van, zij het soms dode, orthodoxie golden, capituleren steeds meer voor de humanistische tijdgeest. We hebben reeds gewezen op de N.C.R.V., die vroeger duidelijk te onderscheiden was van de bv. vrijzinnige V.P.R.O., maar die er nu geen bezwaar in ziet om zelfs in Bijbeloverdenkingen samen te werken met de vrijzinnige K.R.O.

We verwachten echter dat de Evangelische Omroep straks duidelijk stelling zal nemen tegen deze steeds verder invretende Schriftkritiek.

Maar we zien dat ook op ander terrein. Zo is er het evangelisatieblad „De Open Deur - Onderweg" (met als eindredakteur ds G. P. Klijn (herv.) en ds E. Pijlman (geref.) en in de redaktie en staf de medewerking van enkele r.-k. priesters). Dit blad is doordrenkt van humanisme, holt telkens het Evangelie uit en breekt het Schriftgezag tot de grond toe af. Slechts enkele voorbeelden:

Jezus en de Damslapers

In het nummer van 26 sept. staat een artikel van pastoor J. Keet, getiteld: „Hun lotgenoot van Nazareth". Daarin worden de „Damslapers" goedgepraat met zulk soort uitspraken: „Zij spotten met onze veilige geborgenheid, met onze domme verslaving, erger dan die aan hasjisch". „Ze zeggen iets … over een wereld die komen moet en door hun lotgenoot Jezus van Nazareth werd genoemd: het koninkrijk". Ook de drie mannen in Gen. 18 die aan Abraham verschenen, worden met deze Damslapers vergeleken.

In datzelfde nummer pleit pater Heesterbeek voor de jongelui van Eantasio. Hun godsdienst? „Een algemeen-menselijke religieuze beleving. Misschien met „heidense" elementen, zeker met een belangstelling voor de oosterse traditie, maar oorspronkelijk. En dat is iets goeds, iets belangrijks".

In het nummer van 24 okt. staat een gebed om „de heilige geest van Gandhi" afgedrukt.

Nog erger is het artikel „Woord voor Woord", een weergave van de rubriek van het I.K.O.R. op zondagavond. Daarin wordt de profetie van Jesaja gelijkgesteld met de ,ik-zou-zo-graag'-praatjes van een leerling van een middelbare school over een nieuwe leraar. Daarmee wordt de Schrift voorgesteld als een uiting van wensdromen, die immers toch nooit precies uitkomen.

En zo zou ik nog heel wat meer voorbeelden kunnen noemen. Zo sijpelt het vergif onder het mom van evangelisatie ook door in de harten van de kerkmensen aan wie verzocht wordt dit blad onder buitenkerkelijken te verspreiden.

De fronten verleggen zich en wat moeten we doen? Het heeft eigenlijk weinig zin meer om de strijd voort te zetten tegen de r.-k. kerk in haar officiële leer. Die kerk is, althans in Nederland, geheel door de knieën gegaan voor een humanistische wereldbeschouwing, die nog enigszins gecamoufleerd wordt onder christelijke termen die een onchristelijke lading moeten dekken.

Moge de Here ons wijsheid geven. Moge Hij ons sterken om toch altijd weer de strijd voort te zetten op het juiste moment en de juiste plaats. Laten wij zien op Hem alleen. We vechten immers niet voor onszelf. De strijd is des Heren! (1 Sam. 17:47).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1970

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

DE FRONTEN VERLEGGEN ZICH

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1970

In de Rechte Straat | 32 Pagina's