Reformatie : 31 oktober 1517

Eén van de dingen die in de reformatie-tijd glashelder naar boven gekomen zijn, betreft de zekerheid van het geloof.

De Rooms-Katholieke Kerk ontkende dat mensen tot geloofszekerheid konden komen. Slechts een enkeling kwam zover via een heel bijzondere openbaring.

Dat de Rooms-Katholieke Kerk geloofszekerheid ontkent, hangt samen met haar goede-werken-leer. Immers, nog steeds leert de Rooms-Katholieke Kerk dat we door onze goede werken, althans gedeeltelijk, de zaligheid kunnen verdienen. Luther bleef daarom vóór zijn bekering met de bange vraag zitten, wanneer hij genoeg goede werken gedaan had om zeker te kunnen zijn van zijn zaligheid.

Tot hij ontdekte dat er met zijn goede werken totaal niets te verdienen was. En wel om twee redenen. Ten eerste omdat die goede werken geheel onvolkomen en met zonden bevlekt zijn en dus niets verdienen kunnen. Ten tweede omdat de Heere Jezus alles verdiend heeft. En Jezus heeft het zo volkomen verdiend dat wij er nul komma nul aan hoeven toe te voegen. Wie er wel iets aan wil toevoegen van verdienstelijkheid van goede werken, onteert Jezus op een gruwelijke wijze en haalt het volkomene van Zijn volbrachte werk vreselijk naar beneden. Bovendien bedriegt hij mensen voor de eeuwigheid.

Overigens haasten we ons om te zeggen dat ook in onze eigen protestantse kerken de verdienstelijkheid van de goede werken helaas maar al te veel voorkomt. Een geestelijke röntgen-foto van onze kerken zou een schrikbarend effekt te zien geven.

Doch we moeten nog dich ter bij huis terecht komen. Ook diep in ons eigen bestaan zit het hoogmoedige verlangen om door goede werken de hemel te kunnen verdienen. De "paap" zit ook in ons eigen hart. Ondertussen is het absoluut onopgeefbaar bijbels om zelfs de geringste vorm van verdienstelijkheid van goede werken restloos af te wijzen. Immers, alleen dan komt Christus tot Zijn volle glorie in Zijn verlossingswerk aan het kruis verricht. Immers, alleen dan ook worden we werkelijk zalig en bedriegen we ons niet voorde eeuwigheid. Immers, dan ook alleen gaan we verstaan wat geloofszekerheid is.

Enkel hij/zij die alle eigen roem leert opgeven en voorde volle 100% gaat vertrouwen op het verlossingswerk van Christus, komt tot zekerheid van het geloof. Bij Luther is dat als start van de Reformatie werkelijkheid geworden. We moeten zeggen: opnieuw werkelijkheid geworden. Want in de Bijbel komt het volop voor. Met name na Pinksteren. En Paulus getuigt er in het slot van Romeinen 8 wel bijzonder rijk van.

Paulus zegt dat hij verzekerd is… dat niets ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods welke is in Christus Jezus onze Heere.

Hoe Paulus aan die zekerheid kwam? Wel, die had hij ontvangen door de Heilige Geest. En dat niet op een heel aparte manier, maar heel gewoon via het geloof in het belofte-woord van Gods genade in Christus.

Dat betekent ook dat geloofszekerheid niet iets is voor heel bijzondere mensen zoals Paulus. Het is voor ieder die gelooft. Hoe komt het dan dat het vandaag de dag in de kerk zo weinig voorkomt? Aan de ene kant is er in de kerk een grenzeloze oppervlakkigheid. Het geloof is tot een simpel rekensommetje verworden, zo in de zin van: Jezus stierf toch aan het kruis, waar maak ik me dan nog druk over? Mij bekeren… wedergeboren worden… van (geestelijk) dood levend gemaakt worden? Kom me niet aan met die "zware" woorden. Aan de andere kant is er in de kerk een heilloze diepzinnigheid. Het geloof in Jezus Christus wordt op afstand gehouden, omdat men in zelfhandhaving niet verder komt dan klagen over eigen zonde en verlorenheid.

En mensen die het toch wagen om in hun nood en schuld tot Christus te vluchten, worden al gauw verdacht voorgesteld. Hoe het dan komt dat er vandaag in de kerk zo weinig geloofszekerheid is? Dat komt omdat er zo weinig buigen is voor de Heere in echt berouw over eigen zonde en schuld. En daarmee samenhangend komt het omdat er zo weinig waarachtig en radicaal vertrouwen is op het volbrachte werk van Jezus alleen. Want uitsluitend daar waar mensen in oprecht berouw niets meer van zichzelf verwachten en alles van de Heere Jezus alleen, uitsluitend daar gaan we verstaan wat geloofszekerheid is. Want daar komt de Heilige Geest als de Trooster ons troosten met een zoete troost die alle voorstellingsvermogen te boven gaat.

Daar troost de Heilige Geest ons met de Heere Jezus en Zijn volbrachte werk.

Daar troost de Heilige Geest ons met het kindschap van God, want de Heilige Geest getuigt met onze geest dat we kinderen Gods zijn (Rom.8:16). En daar ook ontstaat er een zekerheid zo vast en onwrikbaar, dat het niet in woorden is uit te drukken. Je bent er stampvol van. Je kunt er van juichen en jubelen. Het bruist door je ziel heen. Je hart springt op van vreugde in de Heere. En je kijkt over alle bergen van nood en schuld heen. En alle dalen van dood en verlorenheid zijn verdwenen. Er is een effen pad… een vlakveld, waarop de zalige ontmoeting met God door Christus kan plaatsvinden.

We zijn verzekerd dat er geen verdoemenis meer voor ons is, omdat we door het geloof in Christus geborgen zijn (Rom.8:1). We zijn tevens verzekerd dat niets ons kan scheiden van Gods liefde in Christus.

Neen, dit verzekerd zijn heeft niets te maken met geestelijke hoogstandjes, waarin we voortdurend op onze geloofstenen moeten lopen. Het is geen krampachtige opgeschroefdheid van geestelijke dikdoenerij. Het is ontspannen geloofszekerheid gewerkt door de Heilige Geest. En de Heilige Geest werkt het bij allen die heel hun verdoemelijkheid voor God restloos leren belijden en even restloos al hun hoop en vertrouwen leren stellen op Jezus hun Heiland alleen. Daarom: loslaten en overgeven, nul komma nul van onze vermeende goede werken verwachten… tegelijk alles en nog eens alles verwachten van Jezus alleen. Uitsluitend in die weg gaan we verstaan wat geloofszekerheid is en leert de Heilige Geest ook ons zeggen: "Ik ben verzekerd…".

Blijft dat altijd even sterk bij je leven zodat je altijd even blij en verzekerd bent? Dat is weer een heel ander verhaal en hangt samen met de strijd van het geloof. En vanwege de behandelde tekst kunnen we daar nu niet verder op in gaan. Wel kunnen we dit er nog van zeggen, nl. wanneer de Heilige Geest ons eenmaal die verzekerdheid gegeven heeft, dan zal de Heilige Geest er vast en zeker ook voor zorgen dat die verzekerdheid in de weg van het geloof steeds weer terug komt. Want de Heilige Geest laat niet varen de werken van Zijn handen en is tevens het Onderpand, de Garantie van de verkregen verlossing.

Wie door de Heilige Geest gedreven leert zeggen: Want ik ben verzekerd… die is ook werkelijk verzekerd. Het is zekerder dan zeker dat Gods eeuwige liefde in Christus tot in alle eeuwigheid toe verkregen zal worden.

Leerdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen