Strekking van de brief van mgr Simonis

Mgr. Simonis heeft zich volledig gesteld achter alle dogma's die door de pausen zijn uitgesproken of bekrachtigd; dus ook achter déze uitspraak van Trente: "Indien iemand beweert dat het in het sakrament van de biecht niet nodig is krachtens goddelijk recht alle doodzonden tezamen en ieder afzonderlijk te biechten, voorzover men zich die na het vereiste en zorgvuldige gewetensonderzoek, voorafgaande aan de biecht, kan herinneren, - daarbij inbegrepen tevens de verborgen zonden, ook die bedreven zijn tegen de twee laatste van de tien geboden - alsmede de omstandigheden die de zonden van soort veranderen; en dat die biecht integendeel alleen maar nuttig is om de biechteling te onderrichten en te vertroosten en dat die biecht vroeger alleen maar gepraktiseerd werd om een kerkelijke boetedoening op te leggen, - die zij vervloekt" (veertiende zitting canon 7).

Voor protestantse lezers: De R.-K. Kerk heeft het tweede gebod over de beeldenverering afgeschaft en om toch aan het getal "tien" geboden te komen heeft zij het bijbelse tiende gebod in tweeën gesplitst. Het negende luidt nu: "Gij zult niet begeren uws naasten vrouw"; en het tiende: "Gij zult niet begeren het bezit van een ander." De vroegere Belgische catechismus had dat op rijm. Het negende gebod luidde: "Begeer niemands beddegenoot; en het tiende: "Begeer van niemand zijn dagelijks brood."

Ongehuwden willen een inkijk in het sexuele leven van anderen

Dat betekent dat een rooms-katholiek niet slechts de uiterlijke zonden, die hij op sexueel gebied heeft bedreven, aan de priester moet biechten (met het juiste aantal en alle soortgelijke omstandigheden zoals: of er onvolledige of volledige gemeenschap of alleen zelfbevrediging heeft plaatsgehad enz.), maar ook als iemand alleen maar het plan had opgevat om zulk een zonde te bedrijven, maar dat plan niet heeft uitgevoerd, ofwel omdat hij er niet de kans toe kreeg, ofwel omdat hij er later spijt van kreeg en er daarom van afzag. Ook als iemand alleen maar plezier had gehad in 'onkuise' voorstellingen, moest hij dat biechten.

En het is dat wat mgr. Simonis weer wil invoeren. Opnieuw eist hij dat zowel mannen als jongens, zowel vrouwen als meisjes heel hun uiterlijke en innerlijke leven op sexueel gebied aan hem of aan zijn priesters voorleggen.

Voor protestanten: op sexueel gebied heeft Rome alles tot doodzonde verklaard, zodat wie die zonden niet biecht, naar de hel gaat. Andere overtredingen van

Gods wet zoals liegen zi jn volgens Rome slechts dagelijkse zonden en hoeven niet per se gebiecht te worden.

De wet, ook de celibaatswet, prikkelt tot zonde

En het merkwaardige is dat mgr. Simonis en zijn priesters niet slechts niet gehuwd zijn, maar zichzelf bovendien de verplichting hebben opgelegd om nooit te trouwen.

Kent hij dan niet de volkswijsheid van het gezegde: "De verboden vrucht lokt het meest'.'" Of wat Paulus schrijft, nl. dat de wet, dus ook de wet die wij onszelf opleggen, prikkelt tot zonde (Rom. 7:7-8). Het verplichte celibaat, samen met de verplichting dat vrouwen en meisjes hun sexuele leven voor de priester moeten blootleggen, móet oorzaak zijn van zondige begeerten, tenminste als de priester een normale man is.

En dat blijkt ook wel uit de praktijk. Volgens de r.-k. priester, prof. Berger, onderhoudt verreweg het grootste gedeelte van de priesters niet de wet van het celibaat. Dat moet ook mgr. Simonis weten. En toch houdt hij vast aan zowel de verplichting van het ongehuwde leven voor de priesters als aan de verplichting dat iedereen zijn zondige daden en begeerten op sexueel gebied aan deze ongehuwde mannen voorlegt, mét alle soortgelijke omstandigheden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen