IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Een rank van de wijnstok

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een rank van de wijnstok

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik ben een doodgewoon meisje uit Vlaanderen van 18 jaar. Mijn leven begon in een lief Scheldedorpje dicht bij Avelgem, en daar woon ik nu nog. In het midden van het dorp staat een mooi, romantisch kerkje.

Ik werd er gedoopt, deed er mijn eerste communie; kortom, ik groeide er op tot een vroom rooms-katholiek meisje, Geen ogenblik had ik getwijfeld aan de waarheid van de godsdienst die ik beleed. Ik was tevreden met mijn geloof, en verlangde alleen maar een rustig leven en ik hoopte wel later in de hemel te komen. Nooit had ik er aan gedacht, dat ik nog jong geconfronteerd zou worden met een andere godsdienst en dat ik een zware strijd zou moeten voeren.

Maar op een dag gebeurde het. Ik zou haast zeggen, toevallig, kwam ik in kontakt met een broeder uit Anzegem, hetzelfde dorp van zuster Isebaert die u wel zult kennen in verband met de kruistocht te Waregem. De geloofsbeleving van deze broeder maakte op mij een diepe indruk.

Hij sprak vrijmoedig over het volgen van Christus, het opnemen van Zijn kruis en het wandelen op de smalle weg der zelfverloochening. Ik hoorde hem getuigen, hoe God Zijn Zoon heeft laten doodbloeden uit liefde voor de mensen. En dat de mensen die Christus aannemen als enige Zaligmaker, zeker mogen zijn van hun behoud.

Dit alles leek heel nieuw voor mij. Zo scherp had ik het in onze kerk nog nooit gehoord.


Na veel aarzelingen


Ik schrok echter ook terug voor een beslissing. Ik dacht aan mijn ouders die daar vreselijk onder zouden lijden. Maar het Evangelie liet mij niet ios. Ik dacht aan de enkele christenen die ik reeds kende en die hun leven inzetten voor Christus en hoe ook ik onvermoeid zou moeten gaan getuigen.

De broeder van Anzegem overhandigde mij tevens het julinummer van „In De Rechte Straat", waarin het uitvoerig getuigenis gepubliceerd staat van zr. Isebaert. Haar geloofsstrijd en geloofsoverwinning moedigden mij sterk aan. Ik las in het heilig Evangelie en nam ook het boek „Moeder, ik klaag u aan" door, dat mij helemaal de ogen opende voor het onschriftuurlijke in de kerk van Rome.

Toch was er altijd nog een zekere aarzeling. De opschudding in mijn dorp zou groot zijn. Zij zouden merken dat ik niet meer ter biecht en ter communie ging. Ik zou dat niet meer kunnen, omdat ik wist, dat Jezus mijn zonden vergeven had en dat Hij niet in de hostie woonde, maar in mijn hart.

Mijn jonge meisjesziel worstelde in de duisternis. Ik bad tot God of Hij mij helpen wou. 's Avonds laat in bed, als mijn ouders sliepen, las ik in het Evangelie, zoals ik nu nog altijd doe. De figuur van Christus kwam me dag na dag duidelijker voor de geest. Op een dag heb ik de witte vlag moeten hijsen. Ik heb mijn handen in Zijn wonden gelegd en ik gaf me over aan Hem die mij verlost heeft van de dood. Ik gaf mij over..... Dat wil zeggen: Hij nam mij tot Zich vanuit Zijn grote zondaarsliefde. Hij zette mij over vanuit de dood naar het leven. Ik kon nu ook niet anders dan breken met de roomskatholieke leer, die immers in tegenspraak is met het zuivere Evangelie van Gods genade door het geloof allÉÉn en niet door de werken.

Verrassend is het feit dat de grote beslissing viel na het instuderen van, dezelfde bijbelstudie door de broeder van Anzegem toegezonden, die hij eens gaf aan zr. Isebaert en waardoor ook zij de grote stap deed.


Intieme vragen


Ik hoef nu ook niet meer te gaan biechten, maar mag vrijmoedig toetreden tot de troon der genade. Aangename herinneringen over de biecht heb ik niet. Bijzonder pijnlijk vond ik de momenten dat de priester mij bepaalde intieme vragen stelde waaraan ik zelfs nooit had durven denken. Dacht hij dat ik sommige dingen opzettelijk verzweeg of niet durfde biechten? Het was alsof hij met een scherp mes aan mijn - laat me zeggen - onschuldige meisjesziel peuterde. Arme priesters die op zulke wijze het schone, het ongerepte, in de ziel van een meisje aanranden. Ik kan daar wel begrip voor hebben, omdat zij krachtens de wet van het celibaat elk verlangen in deze richting moeten onderdrukken. Maar waarom dan die wet van het celibaat niet afschaffen? Waarom moeten wij, meisjes, de nare gevolgen daarvan ondervinden? Ik zou hierover veel kunnen schrijven, maar ik durf niet. Ik schaam me voor mijn vroegere biechtvader.

Wat was Jezus zo helemaal anders! Nu mag ik vol vertrouwen en overgave bij Hem gaan met mijn menselijke zwakheden en tekortkomingen. Ik mag rusten in Zijn liefde. Nog nooit ben ik zo gelukkig geweest. Soms lijkt het wel alsof ik reeds in de hemel ben. Als er spanningen zijn, ga ik in gebed tot God. De gemeenschap met Hem maakt mij dan rustig en leert mij te vertrouwen op de Heer die Zich eens de wijnstok noemde. Wat een genade van God dat ik een rank van de wijnstok, Jezus Christus, mag zijn.

Ik heb dit getuigenis neergeschreven zoals het leeft in mijn hart. Het zal misschien wat te eenvoudig zijn voor sommige christenen die bijbels goed onderlegd zijn; ik weet nog zo heel weinig over het Evangelie, maar ik weet zeker dat ik, die een zondares was, gered ben en eeuwig in het Paradijs zal zijn. Ik zou nu nog ÉÉn vraag willen stellen:

BENT U AL EEN RANK VAN DE WIJNSTOK?

(Naam en adres bij de redaktie bekend)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 maart 1968

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

Een rank van de wijnstok

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 maart 1968

In de Rechte Straat | 32 Pagina's