IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Enkele recensies

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Enkele recensies

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De dertiende druk van "Mijn weg naar het licht" van ds. H.J. Hegger zegt wel iets over de ingang die het heeft gevonden. Een groot deel van onze lezers zal het al wel kennen. De nieuwe druk is echter aangevuld met een nieuw hoofdstuk over een terugkeer naar Brazilië. Ook op andere punten is het omgewerkt en aangepast aan hetgeen na de overgang uit de R.-K. kerk zich heeft voltrokken. In deze tijd, waarin het rooms-katholicisme weer nieuwe aandacht vraagt, is het boek van grote aktualiteit. Vaak wordt gezegd, dat protestanten het roomskatholicisme niet goed begrijpen; dit kan echter van iemand, die er zo diep van doortrokken is geweest, niet worden gezegd. Men hoort erover a.h.w. vanuit de binnenzijde, van iemand, die er zich aan heeft moeten ontworstelen. Het opvallende is, dat het toch nergens bitter- of anti-papistisch is. Het mag dan ook in de belangstelling en ter kennisneming worden aanbevolen. A Idus ds. J. B. van Mechelen in " W 'aarheid en Eenheid".

"Waar zoveel grenzen vervagen…!"

Ds. H.J. Hegger kwam uit de duisternis tot het licht. Die duisternis was het r.-k. stelsel waaraan hij als priester-kloosterling was gebonden. De bevrijding kwam door het licht van Gods genade. Geen wonder dat hij daar vol van is en vol van blijft, ook in een tijd dat zoveel grenzen vervagen en massa's christenen van geen verschil meer willen weten tussen Rome en Reformatie.

"Moeder, ik klaag u aan", is een profetisch getuigenis en in het licht van de aktiviteiten van de huidige Paus van Rome, hoogst aktueel. Aldus J.J. Frinsel in "De Oogst".

De verschillende wegen van drie ex-priesters

Als een r.k. priester zijn kerk verlaat, behoeft dat allerminst te betekenen dat hij zich wendt tot de bijbelgetrouwe protestantse religie. Van nature heeft de mens de vrijheid lief.

Er kunnen vele redenen zijn om te breken met de tegennatuurlijke banden van het r.k. priesterlijke systeem.

Onlangs las ik de getuigenissen van twee amerikaanse priesters, die ongeveer in dezelfde periode als ds. Hegger de vrijheid verkozen boven het priesterschap van Rome.

Gahriel Longo ('Spoiled priest'. Bantam Books, New York 1966) beschrijft hoe de steeds ondragelijker wordende celibaatsverplichting hem tenslotte het priester-zijn onmogelijk maakt. Het gaat hem niet zo maar om een vrouw. Dat probleem weten vele collega's - zo heeft Longo vastgesteld - in het geheim nog wel op te lossen. Hij heeft grote behoefte aan een huwelijksrelatie en juist op dat punt is de kloof met de eens gedane priesterbelofte onoverbrugbaar. Zijn drang naar vrijheid brengt Longo niet dichter bij de Bijbel. Het is triest in dit boek te bemerken, hoe weinig Gods Woord een rol speelt in de strijd van deze zich eenzaam voelende mens. 'Je wilde het geloof wel hebben, maar steeds meer kwam ik er achter, dat ik het niet had'. Zo klinkt zijn groeiende twijfel door het hele boek heen. Slechts het Evangelie van Gods vrije genade kan op deze twijfel antwoorden, maar daarvan ontmoeten wij bij Longo en de collega's, bij wie hij te biecht gaat, geen enkel teken. Zijn geloof gaat samen met zijn priesterschap onder in gestructureerde twijfel.

Zelfbewuster en gefundeerder is het boek van James Kavanaugh ('A modern priest looks at his out dated church', Trident Press, New York 1967). Kavanaugh gunt ons minder een blik op zijn privé-behoeften. Hij tracht het probleem te objectiveren. De moderne mens die hij als priester ontmoet, vindt in de kerk van Rome geen antwoord op levensvragen. Hij vindt er slechts aantasting van zijn vrijheid, betutteling en inperking van zijn mogelijkheden. De kerk werkt met achterhaalde vormen van gezag. In zijn humanistische levensontplooiing en in zijn oecumenische gerichtheid wordt hij belemmerd door de R.K. kerk. Kavanaugh wil ruimte voor oriëntatie op de wensen en belangen van de hedendaagse mens zoals hij die vindt in de moderne theologie.

Tot zover deze twee ex-priesters met hun anti-roomse geluid, de ene subjectief en de andere objectief. Ze helpen ons om de waarde van het getuigenis van ds. Hegger in het oog te houden.

Opvallend is, dat Hegger nauwelijks verwantschap vertoont met deze excollega's, die representatief zijn voor vele verlaters van de R.K. kerk.

Hegger verbergt in "Mijn weg naar het licht" zijn subjectieve gevoelens niet, maar hij laat ze evenmin zodanig op de voorgrond treden dat het objectieve erdoor wordt overwoekerd. Persoonlijke ervaringen worden in zijn bewustwordingsproces steeds meer genormeerd aan de buiten hem staande waarheid van Gods Woord.

In deze herziene druk, 27 jaar na verschijnen van de eerste editie, komt nog duidelijker dan voorheen uit dat Hegger's weg naar het Licht een weg was van bevrijding door de verkiezende liefde Gods uit het moeras van menselijke subjectiviteit. Daardoor is zijn getuigenis definitief anders dan dat van mensen als Longo en Kavanaugh. Hij stijgt er ook ver boven uit. Eigen ervaringen zijn geen normen voor anderen, evenmin als door mensen ontworpen levensbeschouwingen. De enige weg naar het Licht is Jezus Christus, die zich laat kennen door Woord en Geest.

Van harte aanbevolen.

Aldus S. Paas in "Protestants Nederland".

Reaktie op Spaanse editie

Uw levensverhaal 'Se rompieron las cadenas' heb ik verslonden. Het boek is op mij overgekomen als een stukje klank in de grote, wereldwijde symfonie van dankbaarheid van de velen die zich door genade verlost weten op grond van het verzoenende werk van Jezus Christus.

Na lezing daarv an kun je - zeker niet wij, predikanten - dezelfde blijven. Dan voel je je meer dan ooit gedrongen om de machtige boodschap van Gods ontfermende liefde aan zoveel mogelijk mensen te verkondigen. Dan heb je gezien, opnieuw gezien, dat deze "Man van Galilea" de Zoon van God is en dat Hij je terecht helemaal opeist, omdat Hij ook Zichzelf helemaal gegeven heeft.

Bucaramanga (Colombia)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 april 1986

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

Enkele recensies

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 april 1986

In de Rechte Straat | 32 Pagina's