IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

ik wilde niet, maar HIJ overwon!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ik wilde niet, maar HIJ overwon!

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Wentel uw weg op de Here en vertrouw op Hem en Hij zal het maken." Ps. 37 : 5

Hiermede wil ik getuigen dat de Here groot en almachtig is en oneindig barmhartig.

Worsteling heb ik het genoemd om eindelijk tot de Here te komen en zo zou ik het willen blijven noemen.

Wij zijn immers van huis uit geen Godzoekers.

Ik heb God niet gezocht, maar Hij was het zelf die de doorslag gaf en mij er toe bracht om mij aan Hem over te geven.

Eindelijk had ik ingezien dat Christus ook apart voor mij Zijn vreselijk lijden heeft volbracht.

Nooit heb ik dat zó ervaren als op het moment dat God zelf mij, eenvoudige ziel, als het ware in mijn kraag greep en naar Zich toehaalde.

In heel mijn leven ben ik nog nooit zó dankbaar en gelukkig geweest als op dat moment.

Zó genadig was Hij, dat Hij mij, die maandenlang tegengestribbeld had, toch nog de kans gaf een kind van Hem te mogen zijn.

Ik heb mij niet zomaar overgegeven, o nee, ik heb lang, heel lang geworsteld, maar toen het zover was dat God Zich in Zijn volle liefde en genade aan mij toonde, zonk al mijn angst en ellende weg.

Als ik er de kracht niet voor had gekregen, was ik misschien nooit bij de r.k. kerk weggegaan. Ik wist toen dat ik er niet langer naar toe mocht gaan, hoe pijnlijk dat menselijkerwijze ook voor mij mocht zijn.

En tóch kon ik tot dit besluit komen en het ook uitvoeren. Niet uit mijzelf, ik zou daar de moed en de kracht nooit voor opgebracht hebben.

Ik wist ook, dat als ik dat niet zou doen, mij mijn hele leven het denkbeeld zou achtervolgen, gefaald te hebben, niet tegenover mensen maar jegens Hem, die de wereld zó heeft liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gaf.

Rooms was ik opgevoed en rooms was ik in hart en nieren. Iedereen die streng conservatief-rooms is opgevoed, zal weten wac dat betekent. Ik moest er twee en dertig jaar voor worden, om tot het inzicht te komen, dat de r.k. kerk in verschillende punten ernstig afdwaalde van de leer der apostelen, de leer van de Bijbel.

Steeds meer bekroop mij, een half jaar vóór mijn bekering, het gevoel dat er ergens jets niet klopte; ik kon niet zeggen wat het was. Ik heb in die tijd de Here vaak gevraagd, hoe het toch kwam dat er zo'n onrust in mij was, onrust, die er vroeger nooit geweest was. Speciaal griezelde het mij als de priester de hostie ophief en de woorden uitsprak: hoe est enim dan moest ik vaak huilen en bidden tegelijk: Hebt U liet zó bedoeld?. . is het zó goed, Here? ... is dit werkelijk Uw waarachtige lichaam en bloed? . . En voordat ik naar de communiebank liep, bad ik: Here... Here... help mij, indien dit werkelijk Uw lichaam is, vergeef dan dat ik zondige gedachten had, indien het niet zo is, vergeef me dat dan ook, Here, ik weet niet meer wat ik doen moet... help mij toch. .


„Dat hoogmoedige ventje Arts"

Uit allerlei ingezonden stukken in r.k. bladen blijkt hoe fel de oude en de nieuwe stromingen op elkaar botsen De termen die men gebruikt, zijn soms uitermate scherp en gepeperd.

Zo schreef pater A. Hoogenboom in De Nieuwe Linie van 5 aug.:

„ . . . dat over het paard gelichte, hoogmoedige ventje dat zich Arts noemt (N.B.: ]. Arts is een bekende priesterschrijver). Spreek die niet tegen, want dan ben je de kees". „Heel dat geraaskal van jullie gaat ver boven dal van Luther zaliger. Deze wind zal wel eens storm kunnen oogsten".


Ik begon de Schriften te lezen, ik weet niet wie of wat mij daartoe heeft aangezet, maar ik deed het. Ik vond het het mooiste boek dat ik ooit in handen had gehad, niet omdat het literair goed was, maar omdat er zo'n enorme kracht van uitging, zo'n grote kracht, dat ik er van toen af elke vrije minuut aan besteedde. Steeds weer kwam ik dingen tegen die niet strookten met hetgeen mij in de r.k. kerk altijd was geleerd. Het meest was ik verbijsterd door de tekst: „En niemand komt tot de Vader dan door Mij".


„moeder ik klaag u aan"

In het getuigenis van mevr. Dijkstra kunt u lezen hoe dit boekje een steun •was bij haar beslissing om ook openlijk te getuigen van haar geloof in Jezus Christus als haar enige en volkomen Zaligmaker. Bij anderen wekt dit boekje echter felle weerstand. Een voorbeeld daarvan is onderstaande brief:

U bent een dom agressief jongetje!

Aan de oprechtheid van de meeste van uw medewerkers twijfel ik geen sekonde, maar dat de eerwaarde heer Pater Hegger oprecht zou zijn, wil er bij mij niet in.

Zelf heb ik me — en daar had ik reden toe — als lid van de r.k. kerk laten schrappen via de Burgerlijke Stand, maar daarin zie ik nog geen aanleiding om mezelf zo interessant te vinden om een stamboekje als b.v. „Moeder, ik klaag u aan" in elkaar te flansen en te publiceren. Pater Hegger lijkt mij niet alleen een erg dom, maar ook een agressief jongetje. Wat zal hij zich „groot" gevoeld hebben toen er —• nadat hij een afvallig patertje geworden was — zoveel notitie van zijn onbeduidend persoontje genomen werd. Wanneer eenmaal de laatste bazuin zal weerklinken, dan zal de Eeuwige aan pater Hegger vragen: „Geef rekenschap van de ergernis, de aanstoot die u verwekt hebt door uw stomme boekjes en uw artikelen in de IRS". Ik hoop dat hij dat zal kunnen, en bid voor hem. Hoogachtend:

Nel van Heiningen

Amsterdam-Slotermeer

ONS ANTWOORD : Die Nel toch!

Iedereen die het goede wil doen, ik bedoel, die jegens God iin het reine wil komen, maar dat uit angst tegenover de mensen niet durft, zal weten wat het betekent als ik zeg, dat ik nachten heb wakker gelegen, dat ik letterlijk en figuurlijk met mijn hoofd tegen de muur heb gelopen.

Er was geen enkel mens die mij helpen kon. Ik wist dat het r.katholicisme verkeerd was, maar de mensen.. wie zou ik er allemaal niet door verliezen... dat wat ik ervoor terug zou krijgen, wilde ik (nog) niet zien.

Ik heb allerlei geschriften gekocht en gelezen en herlezen, ik wist wat waarheid was, maar tóch....

Toen kocht ik enkele werken van Maarten Luther...... toen dat allemaal goed tot mij doorgedrongen was, zei ik: Here. . twee uur één Maarten Luther... zo iemand zou het begrijpen. . dc strijd ... de angst ... de worsteling.

En de Here was mij genadig: op het toppunt van mijn twijfel kreeg ik het boekje „Moeder, ik klaag u aan" in handen.

Ik had steeds gedacht dat ik alleen met mijn ziel moest worstelen, maar daarin zag ik dat ik niet de enige was. Mijn ogen gingen open en ik dacht: als zelfs een priester, die wel zéér ingewijd moet zijn in de r.k. leer, daar ondanks alles afstand van heeft kunnen doen, waarom durf jij dan niet openlijk voor je geloof in de Heiland uit te komen.

Toen wist ik wat ik doen moest. Ik was zó enorm blij met dat kleine boekje dat ik er in mijn woning lachend en huilend mee heen en weer gelopen heb.

Nu ben ik zover dat ik alle dagen weer mijn Heer en Heiland dank mag zeggen om Zijn onuitsprekelijke genade die Hij aan mij heeft betoond. Zo maar, om niet, uit pure genade mag ik al mijn zorgen en bekommernissen op Hem werpen, want Hij zal het maken.

Niets kan ik daar tegenover stellen, niets ik heb Hem lief, iedereen mag het weten, ik ;heb Hem lief en ik ben Hem dankbaar, elk moment van mijn leven, om het blijde gevoel in mij, omdat ik Hem lief mag hebben, omdat ik op Zijn genade kan rekenen, omdat Hij ook voor mij persoonlijk is gekruisigd, omdat ik mede erfgenaam ben van Zijn Koninkrijk, om al liet goede dat ik elke dag mag ervaren, omdat ik een zeer brede schouder heb om op uit te huilen.

Mijn grote, almachtige God en Vader, U zeg ik dank voor al uw genade. U weet, Vader, dat wij het als christenen niet altijd gemakkelijk hebben en wij weten dat ons nergens is beloofd dat ons pad over rozen zou gaan, maar Gij zult ons leven eenmaal bekronen, doordat wij U mogen zien in al Uw glorie, macht en Majesteit.

Geef, Hemelse Vader, dat allen aan ons kunnen zien dat wij Uw kinderen zijn. Zegen ons, Vader, en stel ons tot zegen. Uit genade vragen wij dat, omdat wij pleiten op het zoenbloed van onze Heer Jezus Christus, om Christus' wille. Zegen ons èn ons werk dat wij mógen doen, help ons daarbij, wij alleen kunnen het niet. Wij vragen U dit, enkel uit genade en om het bloed dat voor ons vergoten is op Golgotha, amen.

G. Dijkstra - Scholten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 mei 1968

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

ik wilde niet, maar HIJ overwon!

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 mei 1968

In de Rechte Straat | 32 Pagina's