HOE wordt ons sterven lichter?

Nuchtere gedachten over de dood

Het is goed om ons daarom reeds tijdens ons leven voor te bereiden op die laatste gang. Om u daartoe reeds nu een vriendelijke hand te reiken wil ik wat gedachten over de dood aan u doorgeven. Eerst dan wat nuchtere gedachten.

Dat ik straks dood ga, is voor mij persoonlijk wel een diep-ingrijpend gebeuren, maar in het licht van de wereldgeschiedenis is het volkomen onbelangrijk.

Miljarden en miljarden mensen zijn mij daarin voorgegaan. Waarom moet ik mij dan druk maken, als er straks weer een exemplaartje van die grote, onoverzienlijke mensenmassa hier op aarde verdwijnt? - ook al heet dat éne exemplaartje toevallig Herman Hegger.

Zeker, ik weet: "Kostbaar is in de ogen des Heeren de dood van Zijn gunstgenoten"(ps. 116:15). En ik weet dat ik genieten mag van de gunst des Heeren. De gerechtigheid van Christus wordt mij om niet toegerekend. Ik zal als een gezegende vrucht van Zijn zoendood Hem tegemoet mogen gaan.

Maar ik ben dan kostbaar om wille van Christus. Mi]n sterven is een verheerlijking van Zijn barmhartige liefde. Jezus heeft "in de dagen van Zijn vlees gebeden en smekingen tot Hem die Hem uit de dood kon verlossen, met sterke roeping en tranen geofferd". Maar Hij is gehoorzaam geworden tot de dood des kruises (Phil.2:8) en zo "is Hij allen die Hem gehoorzaam zijn, een oorzaak der eeuwige zaligheid geworden"(Hebr. 5:7-9). Om die vreugde nl. van de rijke oogst, die zou volgen, wanneer Hij als een graankorrel in de aarde zou vallen, heeft Hij "het kruis verdragen en de schande veracht" (Hebr. 12:2). Daarom alleen is ook mijn dood kostbaar in de ogen des Heeren.

Daarom kan ik ook juichen: "God heb ik lief, want die getrouwe Heer hoort mijne stem, mijn smekingen, mijn klagen. Hij neigt Zijn oor, 'k roep tot Hem al mijn dagen. Hij schenkt mij hulp, Hij redt mij keer op keer. Ik lang gekneld in banden van de dood… maar riep de Heer dus aan in al mijn nood. De Heer is groot, genadig en rechtvaardig, en onze God ontfermt Zich op 't gebed"(ps. 116 ber.).

Maak plaats voor een ander

Wanneer u een leesbril moet gebruiken, wanneer uw gehoor zwakker wordt, wanneer u merkt dat u niet meer zo kwiek uit de auto stapt als vroeger, dan kondigt uw dood zich steeds duidelijker aan.

Prediker beschrijft dat proces in zijn hele boek als in een weemoedig lied over de vergankelijkheid van alle dingen.

"IJdelheid der ijdelheden, het is al ijdelheid. Wat voordeel heeft een mens van al zijn arbeid die hij arbeidt onder de zon? Het ene geslacht gaat en het andere komt, maar de aarde staat in eeuwigheid. Ook al rijst de zon op en gaat de zon onder, zij hijgt naar haar plaats, waar zij oprees". "Hetgeen er geweest is, dat zal er zijn en hetgeen er gedaan wordt, dat zal worden gedaan, zodat er niets nieuws is onder de zon". "Alles heeft zijn bestemde tijd… Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven".

Waarom zoudt u zich dan verzetten, wanneer ook uw tijd is gekomen om te sterven? Zoudt u dan als een verschrompeld mannetje of een gerimpeld vrouwtje uw bestaan voor altijd moeizaam willen voortslepen? Omdat de wereld u zo nodig heeft? Onzin! dat weet uzelf ook wel. Niemand van ons is onmisbaar. En het is goed dat de ouderen hun plaats inruimen voor de jongeren.

Leer alleen te zijn

Uw dierbaren en vrienden kunnen u met alle liefde in uw laatste ogenblikken omringen, maar dat heft toch de unieke eenzaamheid van het sterven niet op.

Ook Jezus schrok terug voor dat alleen-zijn. En bij Hem had die eenzaamheid iets uitermate pijnlijks. Hij werd door Zijn dierbaren in de steek gelaten en Zijn vijanden hoonden Hem de dood in. In Zijn afscheidsrede zei Hij: "Ziet, de ure komt en is nu gekomen dat gij zult verstrooid worden, een ieder naar het zijne, en gij Mij alleen zult laten; en (nochtans) ben Ik niet alleen, want de Vader is met Mi|"(Joh. 16:32). En Jezus wist dat in de nacht van Golgotha zelfs de Vader Hem zou verlaten en Hij dan slechts in de kracht van de eeuwige Geest Zichzelf als een smetteloos offer aan God zou kunnen opdragen.

Maar Hij heeft dat alles doorstaan, opdat wi] nooit helemaal alleen zouden zijn. Hij is altijd bij ons. Hij laat ons nooit in de steek.

Je kunt je soms helemaal onbegrepen voelen ook door hen die je het meest nabij zijn. Wat ga je dan doen? Vlucht je dan in zelfbeklag: ach, ik arme! Doe dat niet; het is zo onvruchtbaar.

Vlucht dan naar Christus. Vereenzelvig u met Hem in Zijn uiterste eenzaamheid. Offer uzelf met Hem aan de eeuwige Vader. Ga aan Zijn kant staan en bezie de anderen, ook hen die je diep teleurstelden en van wie je dat allerminst had verwacht, met de ogen van Zijn liefde. En pleit voor hen met uw priesterlijke voorbede, zoals Christus dat heeft gedaan: "Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen Laat alle bitterheid in u wegwissen met Zijn liefde. Wees heel intens alleen met Hem.

Het is daarom dat de Heere dat stukje eenzaamheid over u liet komen nl. opdat u intenser één met Hem zoudt worden. En elke groei in de eenheid met Hem is paradijselijke heerlijkheid. Voor de ervaring van Zijn liefde kun je alles wegschenken. Al het andere verbleekt bij die zaligmakende gloed. Leer alleen te zijn met Hem, nú reeds. Dan zult u des te sterker Zijn warme hand voelen straks, wanneer Hij u meeneemt door het dal van uw dood naar het land van het eeuwige licht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen