IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

BRIEF UIT MEXICO

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BRIEF UIT MEXICO

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waarom kan ik niet lid blijven van de R.-K. Kerk?

Uit Mexico ontvingen we onderstaande brief, die wij voor u vertalen:

Reeds enkele maanden ontvang ik uw blad. Naar aanleiding daarvan onderstaande vraag. Maar laat ik mij eerst aan u voorstellen.

Ik ben 30 jaar en opgegroeid in het rooms-katholicisme. Jarenlang heb ik mij de vraag gesteld of ik de ware godsdienst aanhing. Ik kreeg nl. kontakt met een evangelische familie, die in haar levenswandel een duidelijk getuigenis is van de liefde van God.

Van hen leerde ik iets waarover ik nooit gehoord had in mijn eigen kerk. Daar kwam alles koud op mij over en leek alles louter vormendienst.

Met deze familie heb ik verschillende kerken in de V.S. van Amerika bezocht zoals de baptisten, methodisten en enkele kerken van de pinksterbeweging.

Tijdens een jeugdsamenkomst kwam ik er toe om Jezus als Heere van mijn leven aan te nemen en werd ik gedoopt door onderdompeling. Maar ik bleef intussen de mis bijwonen en onderhield ook kontakten met priesters.

Na ampele overwegingen besloot ik de R.-K. Kerk niet te verlaten, ondanks haar vele tekortkomingen. Reden: er zijn wel heel wat korrupte r.-k. kerkleiders geweest, maar daarnaast heeft deze kerk ook vele echte heiligen en martelaars gekend.

Er is ook heel wat kritiek uit te oefenen op de kloosterorden -en tot mijn spijt heb ik daaraan meegedaan- maar van de andere kant zien we dat zij proberen de kwalen op te heffen die veroorzaakt worden door het maatschappelijke egoïsme. Zo bekommeren zij zich bv. om de ongehuwde moeders, de kinderen en bejaarden die in de steek werden gelaten.

Er zijn heel wat kloosterorden in de wereld waar men afstand doet van een gemakkelijk leventje om zich te kunnen wijden aan de meer behoeftigen. Zo vervullen zij wat Christus heeft gezegd: "Voor zoveel gij (dit) een van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij (dat) Mij gedaan" (Mat. 25:40).

Jezus heeft gezegd: "Er bestaat geen grotere liefde dan van hem die zijn leven geeft voor zijn broeders" En dat doen zij. Slechts één voorbeeld: Moeder Theresa van Calcutta. Zij verliet een kloosterorde die diende voor de opvang van rijke kinderen, om zich te geven aan de armste kinderen.

Mijnheer Hegger, ik ontken niet dat mijn geliefde kerk sommige dwalingen huldigt, en evenmin dat protestantse kerken veel geestelijke rijkdommen bezitten. Maar als iemand van wie u houdt, ziek is, dan gaat u hem toch ook niet doden, maar dan geeft u hem de medicijnen die nodig zijn voor zijn genezing.

Ik zie dat mijn kerk ziek is en daarom wil ik haar niet verlaten, maar wil ik binnen haar zoeken naar wat goed voor haar is, en het kwade in haar bestraffen. En tegelijkertijd wil ik de eenheid zoeken met andere broeders en zusters, die waarachtig geloven.

In nr. 97 van uw blad schrijft u over de liefde. In de brief aan de Kolossenzen (bedoeld is in 1 Kor. 13. HJH) lezen we dat de liefde alles gelooft, alles hoopt, alles verdraagt.

Ik heb geleerd mijn kerk lief te hebben zoals een vrouw haar man liefheeft ondanks zijn gebreken en tegenstrijdigheden, want ik weet dat mijn kerk mij zal brengen tot de uiteindelijke ontmoeting met mijn geliefde Christus.

Ik hoop dat u door uw geschriften het lichaam van Christus niet verder verscheurt en nog meer wonden toebrengt. Laten we aan de Heilige Geest overlaten waar en in welke richting Hij wil blazen tot bekering en heiliging van zielen. Laten we strijden voor de eenheid, opdat, wanneer Christus komt. Hij ons verenigd moge aantreffen.

Uw vriendin Angeles Garcia Ganez in Mexico

Beste Angeles,

Uw brief heeft mij bijzonder geboeid. Uw betoog is heel helder en uw konklusie lijkt overmijdelijk: Staak de strijd en streef alleen maar naar de eenheid.

Maar … als we dat doen, bewandelen we een andere weg dan Christus gewild heeft.

Men heeft ook Jezus verweten dat Hij de mensen verdeelde en tegen elkaar opzette. Hij antwoordde echter: "Meent gij dat Ik gekomen ben om vrede te geven op de aarde? Nee, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid. Want van nu aan zullen er vijf in een huis verdeeld zijn, drie tegen twee en twee tegen drie" (Lukas 12:51, 52).

En waarom bracht Christus verdeeldheid? Omdat Hij de mensen voor de keuze stelde:

A. Erkennen

1. dat je zozeer een zondig mens bent dat je daardoor de eeuwige dood hebt verdiend;

2. dat je uit jezelf nooit in staat bent die schuld voor God te vereffenen;

3. dat je alleen maar gered kunt worden uit je verlorenheid, wanneer je geheel en al op Christus alleen vertrouwt.

B. … ofwel weigeren deze vernedering te ondergaan en voor altijd door de strenge Rechter in de uiterste duisternis geworpen te worden.

Wanneer iemand met zijn hart zich als zondaar geheel aan Jezus Christus als zijn Zaligmaker overgeeft, betekent dat tegelijkertijd dat er niets meer van hemzelf overblijft.

Paulus zegt dat zo iemand dan sterft aan zijn zondige 'ik', echter om met Christus op te staan tot een totaal ander leven in Hem.

En daar wil de mens niet aan. Daarom kreeg Jezus zoveel vijanden, omdat Hij dit sterven aan zichzelf van de mensen vroeg. Daarom wekt het Evangelie overal vijandschap, wanneer het zuiver wordt gepredikt.

Wanneer een mens dat Evangelie goed begrijpt, móet zijn natuur daartegen in verzet komen. Maar dat verzet kan meteen (of pas later) gebroken worden door de genadige liefde Gods in Christus.

Mag ik ú vragen: Hebt u werkelijk het Evangelie begrepen? Bent u werkelijk gestorven aan uzelf?

Ik schrok er een beetje van dat u zei dat u Jezus als Heere had aangenomen. De Joden zeiden bij de Verbondssluiting bij de Sinaï: "Al wat de Heere gesproken heeft, zullen wij doen en gehoorzamen" (Ex. 24:7). Zij erkenden God dus als hun Heere.

Maar ze deden dat alleen met de mond, niet met het hart. Er had geen innerlijke verandering bij hen plaats gegrepen. Ze waren niet gestorven aan zichzelf. Integendeel, ze zaten vol zelfvertrouwen: "Wij zullen dat wel eens even doen! Wij kunnen die wet van God wel onderhouden met onze eigen krachten".

Maar enkele weken daarna begingen ze de vreselijke zonde van de aanbidding van het gouden kalf.

Bent u al door de knieën gegaan? Hebt u al erkend dat God alle recht heeft om u eens voor altijd van Zich af te werpen: " Ga weg van Mij, vervloekte, in het eeuwige vuur"?

Als u dat niet hebt gedaan, kan ik begrijpen dat u ondanks enkele bezwaren u toch nog thuis voelt in de R.-K. Kerk en dat u gemakkelijk kontakten onderhoudt met de priesters.

Die priesters kunnen best vrome mensen zijn. Dat waren de Farizeeën ook. Dat was Paulus ook vóór zijn bekering. Maar toen hij begrepen en erkend had dat alle heil alleen in Christus te vinden is, toen beschouwde hij al die vroegere goede en vrome daden als 'drek', vuilnis. Lees het zelf maar na in Fil. 3.

Die priesters zullen u best aanvaarden, zolang u hen maar niet duidelijk het Evangelie verkondigt. Want dan moeten ze van hun hoge tronen die ze zelf gebouwd hebben, afkomen.

Dan moeten ze erkennen dat ze zich schuldig hebben gemaakt aan goddeloze aanmatiging. Ze hebben zich de bevoegdheid toegeschreven dat ze elke dag opnieuw een "echt en waar offer voor de verzoening van de zonden" kunnen brengen en ontkennen daarmee, ondanks allerlei spitsvondigheden waarmee ze deze afgoderij trachten te verdedigen, dat het éne Offer van Christus niet voldoende is en dat dat Offer integendeel altijd weer door hen moet herhaald worden.

Ze hebben zich aangematigd dat de mensen niet de vergeving der zonden ontvangen door de eenvoudige gelovige overgave aan Christus, maar doordat zij hun zonden aan de priester biechten.

Door deze en allerlei andere aanmatigingen willen ze zichzelf staande houden tegenover de heilige God.

In Christus geloven betekent dat we de genade beschouwen als louter gunst van God, dat we voor God gerechtvaardigd worden en het eeuwige leven ontvangen enkel door het gelovige vertrouwen in Christus en niet vanwege onze goede werken.

Bent u het daarmee eens? Gelooft u aldus in Jezus Christus als uw Zaligmaker? Weet u dan niet dat uw kerk over hen die dit geloven, de vervloeking heeft uitgesproken, dus ook over u ? Indien u dat niet weet, dan wil ik u graag mijn brochure "Rome en de Bijbel"toesturen, waarin ik die vervloekingen letterlijk heb afgedrukt. Maar hoe kunt u dan lid blijven van een kerk, die u vervloekt en die eigenlijk Christus volstrekt afwijst als de enige en volkomen Zaligmaker, Christus van Wie u zegt dat u Hem oprecht liefhebt?

Wat moeder Theresa doet en wat zovele gelovige rooms-katholieken gedaan hebben, wekt ons aller bewondering.

Maar… als zij niet tot de gelovige overgave aan Christus alleen is gekomen, is al dat mooie werk van haar in Gods ogen als 'drek'. Want als de goede werken niet voortkomen uit het boven getekende geloof, dan gruwt de heilige God ervan. Want dan gebruikt een mens dat om zich voor God een eigen gerechtigheid op te bouwen en om Hem al die besmeurde 'goede'werken als een geschenk aan te bieden, zonder dat dit gereinigd is door het bloed van Zijn Zoon.

Het spijt me dat ik dat zo hard moet zeggen, maar ik spreek dan alleen maar Paulus, en heel de Bijbel, na.

Graag verneem ik uw reaktie. Spreek u eerlijk uit. U hoeft niet bang te zijn dat u mij kwetst. Zelf ben ik immers ook heel duidelijk en verwacht daarom hetzelfde van anderen.

Intussen met vriendelijke groeten: H.J. Hegger

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1991

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

BRIEF UIT MEXICO

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1991

In de Rechte Straat | 32 Pagina's